'' Στην τελευταία του θεωρία των ένστικτων ο Φρουντ εγκαταλείπει τον δυϊσμό ανάμεσα το «εγώ –λίμπιντο » και στη θέση της προβάλλει πάλι την αντιπαράθεση που κάνει ανάμεσα στις λιμπιντικές και σης μη λιμπιντικές ορμές αλλά με μια σημαντική διάφορα ;
Προηγούμενα υπέθετε πως οι ορμές της αυτοσυντήρησης – ορμές το εγώ ήταν αντίστοιχες με τις σεξουαλικές ορμές Τώρα ο ρόλος αποδίδεται ακριβώς στο αντίστοιχο είδος των ένστικτων δηλαδή ο ένστικτο της αυτό καταστροφής ...ο δυισμος είναι τώρα ανάμεσα στα σεξουαλικά ένστικτα ...και ένα ένστικτο καταστροφής .......
Αυτό που προκάλεσε τη σύλληψη της έννοιας του ένστικτου της καταστροφής ήταν η συχνότητα της αγριότητας στην ιστορία της ανθρωπότητας: πόλεμους , επαναστάσεις , θρησκευτικούς διωγμούς , έγκλημα .
Αυτά τα γεγονότα δίνουν την εντύπωση πως οι άνθρωποι πρέπει να έχουν κάποιο τόπο να εκτονώνονται εκβάλλοντας την εχθρότητα το και πως αρπάζουν την παραμικρή ευκαιρία για να τις εκτοξεύσουν .
Επιπλέον άφθονη ύπουλη σκληρότητα εκδηλώνεται καθημερινά : εκμετάλλευση, εξαπάτηση , μείωση και καταπίεση ανυπεράσπιστων , των παιδιών και των φτωχών. Ο Φρουντ μόνο μια ανθρώπινη σχέση θεωρεί απαλλαγμένη από έχθικες προσμείξεις
~ αυτή της μάνας με το γυιο της ''
Karen Horney , H ψυχαναλυση σε καινουργους δρομους ,μτφ Νικου Λιβραδου Εκδ ΤΑΜΑΣΟΣ
