Στους δασκάλους

 Στους δασκάλους   όλων των  ειδών    (  και του Θεατρου  )  εχω να πώ  το εξής :                            Δεν  δεν διδάσκουμε  για να γοητεύσουμε   ουτε  για  να μας  ερωτευτουνε  .                                              Διδασκουμε    για να  Χειραφετησουμε .           Δεν ειμαστε Θηρευτες   ψυχών ή  σωμάτων     αλλα  Σπορείς .                                                          Φυτεύουμε   αλλα  δεν θερίζουμε.                        Δεν αρπάζουμε.                                                          Δεν λεηλατούμε                                           Δωρίζουμε.                                                Προσφέρουμε.                                                               Κι  αφηνουμε τους μαθητες   μας να   ανθίσουν..                                                                 Δεν   επιζητούμε    ούτε   τον έρωτα  ούτε  τον θαυμασμό  των μαθητων  μας                                                    αλλα την αυτονομία τους.     .                           ( Εκεινο  που  θελω να πω    είναι το εξής :  ειναι  Εύκολο  για εναν  δασκαλο να προκαλέσει  τον ερωτα.   Ειναι επι σκηνής και τα   οποια  χαρισματα του μεγενθυνονται - οπως και η απουσία   χαρισμάτων  βεβαια     Υπάρχει   σχεδόν παντα - αν ειναι ενδιαφέρων   δασκαλος  -  η Μεταβιβαση , οπως λενε  στη Ψυχαναλυση ,    που  ειναι  μια Διαδιικασια   Αγάπης .Και... Ναι.         Υπάρχει ο    Ερωτας  στη διαδικασία    της διδασκαλίας  και καλά κάνει και  υπάρχει    ..                                      Όμως  η Ουσία   της     διδασκαλίας  , αυτο  που  οφείλει με τέχνη  να κάνει ο Δάσκαλος  ειναι   - Αφου γινει  η Μεταβίβαση   - να  διοχετεύσει   την Αγαπη     απο το πρόσωπο του   προς  το αντικείμενο   της διδασκαλίας..                          Αν  διδασκει π.χ  Κοινωνιολογια ή  Ιστορια ή Μαθηματικά    προς   αυτα τα αντικείμενα ... Αν διδάσκει θεατρο προς το θεατρο   κ.ο.κ     Και η αληθινή   χαρά,  η μέγιστη χαρά του δασκάλου  ειναι  , οταν μετα απο χρόνια συναντά  αυτα τα παιδια  και μαθαίνει οτι αφιερωθηκαν κι αυτα σε μια επιστήμη   τη τεχνη ένα οποιοδήποτε επάγγελμα  ή την ομορφια της ζωής  και   τα βλεπει     -  χωρις να του λένε  καν -  να λάμπουν τα ματια τους απο  χαρα οταν τον βλεπουν..                                                             Αυτή ειναι  η μόνη   αλλα ανεκτίμητη    ανταμοιβή    του   δασκαλου ..                              Η  χαρά  στα μάτια  των παλιών  του  μαθητών όταν τον      ξαναβλέπουν.                                   Και  τι αλλο ειναι αυτή η χαρα παρα η  Συνενοχή   στην Ελευθερία  ; )

Σκέψεις για το Μπούλιγκ στην εποχή του διαδικτύου

 Σκέψεις για το Μπούλιγκ  το ελληνικό σχολείο την χρήση του στην πολιτική στην εποχή του Διαδικτύου      και τη Λευκή Κορδέλα ( ..μια εν πολλοίς ΒΙΩΜΑΤΚΗ αναρτηση .. ----------------------------------------------------;------;---.                       Το τελευταίο βίντεο ξέσπασμα  της κ.Εφης Αχτσιογλου ενάντια στον οχετο του  Σεξισμου και μοχθηρίας που υφίσταται.  και πού κι εγώ έχω  δει με τα μάτια μου στο διαδίκτυο ,  μου  γέννησε μερικές σκέψεις :                                                        ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΉ ΤΟΥ ΜΠΟΥΛΙΓΚ  και τη. Χρήση του στην πολιτική-( η Μετά - πολιτική ) στην εποχή του Διαδικτυου.  .                                    Οι σκέψεις αυτές δεν είναι ακόμα ξεκαθαρές και για αυτό θα τις διατυπώνω σιγά σιγά.  :.                                                 Μιλώ ως δάσκαλος αλλά και ως χρήστης του Διαδικτύου εδώ και πολλά χρόνια - στα Μπλογκς και στο Facebook- όπου έχω υποστεί μπόλικο ,κυρίως πολιτικό ( αλλά όχι μόνο η μάλλον Μεταπολιτικο ) Μπούλιγκ ......                   .   Ως δάσκαλος στη Μέση εκπαίδευση  έχω βιώσει τόσο.                                                                           α.Την αντίδραση  κάποιων μαθητών σε μια διαφορετική  από την  συνήθη Δασκαλοκεντρικη διδασκαλια                                                                β.την εργαλειακή χρήση αυτών των μαθητών από άλλους  καθηγητές που για Χ  λόγους ,( στην περίπτωσή μου ΚΑΙ πολιτικούς  μιας και δίδασκα μαθήματα ( κοινωνικεε επιστήμες ,δίκαιο ,Ιστορία  που φανέρωναν  την  κοινωνική και πολιτική μου ταυτότητα)  ενοχλούνταν από τον τρόπο διδασκαλίας και τα αντικείμενα.                                γ.την αντίδραση της Χρυσής Αυγής που ενοχλούνταν φυσικά από την παρουσία μου και υποδαυλιζε  όπου μπορούσε την αντίδραση των μαθητών. . ..                                                                 Επίσης όμως  υπήρξα κατά διαστήματα υπεύθυνος για την αντιμετώπιση του Μπούλιγκ μεταξύ των μαθητών ,είχα κάνει κάτι διαδικτυακά σεμινάρια και είχα την ευκαιρία να  παρατηρήσω το φαινόμενο καπως από πιο κοντά                                  .                           Κοιτάξτε ,στα ελληνικά σχολεία γινεται χαμός ,κυριολεκτικά από υπόγειο Μπούλιγκ ..      Σας έχω πει και παλιότερα πως το πρόβλημα του Ελληνικού σχολείου τουλάχιστον της Μέσης Εκπαίδευσης  δεν είναι τόσο  ο Συντηρητισμός η το περιεχόμενο και το  είδος των μαθημάτων• το πρόβλημα  είναι κυρίως ηθικό :                                 Τα παιδια μας διδάσκονται πολλά άλλα όχι ήθος ,ήθος αλήθειας ,παρρησία ....Η Ελληνική μέση εκπαίδευση  απωθεί τα κύρια ζητήματα  κάτω από το χαλί .Τα σκεπάζει όπως η γάτα τα κακά της.  Το μέγα πρόβλημα της Μέσης Εκπαίδευσης είναι ο Κομφορμισμός της.                 Εν πάση περιπτώσει ,τελειώνοντας το Λύκειο τα περισσότερα παιδιά έχουν υποστεί η έχουν ασκήσει Μπούλιγκ  η και τα δύο .                                 Και μη μου πείτε πως γίνεται να υπάρξει κανείς και Θύτης και θύμα ... Γίνεται και παραγινεται..Ταύτιση με τον επιτιθέμενο λέγεται .Στην ταινία  " Στην Αυλή του σχολείου " ένα αγόρι που υφίσταται βασανιστήρια.  από αλλα καταλήγει  να γίνεται κι αυτός βασανιστής  ενός άλλου αγοριού ,για να γλυτώσει το στίγμα .    Έχουμε άπειρα τέτοια  παραδείγματα.     Ποιοι μπορούν να γίνουν θύματα Μπούλιγκ ; η πείρα μου και η θεωρητική μου γνώση λέει : ΟΛΟΙ                 Το Μπούλιγκ επιδιώκει να στιγματίσει και περιθωριοποιήσει και ,όπως έλεγε ο Ερβιγκ Γκοφμαν ( το Στίγμα ) στην εποχή μας           ......................                                            Όλοι μπορεί να νιώσουν σε κάποια στιγμή της ζωής τους τις οδυνηρές συνέπειες του Στίγματος .                                                                    Σε ότι αφορά στη Μέση εκπαίδευση στο Ελληνικό σχολείο  θυμίζω ότι μιλάμε για την πιο Ευάλωτη ηλικία - την Εφηβεία ,ότι οι έφηβοι αισθάνονται τρομερή ανασφάλεια και επιθυμούν όσο τίποτε άλλο την αποδοχή • όχι όμως από τους μεγαλύτερους αλλά από  το κυρίαρχο ρεύμα συνομηλίκων .                                                       Εκείνο λοιπόν που τους διδάσκει  εμμέσως το Μπούλιγκ είναι το ΦΑΙΝΕΣΘΑΙ σαν τους άλλους ,να μην ξεχωρίζουν ,να κρύβουν τα ταλέντα η τις συναισθηματικές τους αδυναμίες ,να δείχνουν τα μεν αγόρια σκληρά τα δε κορίτσια  περιπαικτικά και κουτσομπολες και κυνικές .                            .Αχ! Έχω δει και έχω παρατηρήσει πολλά μέσα στη τάξη και στην Αυλή του Σχολείου.                                                           Τώρα προσέξτε ..Θυμάστε την ταινία ΛΕΥΚΗ ΚΟΡΔΕΛΑ ; Αναφέρεται σε ένα χωριό της Γερμανίας λίγο πριν το ξέσπασμα του Α Παγκοσμίου πολέμου , σε περιπτώσεις Μπούλιγκ αλλά και στην Ψυχοκοινωνική πηγή του φασισμού .. Όσοι την είδατε θα προσέξατε ότι Μπούλιγκ και τρομερή μοχθηρία ,υφίσταντο δύο περιπτώσεις παιδιών : το ένα ,παιδί με διανοητικη αναπηρία το άλλο ευαίσθητο πλουσιόπαιδο .Η ταινία  επίσης δείχνει το πώς τα Κακό είναι κοινωνικό ,το πώς η μοχθηρία  ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ και από πάνω προς τα κάτω ( από τον πλούσιο βαρώνο προς του φτωχούς ) και από κάτω προς τον αδύναμο κρίκο των " από πάνω " ) το παιδί του Βαρώνου ).   (  Στο πρώτο σχόλιο ).                     .... Το Κακο λοιπόν κυκλοφορεί ...                           Εκείνο που θέλω να δείξω ,κατανοώντας   την διαφορά ανάμεσα στο πολιτικό Μπούλιγκ και το   σχολικό - είναι ότι το πρώτο πατάει στο Δεύτερο

Εξηγούμαι :  .                                                                     Η συντριπτικη πλειοψηφία των Ελλήνων έχει τελειώσει το Λύκειο .Άρα έχει ΕΘΙΣΤΕΙ  στο Μπούλιγκ ,ως θύτης η ως θύμα η και τα δύο μαζί .Το λέω μετά βεβαιότητας και γνωρίζοντας καλά το κλίμα στην Μέση παιδεία.            Σε αυτά τα ζητήματα υπαρχει αφασία   Κανείς δεν νοιάζεται ,ουσιαστικά.                                      Β  Καθώς λοιπόν όλοι είναι εθισμένοι στο Μπούλιγκ το  θεωρούν   ως κάτι Φυσικό  Το θεωρουν ότι είναι κάτι που επιτρέπεται και οδηγεί σε κοινωνική επιβράβευση .Καθώς λοιπόν και τα κόμματα - όλα σχεδόν τα κόμματα ,με διαβαθμισεις βέβαια,πρώτα τα κόμματα της άκρας δεξιάς που ίσως θα επρεπε να ονομαστούν και ΚΟΜΜΑΤΑ ΜΠΟΥΛΙΓΚ μετα της Δεξιάς ,κέντρου αριστεράς ,ασκούν η θεωρούν έστω θεμιτο το  Μπούλιγκ το κακό γιγαντώνεται ...Το ΓΚΟΛΕΜ έχει προ πολλού ξεφύγει                                                                     Τωρα συγνώμη που τα λέω λίγο ανακαμενα έτσι κάνω πάντα   Υποθέτω ότι κάποια στιγμή θα τα τακτοποιήσω                                                             Εδώ θέλω προς στιγμήν να επισημάνω την αίσθηση του ειδικού ΦΟΒΟΥ που  διακατέχει το θύμα του Μπούλιγκ .                                                 Αυτή η αίσθηση του φόβου είναι και Αγωνία ,  Άγχος γιατί είναι διάχυτος φόβος ... Δεν είναι μια συγκεκριμένη απειλή • είναι πολλές άγνωστες απειλές     .Και μάλλον αυτό είναι το κοινό σημείο της αίσθησης του Μπούλιγκ που υφίσταται ένας μαθητής / τρία με το πολιτικό Μπούλιγκ του διαδικτύου : η Απειλή είναι διάχυτη και Μουλωχτη .Το θύμα του Μπούλιγκ δεν ξέρει πως να αντιδράσει.Απο την πλευρά του θύματος  το Μπούλιγκ θυμίζει κινούμενη άμμο • όσο αντιδρα χτυπώντας χέρια  πόδια τόσο βυθίζεται πιο μέσα ..Το θύμα του Μπούλιγκ νιώθει αφάνταστα ανυπεράσπιστο , έκθετο και ευάλωτο .Σκεφτείτε έναν μαθητή που υφίσταται Μπούλιγκ μέσα στη τάξη: Αισθάνεται  ότι η επίθεση διαρκώς είναι πισωπλατη  ..Ύπουλα γελακια , περιφρόνηση στο βλέμμα  ,ξαφνικά χτυπήματα ,φόβος φόβος παντού. .Η ομίχλη του Καροεντερ .Το μάθημα  για αυτόν είναι μαρτύριο  το διάλειμμα πολύ χειρότερο .Και το πολύ χειρότερο είναι η εσωτερικευσγ του Μπούλιγκ από το παιδι ως απροσδιόριστης Ενοχής ; τι έφταιξα  ; Ποιον πείραξα ; γιατί μου το  κάνουν αυτό ;   Ποια είναι η λύση ; Να το πει στους δασκάλους του ; Μα ,στην καλύτερη περίπτωση - που όντως ενδιαφέρονται - η παρέμβαση τους θα γίνει ατσαλα και το αποτέλεσμα θα είναι χειρότερο Μπούλιγκ ...Φαυλος κύκλος               Έτσι οι εναλλακτικές του είναι λίγες : Συνηθως τον   αποτραβηγμα και η σιωπή .Το μάθημα  που του δίνουν οι ασκουντες το Μπούλιγκ  είναι ..ΛΟΥΦΑΞΕ ...ΜΕΙΝΕ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ ΣΟΥ  ..Περνα απαρατήρητος .Γίνε αόρατος.  Και όπως έλεγε ο Μπέκετ : " Μη περιμένετε να σας κυνηγήσουν για να κρυφτειτε "  Αυτό είναι το μήνυμα του Μπούλιγκ : ΣΩΠΑ. ( αν θυμάστε το υπέροχο ποίημα του Αζίζ Νεσιν ( θα το βάλω στα σχόλια ,)   Τώρα σκεφτείτε και την δεύτερη εναλλακτική του : Να ασκήσει και αυτός Μπούλιγκ  Να βρει κάποιον ΠΙΟ αδύναμο κρίκο και  βασανίσει κι αυτός .Κοιτάξτε ΔΕΝ το κάνει για λόγους εσωτερικους- ψυχολογικούς κλπ αλλά για λόγους επιβίωσης και θεαματος Να στρέψει την προσοχή  άλλου Είναι σαν να λέει " είναι ένας από σας - βασανίζω κι εγώ αυτόν "..Έτσι βέβαια το σύστημα του Μπούλιγκ αναπαράγεται και διαιωνίζεται     μέσα από   την ταύτιση με τον επιτιθέμενο.  ...   Τώρα για να ξανάρθουμε στο Διαδικτυακό - πολιτικό  Μπούλιγκ.Καταλαβαινετε φαντάζομαι την ομοιότητα με το σχολικό : είναι θολό και σχεδόν αόρατο Ο Αντίπαλος σου σου χαμογελά ευγενικά και δήθεν ζεστά ενώ τα τρολ του - αληθινα η ψεύτικα προφίλ σε χτυπούν πισωπλατα .Κάθε αντίδραση σου φαίνεται μάταιη ...Αν αντιδράσεις  ζητώντας.βοηθεια και αλληλεγγύη σε εμφανίζουν δειλό ,αν αντιδράσεις βίαια τραμπούκο  και επιθετικό .Αν δεν αντιδράσεις ως ....ανεκτικός απλά συνεχίζουν τις επιθέσεις ώσπου να αντιδράσεις ..Σε κάθε περίπτωση επιδιώκουν να σου βγάλουν την ψυχή.  Το έχω ζήσει αυτό ,ξέρετε πέντε χρόνια περίπου πριν όταν οι Ντεμεκ " Μακεδονομάχοι " φασίστες πέραν της απόπειρας να με σκοτώσουν επιδόθηκαν και σε λιντσάρισμα - τόσο πραγματικό ,όσο και διαδικτυακό .Το διαδικτυακό ήταν χειρότερο : διάβαζα δεκάδες σχόλια μίσους καθηλωμένος στο κρεββάτι του Νοσοκομείου ...Όμως ακόμα,ακόμα χειρότερο ήταν η αδιαφορία ,η το ...χιουμορακι των φίλων ...η έλλειψη Αλληλεγγύης και συντροφικοτητας                                                         Έτσι σιγά σιγά διαφαίνεται η σύνδεση που επιχειρώ ανάμεσα στον εθισμό στο Σχολικό Μπούλιγκ ( που υποστηκσμε  ως θύτες η / και θύματα σχεδόν όλοι και στο Πολιτικό  Διαδικτυακό Μπούλιγκ .:Καθώς είμαστε εθισμένοι αλλά και ταυτοχρονα αμαθοι στις σκοτεινές παγίδες του Ίντερνετ  γινόμαστε όλοι Θύματα και Θύτες Εύκολα  ..Γιατί εύκολα ; γιατί από την περασμένη δεκαετία έχουν καταρρεύσει η εξαφανιζονται ραγδαία τα Δίχτυα ασφαλείας : η Συγγένεια , η Ζωντανή φιλια ,η αξία της Αλληλεγγύης ( η οποία προσεξτε πόσο ανοιχτά και βάναυσα συκοφαντειται στις μέρες μας ) ..Τι διάβασμα , η ανάγνωση ,η Εφημερίδα   Όλο και περισσότερο γινόμαστε εξατομικευμένα φαντάσματα παγιδευμενα σε εκατομμύρια εικόνες και  βίντεο στο τικ τοκ και Τοξικότητα και ύβρεις  Θυμίζω πως ο Λεβιάθαν - το τέρας του απόλυτου κράτους που περιέγραφε ο Χομπς αποτελούνταν από χιλιάδες άτομα   ..Ήταν το αντίπαλο δέος στον πόλεμο όλων εναντίον όλων   .........ε αυτό δεν γίνεται και τώρα ; η Εισβολή του διαδικτύου σε μια κοινωνία ρημαγμένη και άκρως Εξατομικευμένη μας βρίσκει όλους Ευαλωτους και ανυπεράσπιστους   Και έτοιμους για ένα  πόλεμο όλων εναντίον όλων που ίσως - μακάρι να μην - προετοιμάσει τον Νέο Λεβιάθαν  ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Τελευταία Μεζεδάκια για το αίνιγμα ο

 ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΖΕΔΑΚΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΚΕΣΣΕΛΑΚΗ .....                                                                  .,Με φίλους προσπαθούσαμε να κατανοήσουμε την λογική των ψηφοφόρων ,αύριο ,του Κασσελακη..Όχι των σκληρών του ακόλουθων αλλά των απλών οπαδών του  Δεν ολοκληρώσαμε την κουβέντα ,θα την συνεχίσουμε και το απόγευμα και αύριο  αλλά πάνω κάτω  συμφωνήσαμε ότι                                                      1.Δεν πρόκειται για πειθώ μέσω επιχειρημάτων αλλά μάλλον ΤΑΥΤΙΣΕΩΝ ..Δεν πείθονται από επιχειρήματα ,λογική ,γνώσεις κλπ.Ισα ίσα έχουν έναν έκδηλο Αντιδιαννοουμενισμο : Τους ενοχλει ο λόγος των επιχειρημάτων ,θεωρούν την Αχτσιογλου επηρμενη και " πανεπιστημιακια" και τον Τσακαλώτο  επίσης .Ο δε Τζουμακας  είναι γέρος . Αντίθετα ο Κασσελακης  με το ," καθαρό βλέμμα" και με την απόλυτη αγνοια του για την ιστορία της αριστεράς ,την επιχειρηματολογία της και το ήθος της ,αλλά και για κάθε τι το πολιτικό , ( και μη πολιτικό εδώ που τα λέμε)  τους δίνει την δυνατότητα να νιώσουν πως είναι ένας από αυτούς                                                                              .Δεν κομπλαρουν μαζί του " Να ένας που τον καταλαβαίνω ,που δεν μιλάει"  ξύλινη γλώσσα" λένε  ,ακριβώς γιατι θεωρούν  κάθε ρητορική που θέτει το περίπλοκο των σύγχρονων ζητημάτων ως..ξύλινη γλώσσα ..." Περίπου κάτι ανάλογο είχα παρατηρήσει πριν από σχεδόν εικοσι χρόνια στην περίπτωση του Παναγιώτη Ψωμιάδη ...Και εκεί είχαμε Ταυτίσεις και μεγάλη αποδοχή όχι Παρα την φανερή του Κενότητα και παπαρολογια του αλλά ΕΞΑΙΤΙΑΣ της.                                                     2ον τα ωραία πεντακάθαρα δόντια του Κασσελακη ,το  αποφασιστικό  του ύφος. και εκείνο το περίφημο βίντεο όπου με αποφασιστικό  σάλτο εφορμά για να  Σβήσει την ιστορική μνήμη της Μακρονήσου ( η Μακρόνησος μας επιβλήθηκε  το 1947 ακριβώς από το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ,στο οποίο ανήκει   τώρα ,,) υποβάλλει στους ψηφοφόρους μια ιδέα Επανεκινησης .Να μια δεύτερη ευκαιρία σκέφτονται όσοι βουλιάζουν στην μαγική σκέψη και στον Παροντισμο .Να τα σβήσουμε όλα Τι χρειάζεται η Ιστορια ,η μνήμη ,η γνώση της ιστορίας του τόπου και της Αριστεράς ..Ο ΠΑΡΟΝΤΙΣΜΟΣ είναι και ένα  διαρκές φλερτ με την  αμνησία ,την μέρα της Μαρμότας , όπως σε εκείνη την ταινία (.before i go.to sleep) που μια γυναίκα έγραφε σε βίντεο κάθε βράδυ το τι της συνέβαινε για να το ξαναθυμηθεί το πρωί .. Σε μια κοινωνία που ακόμα γλείφει τις πληγές της και δεν έχει συνέλθει από το τραύμα της Ματαίωσης της περασμένης Δεκαετίας ο Κασσελακης υπόσχεται  την ως δια μαγείας ΕΠΑΝΕΚΙΝΗΣΗ. ..( Δείτε στο σχόλιο)                                                    3ον       Το τρίτο στοιχείο αποτελεί επέκταση του 2ου .Η Μαγική σκέψη .Συνήθως εκφράζεται  με μια επιθυμία ΑΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΗΣ  επίτευξης  του στόχου ,με μια παιδική επιθυμία Υπέρβασης των δυσκολιών .Όπως τότε που ήμασταν παιδιά και δεν είχαμε διαβάσει  για το Σχολείο και " αχ! Λέγαμε να γίνει κάτι και να μουρθουνε αίφνης οι γνώσεις στο κεφάλι..." Η που ήμασταν έφηβοι με τα προβλήματα της Εφηβείας και φανταζόμασταν έτσι πως γινόμασταν οι Σούπερ ήρωες. ..    Ιδού λοιπόν ο Κασσελακης ως Αιφνίδιος ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΟΣ που έρχεται από το πουθενά ,ΑΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΟΣ και ΑΦΘΑΡΤΟΣ  και Λαμπερός για να μας σώσει ..Σε σύγχρονη κοινωνία του θεάματος που έχει εθιστεί σε ταινίες τύπου ΣΠΑΙΝΤΕΡΜΑΝ και ΑΒΑΤΑΡ  ο Κασσελακης εκφράζει την φαντασίωση ( η φαντασίωση κατα Λακάν είναι η σκηνοθεσία του πραγματικού ) πολλών : Δεν ξέρει τίποτε αλλά ΜΠΟΡΕΙ να κάνει τα πάντα..Ιδού η υπέρβαση των κανόνων και η λύση τύπου Γορδίου Δεσμού ,η μαγική Λύση της φαντασίωσης σε έναν αποπλαισιωμενα εκτός κειμένου ,ονειρικό κόσμο .4ον Μια Χρονικοτητα του τώρα .Σε αντίθεση με τις μακριές χρονικοτητες του τύπου Μέρμηγκα που υπόσχεται πχ  ο Τσακαλώτος και οι άλλοι υποψήφιοι , ο Κασσελακης υπόσχεται κάτι που θυμίζει. ..Μάη του 68 : Εδώ και τώρα . Άμεση Λύση .Γόρδιος Δεσμός .Μπαμ και κάτω ( σύμφωνα και με την λογική των Μπαλωθιων που εκθειαζε πρόσφατα ) .Αυτή η λογική του Τώρα , ξεκουράζει. Σε έναν κόσμο όπου η εικόνα γίνεται όλο και πιο ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΑ κυρίαρχη έναντι του λόγου ,όπου ο λόγος συρρικνώνεται στους 140 χαρακτήρες ενός Τουητ και τα βιντεάκια  ακολουθούν την τριλεπτη συνταγή του Τικ Τοκ ,ο Κασσελακης  προσφέρει μια ιστορία διλεπτη της  Αριστεράς χωρίς Αριστερά ( όπως λέμε καφές χωρίς καφέ ,μπύρα χωρίς αλκοόλ κλπ ) . Δεν χρειάζεται να κοπιάσεις για να την μάθεις και επιπλέον μπορείς να ανταποδώσεις  στους Αριστερούς που σε κομπλαραν με την ιστορία την ευαισθησία η το ήθος τους το φαντασιακό πλήγμα που νομίζεις ότι  σου έδιναν : " Είστε αλαζόνες και έχετε " αριστερομέτρα" ..Οριστε ,! το λέει και το δείχνει ο  Κασσελακης..Το  είδαμε αυτό το έργο κατά την περασμένη δεκαετία από τα Άκρα Δεξιά : την εξέγερση εναντίον της φαντασιακής " αριστερής Ελίτ " που τάχα κυριαρχεί στα Πανεπιστήμια και στη Διανόηση...Τώρα το βλέπουμε να διεισδύει και στην Αριστερά .Είναι η ίδια λογική ..                                                               .5ον ..Τώρα υπαρχει και κάτι άλλο που συνδέεται με την απώθηση του Πολιτικού ....Εδώ υπενθυμίζουμε  ένα βιβλίο που είχα διαβάσει πολύ παλιότερα Το Δημοκρατικό ΠΑΡΑΔΟΞΟ της Σαντάλ Μουφ.Το βιβλίο  ,από όσο θυμάμαι καταφερόταν ενάντια στην απώθηση της Πολιτικής της Φιλελεύθερης Δεκαετίας του 90 ...Η απώθηση αυτή βλάπτει κατά Μουφ τον ίδιο τον πυρήνα της πολιτικής που είναι ΑΓΩΝΑς  διαπάλη  ιδεών και συμφερόντων κλπ Ε λοιπόν κάτι τέτοιο έγινε και στον ΣΥΡΙΖΑ μέσα : Μια Απωθημένη διαπάλη ιδεών και ομάδων ,μια Σύγκρουση που δεν εκδηλώνεται ανοιχτά και ντόμπρα ...Η  Απώθηση οφείλεται σε δύο παράγοντες α.Την Ηχηρή ΣΙΩΠΗ του Τσίπρα  η οποία όμως εκλαμβάνεται ως σιωπηρή ενθάρρυνση της υποψηφιότητας Κασσελακη β Την οργανωτική απόφαση να μην προηγηθεί ένα συνέδριο Θέσεων  αλλά ένας απολιτικος σιωπηλός  ανταγωνισμός   Υποψηφιοτήτων με την Υπορρητη παραδοχή του πιο ...ικανού και αξιου αρχηγού ( κάτι που αποκλείει εκ των πραγμάτων μια αντίληψη αμεσοδημοκρατικης συμμετοχής και ενισχύει την Απολιτικη αντίληψη του οπαδού που επιλέγει πληρεξούσιο .Αυτά τα δύο συνδέονται και με ενα τρίτο : τον εθισμό στην κουλτούρα της ΑΤΑΚΑΣ και διαρκούς επίθεσης όλων εναντίον όλων που ενισχύεται από το facebooκ και τι κοινωνικά μέσα εν γένει ..Η Απώθηση των προγραμμάτων και των θέσεων ,η διάχυτη λογική της .." προδοσίας " ο  απόκρυφος χαρακτήρας των ομάδων και τάσεων που όντως για χρόνια   κυριαρχούσε και κυριαρχεί στον ΣΥΡΙΖΑ ,ενθάρρυνε ένα επιθετικό  πολλές φορές χυδαίο στυλ διαλόγων ,τύπου πολέμου όλων εναντιον όλων ..Σε αυτόν τον πόλεμο  εξαρχής είχε το πλεονέκτημα ο Κασσελακης.Ειναι ο πιο νεοφερμένος ,ο πιο άσχετος ,ολιγότερο φθαρμένος : δεν έχει ακόμα συγκεντρώσει πάνω του τον Φθόνο ,την μεμψιμοιρια , την μοχθηρία που προκαλούν σαν ναχουν πάνω τους Μαγνητη οι παλαιότεροι " ηγέτες '"                                              6ον  Εντω μεταξύ όλο το σκηνικό θυμίζει περιφράξεις ,εκχερσωσεις ,απο" παρασιτωση " ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ .                     Π.θ 

....

ΜΙΑ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΉ ΤΟΥ ΑΚΗ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΣΤΗ ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΙΚΉ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΚΑΣΣΕΛΑΚΗ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ

ΜΙΑ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΉ ΤΟΥ ΑΚΗ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΣΤΗ ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΙΚΉ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΚΑΣΣΕΛΑΚΗ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ

• Ο Aκης Γαβριηλίδης πηρε μερικά αποσπάσματα από το εν ροή άρθρο μου για την Μεταπολιτική και τα χρησιμοποιησε σε δικο του αρθρο .

 

Ομως τα καταλαβε ΛΑΘΟΣ. Θα απαντήσω ολοκληρωμένα σιγά σιγά :

• ας ξεκινήσω με το εξής απόσπασμα από το άρθρο του Άκη οπου βγάζει τα συμπεράσματα του από το δικό μου άρθρο .. Λέει λοιπόν ο αρθρογράφος Άκης αναφερόμενος σε αυτά που λέω εγώ :

«Επειδή το νόημα είναι η χρήση, το νόημα που εγώ τουλάχιστον συνάγω από όλες τις παραπάνω χρήσεις είναι το εξής απλό: «μεταπολιτική» είναι μία πολιτική που δεν μας αρέσει. Πρόκειται απλώς για μία ηθικολογική-στιγματιστική έννοια, με την οποία μπορεί κανείς μόνο να ονειδίσει, να εκφράσει το νόημα μιας πτώσης, μιας παρακμής («πού καταντήσαμε, πού βαδίζει ο κόσμος μας, στα χρόνια μας είχαμε αρχές και αξίες οι οποίες τώρα εκπίπτουν»), αλλά όχι να σκεφτεί κάτι.»

Λάθος Άκη Δεν στιγματίζω ως ..μεταπολιτική την πολιτική που δεν μου αρέσει . Προσπαθώ να την κατανοήσω , να κατανοήσω την ρητορική της . Υπάρχει μεγάλη διαφορά : προσπαθώ να καταλάβω ΔΕΝ σημαίνει στιγματίζω .

Αλλά μιας και αναφέρει την αρέσκεια και την απαρέσκεια μου δίνει ένα επιπλέον κλειδί για την κατανόηση της Μεταπολιτικής στην περίπτωση Κασσελακη , Θα θυμάστε που ο επιχειρηματίας αυτοδημιούργητος πολιτικός χρησιμοποίησε σε ένα από τα άπειρα ολιγόλεπτα βίντεο το ρήμα Γουστάρω . Το είπε πολλές φορές ‘’ Γουστάρω ‘’ Γουστάρετε ‘’ κλπ. …

Κατά λάθος λοιπόν ο Άκης μας έδωσε ένα ακόμα κλειδί για την κατανόηση του συμπτώματος της Μεταπολιτικής Κασσελάκη : Μεταπολιτική είναι η Πολιτική που θεμελιώνεται όχι σε επιχειρήματα λογικά η παράλογα όπως η πολιτική της νεωτερικής εποχής – η οποία θεμελιώνονταν σε ιδεολογίες δηλαδή σε ιδέες με εσωτερική συνοχή αλλά σε ετσιθελικές ΑΠΟΨΕΙΣ σχετικές μεταξύ τους ,που η μονή τους θεμελίωση είναι το Ετσιθελικό Γουστάρω. .. Ο Κασσελακης λέει : έτσι είναι γιατί έτσι γουστάρω ..Ο Στάλιν , ο Ζαχαριάδης , ο Ανδρέας Παπανδρέου , ο Τσίπρας έστω προσπαθούσαν έστω και υποκριτικά και με προφάσεις να τεκμηριώσουν την άποψη τους.

Ο Μεταπολιτικος Κασσελακης απλώς ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ και ανταποκρίνεται στα Γούστα των άλλων .. Γουστάρετε; Γουστάρετε ;

Η Μεταπολιτική λοιπόν είναι και μια πολιτική του Γούστου

 Ενα δευτερο σημειο που δεν κατανοησε επαρκως ο Ακης Γαβριηλιδης

ΓΡΑΦΕΙ

‘’ Ας πούμε: στο παραπάνω κείμενο, ο αρθρογράφος επικρίνει τη θέση ότι πρέπει «να πληρώνουν οι φοιτητές τις ζημιές που κάνουν». Πολύ ωραία. Ωστόσο, η διαφορά ανάμεσα σε όποιον πρεσβεύει αυτή τη θέση και όποιον την απορρίπτει είναι μία απολύτως πολιτική διαφορά: ο ένας λέει ότι για ένα δημόσιο ζήτημα πρέπει να κάνουμε το Α, ενώ ο άλλος το Β. Δεν πρόκειται για τη διαφορά ανάμεσα στην πολιτική (με το οριστικό άρθρο στον ενικό) και σε κάτι εκτός αυτής, σε κάτι που είναι μεταπολιτική ή αντιπολιτικό.

Έτσι, ο επικριτής της «μεταπολιτικής» την πατάει· γίνεται μέρος –και εργαλείο διάδοσης- εκείνου που θέλει να καταγγείλει. Διότι παρουσιάζει ως καινοφανές και σκανδαλώδες κάτι που ανέκαθεν αποτελούσε στοιχείο της πολιτικής. Με αυτό, παραχωρεί ασμένως στην αντίπαλη τάση τη θέση της πρωτοτυπίας, της καινοτομίας, αυξάνοντας το ενδιαφέρον γι’ αυτήν, ενώ για τον εαυτό του κρατά τη θέση της παράδοσης, της εγνωσμένης αυθεντίας/ αυθεντικότητας, αυτού που ξέραμε από πάντοτε.’''

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΔΙΚΉ ΜΟΥ Εδώ αρχίζω να καταλαβαίνω καλυτέρα την βασική παρανόηση που κάνει ο Άκη; . Νομίζει ότι με τον όρο μεταπολιτική εννοούμαι κατι Που δεν είναι πολιτική .. Μα όπως ειπα σε προηγούμενό σημείωμά είναι Πολιτική -νέου τύπου . (όπως κατά τις αρχες του προηγουμένου αιώνα το Κομμουνιστικό κόμμα θεωρήθηκε κόμμα ΝΕΟΥ ΤΥΠΟΥ,. )

Ας το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν . Η μεταπολιτική είναι πολιτική στα πλαίσια της Μεταμοντέρνας κατάστασης όπως την έδειξε π.Χ. ο Ντ Χαρβει ο Τζεημσον και άλλοι : Χαρακτηριστικό του Μεταμοντέρνου είναι η μείξη ετεροκλήτων υλικών και στυλ - όπως στην περίπτωση π.Χ. της ταινίας Blade runner όπου τα αρχιτεκτονικά στυλ (αρχαιοελληνικό – πυραμίδες – κίονες κλπ. συνδέονται αυθαίρετα με το νέο ) και η αποπλαισιωση και αναπλαισίωση /( με τρόπο που φαίνεται αυθαίρετος ) των νοημάτων ..

Πως να το πω : είναι σαν να παίζεις με τα νοηματα των λεξεων αλλάζοντας τα τοποθετώντας τα σε διαφορετική πρόταση.

Σαν ένα παιχνίδι Σκραμπλ με διαρκή μετατόπιση των σημαινόντων και διαρκές γλίστρημα των σημαινομένων

Εν προκειμένω : Ο Κασσελακης έρχεται σε μια χώρα , την Ελλάδα για να διεκδικήσει την αρχηγία ενός αριστερού κόμματος , του μεγαλύτερου της αντιπολίτευσης .

Το κόμμα αυτό όπως όλος ο πανεπιστημιακός κόσμος – καθηγητές , φοιτητές κα έχουν εμπλακεί τα τελευταία τέσσερα χρονιά – να μην πω τα τελευτά είκοσι – σε μια τεράστια σύγκρουση , με πορείες ,κατάργηση Πανεπιστημιακού Ασύλου , αιματηρές συγκρούσεις με την αστυνομία , ίδρυση και κατάργηση Πανεπιστημιακής αστυνομίας κλπ. κλπ. … Και τι βρήκε να πει σε αυτό ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ο Κασελάκης στο πρόγραμμα του διεκδικώντας μάλιστα την ηγεσία ; βρήκε να πει – τουλάχιστον όταν εγώ διάβασα το πρόγραμμα που διατύπωσε Δημόσια «να πληρώνουν οι φοιτητές τις ζημιές που κάνουν».

Έρχεται τώρα ο Γαβριηλίδης και θεωρεί ότι ..εγώ επικρίνω την θέση αυτή και αρχίζει να κεντάει. Όμως εγώ δεν την επικρίνω … Απλώς μένω με το στόμα ανοιχτό ..

Είναι μια θέση από άλλο πλαίσιο … Δεν έχει σχέση με την τρέχουσα ατζέντα .

Αποπλασιώνει και Αναπλαισιώνει την συζήτηση

, Αυτό ακριβως που κανει η Μεταμοντερνα κατάσταση . Αποπλαισιωνει και ΑΝΑΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΕΙ . Μας τοποθετεί ξαφνικά σε άλλο πλαίσιο

Αυτό ακριβως που κανει η Μεταμοντερνα κατάσταση . Αποπλαισιωνει και ΑΝΑΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΕΙ. Ειναι σαν να πετά τις λέξεις μιας πρότασης στο Πάτωμα και να σχηματίζει εντελώς καινούριες

Πριν συνεχισω θελω να βαλω μερικά εμβολιμα σχολια:

1.Η η Μεταπολιτικη δεν παύει να είναι και πολιτική όπως η μετανεωτερικότητα δεν παύει να είναι και Ύστερη νεωτερικότητα .Νομίζω ότι ο Ακης κανει μια παρανόηση του Μετά θεωρώντας ότι αναφέρεται σε κάτι πέραν της πολιτικής .. Όχι η Μεταπολιτικη είναι πολιτική Νέου Τύπου,που φυσικά παραμενει πολιτικη.Φυσικά και η Μετά πολιτική είναι Άκρως πολιτική , μια πολιτική που αντί να αποκαλύπτει το πολιτικό ( π.χ με την πολεμική έννοια που έδινε στο Πολιτικό ο Καρλ Σμιτ " η έννοια του Πολιτικού είναι η η Διάκριση του Φίλου από τον Εχθρό " η αντίθετα η Χάννα Αρρεντ " πολιτικό είναι ένα στρογγυλό τραπέζι ( ο Δημόσιος Χωρος) που μας χωρίζει αλλά και μας Ενώνει ,το Καλύπτει ,το κρύβει η μάλλον το απωθεί ,το αποστειρώνει ,το εντάσσει στα πλαίσια της κυρίαρχης πια εντελώς Νεοφιλελεύθερης Ιδεολογίας " Δεν υπάρχει κοινωνία παρά μόνον άτομα '" που έλεγε και η Θάτσερ κάνοντας βέβαια πολιτική επίθεσης ενάντια στην τότε Κοινωνία .Σήμερα η Μεταπολιτικη πολιτική ( που Σύμπτωμα της είναι ο Κασσελακης ) εκφράζεται σε σένα φαινομενικά απολιτικο τεχνοκρατικό ουδέτερο δήθεν πλαίσιο : Είμαι αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας άρα ικανός να διευθύνω - ως Ceo- το κόμμα σας : Δε με νοιάζουν οι θέσεις σας ,θα τις μάθω." Όμως αυτή η κατάργηση της διάκρισης Ιδιωτικού / δημοσίου ,αυτή η οικειοποίηση του Πολιτικού και Δημόσιου - ως απλή προέκταση του Ιδιωτικού Δεν αποτελεί ταυτόχρονα και εκδήλωση του Νεοφιλελευθερισμού ως ιδεολογίας ; Αρχη του Νεοφιλελευθερισμού δεν είναι η αντίληψη της κοινωνίας ως ιδιωτικής επιχείρησης ,;

Η ΜΕΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ τύπου Κασσελακη φυσικά και είναι Πολιτική .Νεοφιλελεύθερη Πολιτική .Πολιτική που αντιστρατεύεται την πολιτική όπως την ξέρουμε. ...

Για πολλά χρόνια η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΝΟΤΑΝ ΘΕΑΜΑ. Τώρα το Θέαμα Γίνεται ΠΟΛΙΤΙΚΗ ...

Το 2ο σχολιο αφορά στην για την Μεταπολιτικη ως πολιτική της εικόνας . Υπήρξαν θρησκείες της εικόνας και εποχές του γραπτου λόγου • θρησκείες σαν την ορθοδοξία και τον καθολικισμό που λατρεύουν την απεικόνιση του θείου άλλες σαν τον Ισλάμ που αποθεώνουν τον λόγο και απαγορεύουν την εικόνα • υπάρχουν επίσης και εποχές : η Νεωτερικότητα είναι η εποχή της Τυπογραφίας και ο Β.Άντερσον θέτει την τυπογραφία μαζί με άλλες προϋποθέσεις ως μια από τις πηγές του νεωτερική έθνους Η Επαναστατική ρητορική προϋποθέτει τον γραπτό Έντυπο λόγο και.από την Γαλλική επανάσταση με τις εφημερίδες της ως την Ρωσσικη επανάσταση οι ηγέτες ήταν πέρα από ρήτορες και δεξιοτέχνες της Γραφής έγραφαν βιβλία και μπροσούρες κλπ .Η εικόνα της εποχής του Στάλιν ήταν της εποχής της φωτογραφίας και του εντύπου ,της ασπρόμαυρης αναλογικής φωτογραφίας .Σήμερα ζούμε αντίθετα , σε μια σχεδόν ΟΝΕΙΡΙΚΗ στη δομή της ΜΕΤΑ νεωτερική εποχή όπου μας έχουν πλημμυρίσει εικόνες : Ψηφιακές εικόνες ,τηλεοπτικές εικόνες ,τηλεόραση ,βίντεο .Ηγέτες πλέον όπως ο Κασσελακης χρησιμοποιούν την ολιγόλεπτη εικόνα του τικ τοκ παρουσιάζοντας τον εαυτό τους ως Ευπωλητο προϊόν : δόντια με λευκανση προσεγμένη εικόνα σε κάθε λεπτομέρεια εικόνα όχι ακίνητη αλλά διαρκώς εν κινήσει έτσι ώστε να ταιριάζει στη νεωτερική κοινωνία της Επιτάχυνσης Όπως και κάθε εποχή έχει το είδος της επικοινωνίας που της ταιριάζει έτσι και η Μετά νεωτερική εποχή μας έχει και την Μεταπολιτικη της Εικόνας της Η κουλτούρα του Ναρκισσισμού εκφράζεται όντως από την λατρεία της Τηλε οπτικής εικόνας του Ντόριαν Γκρέυ ..

ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΑΡΓΟΤΕΡΑ (ανάλογα με τις εξελίξεις και τα κέφια ,,)

.ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.  Υ.Γ             Η ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗς ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΑΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΤΑΣΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ  ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΥΠΟΠΟΛΙΤΙΚΗ                                    Ένα άλλο σημείο της κριτικής του Άκη Γαβριηλίδη που νομίζω ότι αφορά και μένα είναι το περί " ουσιοκρατιας " της Μεταπολιτικης . Εχει  κάποιο  δίκιο διότι όντως χρησιμοποίησα καταχρηστικά την λέξη Ουσία .Όμως δεν εννοούσα φυσικά κάτι ουσιοκρατικο αλλά αυτό που  ονομάζουμε '" έννοια η ορισμο του Πολιτικού ,αυτό για παράδειγμα που ο Καρλ Σμιτ στο ομώνυμο βιβλίο του   θεώρησε ότι είναι( ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ )  ' η Διάκριση του Φίλου από τον Εχθρό ."(χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι αποδέχομαι τον ορισμό του Κ.Σμιτ ) .              Ένα άλλο βιβλίο που επικαλουμαι( δεν το έχω μπροστά μου , αλλά τι θυμάμαι από μνήμης - όπως και τον πρόλογο σε αυτό στην ελληνική έκδοση από τον  Γ  Σταυρακάκη ) είναι της Σάντα Μουφ ,το δημοκρατικό παράδοξο  ,όπου ακριβώς ,αν  θυμάμαι καλά   θεωρείται ότι η " ουσία ' της Δημοκρατίας έγκειται ακριβώς στην έλλειψη ουσίας : η Δημοκρατία συνιστάται στον αγώνα ,τον ανταγωνισμό ,ο οποίος όμως έχει κανόνες και πλαίσιο ,είναι αγώνας τιθασσευμενος και όχι ανεξέλεγκτος.                                                                Άρα για να το πω αλλιώς ,η Μετά πολιτική(  που είναι πολιτική Νέου τύπου  ,πολιτική της Μεταμοντέρνας κατάστασης ,η αλλιώς πολιτική που συγχέεται με αυτό που ο Ουρλιχ Μπεκ στο προ τριακοναετιαε περίπου βιβλίου του " Η Επινόηση του Πολιτικού ",ΥΠΟΠΟΛΙΤΙΚΗ.   είναι μια πολιτική μεν σκληρή και αδυσώπητη χωρίς πλέον κανόνες ,όπου το αγωνιστικό  πεδίο έχει διαφύγει από τα  Γήπεδα της νεωτερικής  πολιτικής και έχει διαχυθεί Τριχοειδώς ,θα έλεγε ο Φουκώ ,σε όλα τα πεδία μακροσκοπικά και μικροσκοπικά του κοινωνικού ..Η Μεταπολιτικη γίνεται και Υποπολιτικη.   Αν θέλετε να το καταλάβετε με ένα in vivo παράδειγμα  δείτε αυτό που γίνεται ,στα Μουλωχτα ,με χτυπήματα κυριολεκτικά κάτω από τη Ζώνη στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ ,με την περίπτωση και τους  οπαδούς Κασσελακη όσο αυτός σκορπά τα λαμπερά του χαμόγελα στην κάμερα.

Ο αυτοκράτορας θεος στη Ρώμη

 Η ΓΕΝΕΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ

Η θεοποίηση ενός ανθρώπου δεν ήταν άγνωστη στην παλαιά Ρώμη. Την αποδέχονταν όλοι όχι μόνο η κοινή γνώμη αλλά και οι φιλόσοφοι, πολλοί από τους οποίους υπογράμμιζαν τη συγγένεια της ανθρώπινης ψυχής με το θείον. Στην ουσία, σήμαινε ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος όσο ζούσε είχε αποδείξει ότι εμψυχωνόταν από μια ιδιαίτερα αποτελεσματική δύναμη και ότι σε κάθε εγχείρημα του υπήρξε ένας δημόσιος άνδρας ευδαίμων και συνεπώς με έργο θετικό για την πατρίδα του. Αυτό ήταν το νότ ημα του τίτλου «Αύγουστος» (=σεβαστός) που έδωσε η Σύγκλητος στον Οκταβιανό, τον Ιανουάριο του 27 π.Χ. Πενήντα χρόνια νωρίτερα ο δικτάτορας Σύλλας είχε χαρακτηριστεί, με τον ίδιο τρόπο, felis, αλλά ήταν προφανώς αδύνατον να δοθεί το ίδιο επίθετο και στον 0κταβιανό: η εποχή του Σύλλα είχε αφήσει πολλές δυσάρεστες ανα-μνήσεις! Η φαντασία των συγκλητικών κατάφερε να του βρει ένα απ Ευπρεπές συνώνυμο.

