η συζητηση εδω:
Τρεις βαθμοί συγγένειας
και το σχόλιο
ζουμε .. eδω στα Βαλκανια στην Ελλάδα …σε κοινωνιες που δεν εχουν
ξεκαθαρισει ακομα το
”Τι”
στις αγγλοσαξωνικές χωρες εχουν κατα καποιο τροπο ξεκαθαρισει τοτι –
εχουν ενσωματωθει στις νοοτροπιες του Καπιταλισμου , της Δυτικής
νεωτερικοτητας οπως θελειςπεστο κλπ οποτε απομενει το αλλο ερωτημα το
”Πως ”
Ξερουν -η εχουν αποδεχτει το Τι ειναι ο Κοσμος .. Δεν σκονταφτουν
καθε τοσο στο Τι να κανουμε ..
Γιαυτο – αν ειμαι κατανοητος-” βλέπουν τα πράγματα απλά, πιο γραμμικά
ενδεχομένως, αλλά δε σπαταλάνε πολλές ώρες σκεφτόμενοι “πώς θα ήταν αν” ή
“γιατί αυτό έτσι κι όχι αλλιώς” -”
Εδω ειμαστε ακομα στο” Τι
στο ”Τι να κανουμε ”
Σαν ατομα και Ως κοινωνια ταυτοχρονα
Σε καθε μας Βημα σε καθε μας σχεση , καθε μερα καθε ωρα
Συνανταμε εναν αλυτο κομπο , ενα κουβαρι , ενα συμπτωμα
Ενός πελωριου Συμπλεγματος που ειναι ταυτοχρονα και ατομικό – με την
εννοια οτι το κουβαλάμε μεσα μας ως ενα προσωπικο τραυμα απο τον καιρο
τουλαχιστον του εμφυλιο , διαγενεακο τραυμα…προσωπικο
και ταυτοχρονα συλλογικο – Κοινωνικό..
Και αυτο βγαινει και στο Ιντερνετ
οπως και στις σχεσεις ..
Τιποτε δεν κυλά αβιαστα ..
Σεκαθε μας βημα σε καθε σχεση , σε καθε μπαράκι σε καθε συζητηση
συνανταμε ιχνη αυτων τωντραυματων -που πολλαπλασιαζονται καθως σε αυτά
εμπλεκεται και η απωθημενη Ιστορική μνημη αλλά και το Κενό παρόν
————————————————-.
Δεν εννοώ βεβαια οτι το συζηταμε το τραυμα .
Αυτο θα ηταν καλό .. Ισως να ηταν και καλό
αναλογα με τον τροπο
συζητησης ..
————————————————
Εννοώ οτι το Απωθουμε .. Εννοώ οτι ακομα και οι σιωπές , ολη αυτή η
Πολυβουη σιωπή , αυτη η Θορυβώδης Βουβαμαρα που αποτελει την
επικοινωνια στην συγχροννη Ελλδα ειναι και μια Εκδηλωση της απωθησης
μεγαλων ή μικρων τραυματων , σαν σε αλυσσιδα , απωθημενων τραυματων που
κρυφτηκαν κατω απο το χαλί και μας αφορουν ολους Ξανά και ξανά ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου