Το αντικειμενικό τυχαίο του ερωτα
Από το Η Διπλή Φλόγα του Οκτάβιο Παζ Εξάντας ,Νήματα 1993
ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ΤΥΧΑΙΟ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ
Ο Μπρετόν βρέθηκε επίσης αντιμέτωπος με άλλο ένα μεγάλο μυστήριο του έρωτα : την επιλογή .Ο μοναδικός έρωτας είναι το
αποτέλεσμα επιλογής, αλλά μήπως η επιλογή δεν είναι, με τη σειρά της το αποτέλεσμα ενός συνόλου περιστάσεων και συμπτώσεων,;
Και οι συμπτώσεις αυτές είναι άραγε απλά και μόνο τυχαία γεγον ότα ή μήπως έχουν κάποιο νόημα και υπακούουν σε κάποια μυστική λογική. Οι ερωτήσεις αυτές τον τυραννούσαν και τον ώθησαν να πάρει αξιομνημόνευτες σελίδες.
Η συνάντηση προηγείται της επιλογής και στη συνάντηση το τυχαίο εμφανίζεται ως καθοριστι κο.
Ο Μπρετόν παρατήρησε με οξυδέρκεια ότι η συνάντηση αποτελείται από σειρά γεγονότων που συμβαίνουν στην αντικειμενική πραγματικότητα, χωρίς φαινομενικά να κατευθύνονται από οποιο δήποτε συγκεκριμένο σχέδιο και χωρίς να ενέχεται η βούλησή μας στη διεξαγωγή της.
Περπατάω χωρίς συγκεκριμένο προορισμό και σε κάποιο δρόμο σκοντάφτω πάνω σε μια περαστική. Η σιλουέτα της με εντυπωσιάζει.
Επιχειρώ να την ακολουθήσω.
Στρίβει σε μια γωνία και εξαφανίζεται. Ένα μήνα αργότερα, στο σπίτι κάποιου φίλου ή βγαίνοντας από το θέατρο ή στην είσοδο ενός καφενείου, η ίδια γυναίκα ξαναεμφανίζεται.
Χαμογελάει, της μιλάω, μου απαντα και έτσι αρχίζει μια σχέση που θα μας σημαδέψει για πάντα.
Υπάρχουν χιλιάδες παραλλαγές αυτής της συνάντησης αλλά σε όλες υπεισέρχεται ένας παράγοντας τον οποίο άλλοτε ονομάζουμε τύχη, άλλοτε σύμπτωση και άλλοτε μοίρα ή πεπρωμένο
. Σύμπτωση ή πεπρωμένο, η σειρά αυτών των αντικειμενικών γεγονότων που διέπονται από μια εξωτερική αιτιότητα, διασταυρώνεται με την υποκειμενικότητά μας, ενσωματώνεται σ' αυτήν και αποκτά για τον καθένα μας τη διάσταση του πιο προσωπικού και ισχυρότερου στοιχείου μας, της επιθυμίας. Ο Μπρετόν θυμήθηκε τον Ένγκελς και ονόμασε την τομή των δύο αυτών σειρών, της εξωτερικής και της εσωτερικής, το αντικειμενικό τυχαίο.
6. Σχετικά με την έννοια του «αντικειμενικού τυχαίου» στον Μπρετόν, βλ. το διεισδυτικό κριτικό σημείωμα που αφιερώνει η Μαργκερίτ Μπονέ στον Τρελό έρωτα, στο δεύτερο τόμο των Απάντων του Αντρέ Μπρετόν, La Pleiade, Gallimard, Παρίσι, 1992. Βλ. επίσης, στον ίδιο τόμο, το κριτικό σημείωμα της Μ. Μπονέ και του Ε.Α. Υμπέρ σχετικά με Τα συγκοινωνούντα δοχεία. Άλλωστε η έκφραση «αντικειμενικό τυχαίο» δεν απαντάται στον Ένγκελς.
143
1993
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου