θΕΙΟΥ ΙΣΙΔΩΡΟΥ: ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ

θΕΙΟΥ ΙΣΙΔΩΡΟΥ: ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ


Δυο ερωτηματα καυτα με απασχολουσαν παντα
στα μονοπατια της ζωης και την αουτοστράντα
κι αν την απαντηση δεν βρω ποτε δεν θα ησυχασω:
-“Να ζει κανεις ή να μη ζει?”, -“Να σκασω ή να κλασω?”

Μα οταν κι αυτοι οι στοχασμοι σαν κομποι θα ειν' λυμενοι
θα ρθει ενα νεο ερωτημα: "Κλανουνε οι πεθαμενοι?"

7 Σεπτεμβρίου 2017 - 8:23 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

θειου Ισιδωρου

ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ ΙΙ

Νυχτωσα και ξενυχτησα και πριν να παω για υπνο
να παρω μπρεκφαστ πρωινο ή μηπως ενα δειπνο?

7 Σεπτεμβρίου 2017 - 8:27 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

Θειου Ισιδωρου

ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ ΙΙΙ

(Στους Αιωνιως εκτος θεματος)


Οταν το δαχτυλο στητο εδειχνε το φεγγαρι
του αλληθώρου η ματιά εκοιταζε τον Αρη
ψαχνουσα δι Αρειανους εώρακε και ειδε
εξωγηίνους μεν τινες, ...μα ησαντο Μπαοκτζήδαι !

7 Σεπτεμβρίου 2017 - 8:31 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

Θειου Ισιδωρου

ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ IV

Τι ειμαστε, τι ειμαστε κανεις δεν θα το μαθει
και οσο το ψαχνει πιο πολυ τοσο θα κανει λαθη
κι οσα λαγουμια ανοιγουμε στο εσωτερο εγω μας
θα τα μπαζωνει η λησμονια σαν σβησιμο της γομας.

Σταματησα ν' ανησυχω ποιος ειμαι και που παω
και πλεον με απασχολει μοναχα τι θα φαω
γιατι -εστω αργα ανακαλυψα- πως "ειμαι οτι τρωγω"
και σ' ενα χεσιμο καλο της υπαρξης τον λογο!!!

7 Σεπτεμβρίου 2017 - 8:38 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

Θειου Ισιδώρου: ΤΑ ΥΠΑΡΞΙΑΚΑ

Άμπνευσις

Παει καιρος που εμπνευση δεν ειχα
να γραψω ενα ποιημα και οι στιχοι
-σαν απορια σε ιεροψαλτου βηχα-
αποκλεισμενοι 'μεναν εξω από τα τειχη.

Μα να, σιγα-σιγα νιωθω πως κατι αλλαζει
σα να λαλουν εντος μου χελιδονια,
αφου η χελιδονοσουπα σου ειπα πως με πειραζει,
δεν εφτιαχνες καλυτερα ’κεινα τα μακαρονια?

Κι ετσι περνούν γλυστρωντας οι ζωες μας
πανω στο διαφανο γυαλι του κρυου παγου
ενω τα 'ρχιδια μας ζαρωνουν και οι μορφες μας
μοιαζουν ολοενα πιο πολυ με αυτη του τραγου.

7 Σεπτεμβρίου 2017 - 8:51 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

Θειου Ισιδώρου

ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ V

Καποιες φορες γυριζουμε στο σπιτι μας μονάχοι
κι οπως την πορτα πισω μας κλεινουμε απο μεσα
νοιωθουμε σαν πολεμιστες που ηρθαν απο τη μαχη
ή σαν εμπόροι -άλλοτε- πνιγμενοι απο τα φεσ(ι)α

7 Σεπτεμβρίου 2017 - 8:55 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

Θειου Ισιδώρου

ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ VI

Μοιαζει η ζωη μας σαν παλια και μπρουτζινη γκαζιερα
που αφου καταπονηθηκε ολο να μεγειρευει
εκανε τσαφ και εξεπνευσε τον μεσα της αγερα
και τη στερνη της αφησε πνοη μεσα στη χλευη

7 Σεπτεμβρίου 2017 - 8:58 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

Θειου Ισιδώρου

ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ VIIα

Τωρα η γκαζιερα φουντωσε, τα σωθηκα μας καιει
κι ετσι όπως πυρακτώνεται το εσωτερο μας "είναι"
λιωνει ο χρονος μεσα μας, σα λαβα που αργορεει,
καθως κυλλούν και χανονται αιωναι - ετη - μηναι!

7 Σεπτεμβρίου 2017 - 8:59 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

ο Θειος

Αυτα τα υπαρξιακα και οι στοχασμοι μου εν γενει
οταν τα αναστοχαζομαι μοιαζουνε με μηδενι-
κα που ειν΄παρατεταγμενα χωρις μπροστα μοναδα
και μοιαζουνε να συνιστουν μια ανυπαρκτη ομαδα.

10 Σεπτεμβρίου 2017 - 4:46 μ.μ.