Γυρευεις επανασταση μες απ'τις αναγνώσεις
και στα τσιτάτα του Σορέλ και τις φαντασιώσεις
Ομως ποτές δεν ενιωσες την Κολαση της Πραξης
ειν' αλλο η αναγνωση κι αλλο κατι να Φτιάξεις
Κι' αν στη Ζωή δεν εκανες ποτές μιαν απεργία
σ'αρέσει να στοχαζεσαι τους στοχασμους για βία
γυρευεις επανασταση φωναζοντας Αέρα
μα κατα βαθος νοσταλγεις τ'ονομα του Πατέρα
Ετσι που ολο Βυθιζεσαι μες του Σορέλ τον Μύθο
Και μόνος σου ζυμωνεσαι για να παραξεις Ζύθο
ολο κατακρημνίζεσαι μες τους εντός Κρημνους σου
Κι ενας Ληστής αθόρυβα , σου κλέβει τους Αμνούς σου
5 σχόλια:
χο!
και
http://nosferatos.blogspot.com/2010/12/blog-post_1119.html
(Οταν ο Μαρξ χρησιμοποιούσε την περίφημη μεταφορά του για τη βία, δεν αναφερόταν στην προλεταριακή επανάσταση, αλλά στη διαδικασία πρωταρχικής συσσώρευσης του κεφαλαίου)
Απόσπασμα:
Γίνεται συχνή αναφορά -από μέρους των όψιμων υποστηρικτών μιας άγριας αντίληψης της ταξικής σύγκρουσης και της αναγκαιότητας της βίας ως εγγύησης επαναστατικής συνέπειας- στη γνωστή δήλωση του Μαρξ για τη βία ως «μαμή της Ιστορίας» (γράφει κατά λέξη ο Μαρξ: «Η βία είναι η μαμή κάθε παλιάς κοινωνίας που κυοφορεί μια καινούρια»), λησμονώντας συχνά ότι ο Μαρξ τη διατυπώνει ακριβώς στο τέλος του πρώτου τόμου του «Κεφαλαίου», στο έβδομο μέρος, το αφιερωμένο στη «Διαδικασία συσσώρευσης του κεφαλαίου», και στο εικοστό τέταρτο κεφάλαιο με τίτλο «Η λεγόμενη πρωταρχική συσσώρευση».
Ο Μαρξ αναφέρεται, επομένως, όχι τόσο (και μάλιστα καθόλου) στην προλεταριακή επανάσταση, αλλά στην άγρια διαδικασία διαμόρφωσης της αστικής κοινωνίας σε ρήξη με την παλιά φεουδαρχική κοινωνία και ιδιαίτερα στη «Γένεση του βιομήχανου κεφαλαιοκράτη», ο οποίος διαμορφώθηκε ακριβώς χάρη στη βίαιη και αναγκαστική απαλλοτρίωση των αγροτών, την περίφραξη των χωραφιών, τις αιματηρές αποικιακές κατακτήσεις, που λειτούργησαν ως ισχυροί και αιματοβαμμένοι «επιταχυντές» της γέννησης του καπιταλισμού με τον διαχωρισμό του από τον παλιό φεουδαρχικό κόσμο
(«Οι μέθοδες αυτές στηρίζονται εν μέρει στην πιο ωμή βία... Ολες χρησιμοποιούν την κρατική εξουσία, τη συγκεντρωμένη βία της κοινωνίας», είχε διευκρινίσει αμέσως πριν ο Μαρξ, «για να επιταχύνουν σαν σε θερμοκήπιο τη διαδικασία της μετατροπής του φεουδαρχικού τρόπου παραγωγής σε κεφαλαιοκρατικό»).
Η βία επομένως, στην οποία αναφέρεται εδώ, βρίσκεται στην απαρχή της διαμόρφωσης του σύγχρονου προλεταριάτου -ως πράξη με την οποία σφυρηλατούνται οι αλυσίδες του- και όχι στο τέλος, ως πράξη με την οποία πρέπει να σπάσουν αυτές οι αλυσίδες. ......
βλ:
http://nosferatos.blogspot.com/2009/04/blog-post_05.html
http://nosferatos.blogspot.com/2011/04/h_788.html
Δημοσίευση σχολίου