Αναγνώστες

Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2017

Επανάληψη


Επανάληψη———–
….Και είναι σαν να βρέθηκες
εν μέσω μιας ατέλειωτης σειράς απο καθρέφτες
κοίλους, κυρτούς , σπασμένους και μεγάλους και μικρους

που αενάως ξαναστέλνουν την εικόνα σου

σε μια ατέρμονη ,μοναχική πολλαπλότητα

και ετσι, οδυνηρα αντιλαμβάνεσαι

πως είναι μάταιο να φωνάξεις

γιατί δεν βρίσκεται κανείς εκεί έξω


εξάλλου


Δεν εχεις-πλέον- Ηχο ..

----------------
Νοσφεράτος

Μαΐου 22, 2008

Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2017

.Μονο αφηστε μας στην Ησυχία μας .. αφηστε μας το Δασος.... Αφηστε μας την Χαλκιδική μας ...


θΕΙΟΥ ΙΣΙΔΩΡΟΥ: ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ



θΕΙΟΥ ΙΣΙΔΩΡΟΥ: ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ


Δυο ερωτηματα καυτα με απασχολουσαν παντα
στα μονοπατια της ζωης και την αουτοστράντα
κι αν την απαντηση δεν βρω ποτε δεν θα ησυχασω:
-“Να ζει κανεις ή να μη ζει?”, -“Να σκασω ή να κλασω?”

Μα οταν κι αυτοι οι στοχασμοι σαν κομποι θα ειν' λυμενοι
θα ρθει ενα νεο ερωτημα: "Κλανουνε οι πεθαμενοι?"



Ανώνυμος είπε...

θειου Ισιδωρου

ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ ΙΙ

Νυχτωσα και ξενυχτησα και πριν να παω για υπνο
να παρω μπρεκφαστ πρωινο ή μηπως ενα δειπνο?

Ανώνυμος είπε...

Θειου Ισιδωρου

ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ ΙΙΙ

(Στους Αιωνιως εκτος θεματος)


Οταν το δαχτυλο στητο εδειχνε το φεγγαρι
του αλληθώρου η ματιά εκοιταζε τον Αρη
ψαχνουσα δι Αρειανους εώρακε και ειδε
εξωγηίνους μεν τινες, ...μα ησαντο Μπαοκτζήδαι !




Ανώνυμος είπε...

Θειου Ισιδωρου

ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ IV

Τι ειμαστε, τι ειμαστε κανεις δεν θα το μαθει
και οσο το ψαχνει πιο πολυ τοσο θα κανει λαθη
κι οσα λαγουμια ανοιγουμε στο εσωτερο εγω μας
θα τα μπαζωνει η λησμονια σαν σβησιμο της γομας.

Σταματησα ν' ανησυχω ποιος ειμαι και που παω
και πλεον με απασχολει μοναχα τι θα φαω
γιατι -εστω αργα ανακαλυψα- πως "ειμαι οτι τρωγω"
και σ' ενα χεσιμο καλο της υπαρξης τον λογο!!!


Ανώνυμος είπε...


Θειου Ισιδώρου: ΤΑ ΥΠΑΡΞΙΑΚΑ

Άμπνευσις

Παει καιρος που εμπνευση δεν ειχα
να γραψω ενα ποιημα και οι στιχοι
-σαν απορια σε ιεροψαλτου βηχα-
αποκλεισμενοι 'μεναν εξω από τα τειχη.

Μα να, σιγα-σιγα νιωθω πως κατι αλλαζει
σα να λαλουν εντος μου χελιδονια,
αφου η χελιδονοσουπα σου ειπα πως με πειραζει,
δεν εφτιαχνες καλυτερα ’κεινα τα μακαρονια?

Κι ετσι περνούν γλυστρωντας οι ζωες μας
πανω στο διαφανο γυαλι του κρυου παγου
ενω τα 'ρχιδια μας ζαρωνουν και οι μορφες μας
μοιαζουν ολοενα πιο πολυ με αυτη του τραγου.


Ανώνυμος είπε...

Θειου Ισιδώρου

ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ V

Καποιες φορες γυριζουμε στο σπιτι μας μονάχοι
κι οπως την πορτα πισω μας κλεινουμε απο μεσα
νοιωθουμε σαν πολεμιστες που ηρθαν απο τη μαχη
ή σαν εμπόροι -άλλοτε- πνιγμενοι απο τα φεσ(ι)α

Ανώνυμος είπε...

Θειου Ισιδώρου

ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ VI

Μοιαζει η ζωη μας σαν παλια και μπρουτζινη γκαζιερα
που αφου καταπονηθηκε ολο να μεγειρευει
εκανε τσαφ και εξεπνευσε τον μεσα της αγερα
και τη στερνη της αφησε πνοη μεσα στη χλευη

Ανώνυμος είπε...

Θειου Ισιδώρου

ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ VIIα

Τωρα η γκαζιερα φουντωσε, τα σωθηκα μας καιει
κι ετσι όπως πυρακτώνεται το εσωτερο μας "είναι"
λιωνει ο χρονος μεσα μας, σα λαβα που αργορεει,
καθως κυλλούν και χανονται αιωναι - ετη - μηναι!

Ανώνυμος είπε...
ο Θειος

Αυτα τα υπαρξιακα και οι στοχασμοι μου εν γενει
οταν τα αναστοχαζομαι μοιαζουνε με μηδενι-
κα που ειν΄παρατεταγμενα χωρις μπροστα μοναδα
και μοιαζουνε να συνιστουν μια ανυπαρκτη ομαδα.



ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ Ο θειος Ισιδωρος

Ο θειος Ισιδωρος

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ


Tι γρηγορα που εφυγες γλυκο καλοκαιρακι
φθινοπωρο που ηρθες σαν του Πόε το κορακι
κι εκεινος που ονειρευεται με ανοιχτα τα ματια
στοιχειωνουν οι αγαπες του και γινονται γινάτια.

Νυχτα που όλα τα 'κρυψες στο σκοτεινο σου φάδι
Μέρα που ξεχασες το φως του ηλιου ανοιχτο,
το καλοκαιρι φευγοντας το φως και το σκοταδι
για λιγο θ' ανταμώσουνε αποψε, στις οχτω.

Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου 2017

για τη σχεση μας με τον Χρόνο ..Πετρος Θεοδωριδης

για   τη  σχεση μας με τον Χρόνο
------------------------------------------
η σχεση μας με τον Χρονο ειναι σαν την σχεση ενος οδηγου με τον δρομο : Μονο το παρόν το νυν Υπάρχει ως χρονος .. αλλά εμεις εχουμε μεσα μας το παρελθον μας και προσδοκουμε με αγωνια και ελπιδα η φοβο το μελλον .. 

Οδηγουμε λοιπόν απο μεσα προς τα εξω τον εαυτό μας , αντιμετωπιζοντας ατελειωτες διαδοχες παροντων τις οποιες ανασυναρμολογουμε με τον παρελθον που εχουμε ..ενθυλακωσει και κουβαλαμε οπως η χελωνα το καβουκι της : μας δινει το  πλαισιο για να συναρμολογουμε διαρκώς τηνς αλλιως ασυναρτητη διαδοχή των παροντων ..
Στην εποχή μας βεβαια , εποχή παροντισμου .. το εσωτερικο μας πλασιο δεν ακουμπα σταθερα σε ενα εξωτερικό πλαισο οπως π.χ στην εποχή της Παραδοσιακής κοινωνιας - οπου το παρελθον ηταν ο σταθερός οδηγος για ολους - η εστω η πρωτη νεωτερικοτητα οπου το Μελλον και οι προδοκιες γι αυτο εδινε νοημα στο στιγμιαιο παρον και το μιζερο παρελθον .

 Γι αυτο και στην εποχή μας ειμαστε απεγνωσμένες σολοψιστικές μοναδες που προσπαθουμε να δωσουμε διαρκώς μια συνεχεια στα ατερμονα παροντα της διαδρομής μας οπως εκεινος ο ηρωας στην ταινια : σε ΛΑΘΟΣ ΧΡΟΝΟ 

Π.  Θ 

βαρυσημαντες εξελιξεις : Επι του Θεματος του Χακεμένου Μπρεχτ απεφάνθη οριστικώς και Τελεσιδίκως ο ιδιος ο Προεδρος του Ι.Θ.Ι ( Ιδρυμα Θειος Ισιδωρος) ...

Ο θειος Ισιδωρος


Μεμφεστε για υφοκλοπη τον Πετρο Θεοδωρίδη
μα τωρα ...θα τ΄ακουσετε (αν και τα ειπα ειδη
σε προηγηθεισες εκπομπες, το λεγω και λυπουμαι,
αλλα ειναι τοση η λυπη μου που θα τα ξαναπουμε)!

Για ολα οσα αβασιμα του εχετε προσαψει
"θα βρει η ψείρα τη ραφή" και θα επανελθει η ταξη:

Αν ηταν ο Μικρουτσικος (χωρις ποιημα δικο του)-
θα εκανε "σπουδη στο Μπρεχτ" και στο "σταυρο του Νοτου"
Μα ο Νοσφυ ειναι -πνευματικως- εκ των μεγαλυτερων
που εβγαλε ο κοσμος ποιητη και φυλοσοφαδόδο
(οι αλλοι δυο ησαντο ο Δαντης και ο Κικερων)
που η φυσις τους εφυσισεν του πνευματος το δωρο!


Καμια σχεση με τον Μπρεχτ του Νοσφυ η εργασια
του Μοντεχρηστου τη Σπηλια οποιος τηνε περασει
-που για αλλους κοσμους ποιητικους ειναι η εμβασια-
ουτε Ρεμπω, ουτε πια Μπρεχτ δεν θελει να διαβασει,
μονο στο Νοσφυ θα εντρυφει κι ολιγον Μοντεχρηστο
κι ελαχιστα απο Γιούγκερμαν (ως εν παροδω ειρήσθω).

Τι να τον κανεις τον Ρεμπω οταν εχεις τον Πετρο
που γραφει αριστουργηματα, καθε λεπτο ενα μετρο,
κι εχουν μεσα νοηματα που οποιος τα καταλαβει
παει"Αθηνα - Μοναχο" με σταση Λιανοκλάδι!

Μα οποιοι δεν τα καταλαβαν και εχουν απορια
ας παρουν μια βεβαιωση απο την ενορια
να γραφει οτι ειναι αποροι κι ειναι πτωχοι στο πνευμα,
με αυτη να πανε στη ΔΕΗ να παρουν τζαμπα ρευμα
κι ας τους φωτισει ο Υψιστος και η ΔΕΗ επισης
αφου κατεστη αδυνατον να τους φωτισει η ποιησις!


ανωθεν  μια σπανιοτατη   Φωτογραφια   ορισμένων Μελών  του  Δ. Σ  του ΙθΙ   ..Ο Προεδρος  φυσικά  παραμένει αθεατος

Από το Μοντέρνο στο Μεταμοντερνο -Στη τέχνη και στη Κοινωνία. Πέτρος Θεοδωρίδης

  Πέτρος Θεοδωρίδης (τμήμα κινηματογράφου Α.Π.Θ ) Από το Μοντέρνο στο Μεταμοντερνο Στη τέχνη και στη Κοινωνία   Α. :Μοντερνισμός   ...