EKEI -EKEI ….ΣΤΟΥΣ ΚΗΠΟΥΣ ΤΟΥ Ι.Θ.Ι
Γλιστρώντας μες στα ίδια μας τα λάθη
Πέφτουμε μες τη Δίνη με τα πάθη
Κι είναι ζωή μας πολυδαίδαλο ποτάμι
Και η ζωή μας κόβει φέτες σαν Σαλάμι…
Μέσα στη Δίνη των Παθών και την Οδύνη
Κερδιζει αυτός που όλους τους κόμπους Λύνει ,
Μέσα στην δίνη όπως στο μάτι του Κυκλώνα
Ανακαλύπτει – μυστικό- Μπανιέρας Πώμα…
Τ’ ανοίγει και ο εαυτός κυλάει
Σαυτο το υπόγειο Ρεύμα που Ρουφάει.
Τις Αυταπάτες , τις ελπίδες, την μνησικακία
Κι έτσι- Ρευστός -κυλάει στην Αταραξία
Κι υστέρα αναδύεται σε έναν Κήπο
Σαν το νερό που βγάνει ένα Σιντριβάνι
Σαν ν’ επιστρέφει στο πιο βρεφικό Ντιβάνι
Η σαν να βρήκε του Λαβύρινθου τον Μίτο …
Εκεί στους Κήπους Του ΙθΙ των οριζόντων
Κινούνται ανάερες ψυχές των Μπλογκο-οντων
Εκει Ισίδωρος , Παππούλης Και Σκουπίτσα
Και πάνω απολες τις μορφές η Θεία μου Νίτσα ….
(απο την πικραμένη την ΧελίδΩνα (μ-λ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου