Τι είναι η σεξουαλικότητα :Ο Λακάν μας δίδει έναν μύθο αναλογο με εκείνο του Αριστοφάνη στο Συμπόσιο του Πλάτωνα :Για τον Λακαν η σεξουαλικότητα ειναι μια λεπτή απροσδιόριστη ουσία που όμως υπάρχει πραγματικά : το πετάλιο :
\«κάθε φορά πού σπάνε οι μεμβράνες του αυγού απ όπου θα βγει το έμβρυο πού εξελίσσεται σε νεογέννητο, φανταστείτε για μια στιγμή ότι κάτι από κει μέσα πετάει όπως…, η ανθρωπομελέττα ή το πετάλιο ….
Το πετάλιο είναι κάτι το εξαιρετικά επίπεδο , που μετακινείται σαν την αμοιβάδα . Απλώς είναι λίγο πολυπλοκωτερο . Αλλά περνά παντού. Και καθώς είναι κάτι που έχει σχέση με εκείνο που το έμφυλο ον χάνει μέσα στην σεξουαλικότητα , είναι όπως η αμοιβάδα σε σχέση με τα έμφυλα όντα , αθάνατο. Αφού επιβιώνει σε κάθε διαίρεση , αφού εξακολουθεί να υπάρχει σε κάθε διαιρετογενή επέμβαση . Και τρέχει .
Ε λοιπόν ~δεν είναι κάτι το καθησυχαστικό . Υποθέστε μόνο πώς έρχεται να σας τυλίξει το πρόσωπο , την ώρα που κοιμόσαστε ήσυχα»
…. Αυτό το πετάλιο , αυτό το όργανο που έχει για χαρακτηριστικό ότι δεν υπάρχει , αλλά που δεν παύει γι αυτό να είναι εν όργανο –είναι η λίμπιντο το πετάλιο η ομελέτα
Αν θέλετε να τονίσετε την ενέργεια του ως φάρσας , ονομάστε το άνθρωπ-ομελέτα (Home lette ) Είναι η λίμπιντο , σαν καθαρό ένστικτο ζωής , δηλαδή ζωής απερισταλτης , ζωής αθάνατης , ζωής που δεν έχει ανάγκη από κανένα όργανο , ζωής απλοποιημένης και ακατάλυτης. Αυτό ακριβώς αφαιρείται από το ζωντανό ων, λόγω του ότι είναι υποταγμένο στον κύκλο της σεξουαλικής αναπαραγωγής Τα αντικείμενα α δεν είναι παρά οι εκπρόσωποι της ,οι μορφές της. Ο μαστός σαν διφορούμενο, ο πλακους για παράδειγμα – αντιπροσωπεύει ακριβώς αυτό το κομμάτι του εαυτού του που το άτομο χάνει στη γέννηση και που μπορεί να χρησιμεύσει για να συμβολίσει το πιο βαθιά χαμένο αντικείμενο''
Το πετάλιο είναι κάτι το εξαιρετικά επίπεδο , που μετακινείται σαν την αμοιβάδα . Απλώς είναι λίγο πολυπλοκωτερο . Αλλά περνά παντού. Και καθώς είναι κάτι που έχει σχέση με εκείνο που το έμφυλο ον χάνει μέσα στην σεξουαλικότητα , είναι όπως η αμοιβάδα σε σχέση με τα έμφυλα όντα , αθάνατο. Αφού επιβιώνει σε κάθε διαίρεση , αφού εξακολουθεί να υπάρχει σε κάθε διαιρετογενή επέμβαση . Και τρέχει .
Ε λοιπόν ~δεν είναι κάτι το καθησυχαστικό . Υποθέστε μόνο πώς έρχεται να σας τυλίξει το πρόσωπο , την ώρα που κοιμόσαστε ήσυχα»
…. Αυτό το πετάλιο , αυτό το όργανο που έχει για χαρακτηριστικό ότι δεν υπάρχει , αλλά που δεν παύει γι αυτό να είναι εν όργανο –είναι η λίμπιντο το πετάλιο η ομελέτα
Αν θέλετε να τονίσετε την ενέργεια του ως φάρσας , ονομάστε το άνθρωπ-ομελέτα (Home lette ) Είναι η λίμπιντο , σαν καθαρό ένστικτο ζωής , δηλαδή ζωής απερισταλτης , ζωής αθάνατης , ζωής που δεν έχει ανάγκη από κανένα όργανο , ζωής απλοποιημένης και ακατάλυτης. Αυτό ακριβώς αφαιρείται από το ζωντανό ων, λόγω του ότι είναι υποταγμένο στον κύκλο της σεξουαλικής αναπαραγωγής Τα αντικείμενα α δεν είναι παρά οι εκπρόσωποι της ,οι μορφές της. Ο μαστός σαν διφορούμενο, ο πλακους για παράδειγμα – αντιπροσωπεύει ακριβώς αυτό το κομμάτι του εαυτού του που το άτομο χάνει στη γέννηση και που μπορεί να χρησιμεύσει για να συμβολίσει το πιο βαθιά χαμένο αντικείμενο''
Z.Λακάν,( Το σεμινάριο, βιβλίο ΧΙ, οι Τέσσερις θεμελιακές έννοιες της ψυχανάλυσης , εκδ Ράππα Αθήνα : [1964,1973) 1982