Αυτός ο τίτλος του Αύγουστου θα χρησιμοποιηθεί στη συνέχεια από όλους τους αυτοκράτορες, ακόμη κι από εκείνους που, όπως ο Τιβέριος, θα αρνηθούν τον τίτλο του imperator. Το αυτοκρατορικό λειτούργημα θα είναι πλέον αδιαχώριστο από την ιερότητα. Ο αυτοκράτορας είναι Αύγουστος, και μόνο από το γεγονός ότι έχει βρεθεί στην εξουσία. Δεν χρειάζεται άλλη νομιμοποίηση, πέρα από τις πράξεις του. Η θεϊκότητά του είναι εγγενής στον θεσμό της ηγεμο νίας, τον ακρογωνιαίο λίθο του πολιτικού οικοδομήματος της Αυτοκρατορίας. Σύμφωνα με τον Τάκιτο (Χρονικά ΙV, 56), οι κάτοικοι της Σμύρνης ήταν οι πρώτοι που καθιέρωσαν μια λατρεία προς τιμή της Ρώμης, θεωρούμενης ως θεότητας, το 195 π.Χ., τη χρονιά που ο Κάτ των ήταν κήνσορας.

Όσο είναι ζωντανός, ο αυτοκράτορας δεν θεωρείται ακόμη θεός. Είναι φορέας της θεϊκότητας· τουτέστιν, η ψυχή εκείνης της υπερβα τικής οντότητας που λέγεται Ρωμαϊκό Κράτος. Αυτή είναι η αποστολή που του ανατέθηκε. Αν αποδειχτεί αντάξιός της, ο ρωμαϊκός λαός θα τον αποθεώσει οριστικά όταν θα έχει εγκαταλείψει την εν πίγεια ζωή. Έτσι έγινε με τον Καίσαρα και κατόπιν με τον Αύγου στο. Όμως ούτε ο Τιβέριος ούτε ο Καλιγούλας θα γίνουν δεκτοί σε αυτό το πάνθεο δεν θα το επιτρέψει η κρίση για τη διακυβέρνησή τους. Η Ρώμη θα έχει να θυμάται «καλούς» και «κακούς» αυτοκράτ τορες μόνον οι πρώτοι θα τιμηθούν με ναούς και ιερείς – όλοι τους,

Σελ 

81

Η Στοά και ο ρευστός μας φόβος

 Η ΣΤΟΑ           και ο ΡΕΥΣΤΟΣ ΜΑΣ ΦΟΒΟΣ                                Κάποτε είχα διαβάσει ένα διήγημα :                        την Στοα  του Κάφκα.Μιλουσε για ένα πλάσμα που έσκαβε λαγούμια και στοές ,κάτι σαν Τυφλοπόντικας ,αρουραίος κάτι τέτοιο.                  Τι έψαχνε να βρει στις Στοές που έσκαβε ; Μια κατάσταση .Την ησυχία .Τη. Α- φοβια.                         Το πλάσμα κρύβονταν μέσα στη μοναχικότητα του ,στην τρύπα του .                                                Στην κατάσταση του ρευστού φόβου όπου βρισκόμαστε , σε αυτήν την πνιγερη τη μουλωχτη  κατάσταση τρόμου ,δε μοιάζουμε με το πλάσμα του Κάφκα ;                                                   Κρυβόμαστε στο παρόν και στη μίζερη μας καθημερινότητα όλο και πιο ευγνώμονες που μας αφήνουν να επιβιώσουμε ,ο καθένας στην στοά του ,δεν ξεμυτιζουμε καν ,λουφαζουμε ,κουρνιάζουμε ακολουθώντας την ρήση του Μπέκετ " Μην περιμένετε να σας κυνηγήσουν για να κρυφτειτε "        προσποιουμαστε τους ηλίθιους και τους ημιεγραμματους γιατί ξέρουμε πως η εξυπνάδα τιμωρείται ,μισοκλεινουνε τα μάτια μπροστά στη Μαφιοζοποιηση της οικονομικής και κοινωνικής ζωής ενώ η Χώρα πεθαίνει .                 Λουφαζουμε..                            Κουρνιάζουμε ...                                                             .Όπως το Πλάσμα του Κάφκα

Ο Μπάουμαν για τις τρεις στρατηγικές που κάνουν βιώσιμη τη ζωή

 Ο ΤΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Ο ΜΠΑΟΥΜΑΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΒΙΩΣΙΜΗ ΤΗ ΖΩΗ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΙΥ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ 

Στο πεδίο μάχης της ρευστής μοντέρνας ζωής, οι αψιμαχίες ανα γνώρισης, με στόχο την ενημέρωση του ευρετηρίου απειλών και ευκαιριών, δεν τελειώνουν ποτέ. Μια στιγμιαία απροσεξία αρκεί για να γίνει ο αποκλείων αποκλειόμενος. Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από αυτό το πεδίο μάχης: το φάντασμα του αποκλεισμού, του μεταφορικού θανάτου, 

Επισκοπήσαμε εν συντομία τις τρεις βασικές στρατηγικές που απο βλέπουν στο να κάνουν βιώσιμη μια ζωή με την επίγνωση του επικείμενου θανάτου.                                                   Η πρώτη συνίσταται στη γεφύρωση της θνητής ζωής α) με την αιωνιότητα – στην ανασκευή του θανάτου ως νέου ξεκινήματος (μιας αθάνατης ζωής αυτή τη φορά) αντί ως έσχατου τέλους.                      Η δεύτερη στρατηγική συνίσταται στην εκτροπή της προσοχής (και της ανησυχίας) από τον ίδιο το θάνατο, ως οικουμενικό και αναπόδραστο συμβάν, στα " ειδικά αίτια» θανάτου, τα οποία χρήζουν εξουδε τέρωσης ή καταπολέμησης.                           Και η τρίτη συνίσταται σε μια καθημερινή «μεταφορική πρόβα» του θανάτου στην αποτρόπαια αλήθεια του ως «απόλυτου», «έσχατου», «ανεπανόρθωτου» και «αμετάκλητου» τέλους - ώστε αυτό το «τέλος», όπως στην περίπτωση των «ρετρό» μανιών και μοδών, να μπορεί να φθάσει να θεωρείται σημαντικά λι γότερο απόλυτο, ανακλητό και αναστρέψιμο, ένα ακόμα απλό και τετριμμένο συμβάν μεταξύ τόσων άλλων.

Δεν διατείνομαι ότι κάποια από αυτές τις στρατηγικές, ή και όλες τους, αν εφαρμοστούν μαζί, είναι πλήρως αποτελεσματική (δεν μπο ρούν να είναι, άλλωστε δεν είναι παρά υπεκφυγέςκαι παυσίπονα), ή ότι δεν έχουν ανεπιθύμητες και ενίοτε αρκούντως επιβλαβείς παρε- νέργειες. Μέχρι ενός σημείου όμως αφαιρούν το δηλητήριο από το κεντρί, κι έτσι κάνουν το αβάσταχτο υποφερτό, εξημερώνουν στο βιωμένο κόσμο-του-είναι την «απόλυτη ετερότητα» του μη-είναι.

Σελ 

71