Για την αιρετική -θρησκευτική διασταση του ερωτισμου

η απατηλή Υπόσχεση της αγάπης

Ο ερωτισμός είναι πριν από ολά και πανω απ ¨όλα δίψα για το άλλο . Και το υπερφυσικό είναι το ουσιαστικό και υπέρτατο άλλοΟι θρησκευτικές ερωτικές πρακτικές εκπλήσσουν τόσο για την ποικιλία τους όσο και για την επαναληπτικοτητα τους .Οι γνωστικοί της Αλεξάνδρειας δίδασκαν ότι για να απελευθερωθούμε από την αμαρτία, είναι ανάγκη να τη διαπράξουμε

Ο J. L Borges μας θυμίζει ότι κατά ανάλογο τρόπο ο ταντρικος βουδισμός του Αριστερού χεριού προτρέπει στις πιο ευχάριστες όσο και στις πιο αποκρουστικές πράξεις:παραδείγματος χάρη, την κατανάλωση ελεφαντισιου, αλογισιου, η σκυλίσιου κρέατος καρυκευμένου με ούρα » .Η συλλογική τελετουργική συνουσία υπήρξε πρακτική των αντρικών αιρέσεων της Ινδίας, των ταοιστών στην Κίνα και των γνωστικών αιρέσεων της Μεσογείου. Το ίδιο ισχύει και για την κοινωνία του σπέρματος, η οποία είναι μια τελετουργία των οπαδών του ταντρισμου, των γνωστικών οπαδών της Βαρβηλώ και άλλων ομάδων.

Πολλά από αυτά τα ερωτικο θρησκευτικά κινήματα, τα οποία εμφορούνται από χιλιαστικά όνειρα, συνένωσαν τη θρησκεία, τον ερωτισμό και την πολιτική:μεταξύ άλλων ο Octavio Paz ,αναφέρει τα Κίτρινα Σαρίκια(ταοιστες ) στην Κίνα και τους αναβάπτιστες του Ιωάννη του Λέιντεν στην Ολλανδία.

Ανάμεσα στις εξήντα περίπου γνωστικές ομάδες ο Jacques Laarriere ξεχωρίζει τρεις σαν πολύ συγγενικές μεταξύ τους ,τους Οφιτες, οι Σηθιανούς και τους Περατικούς Συγγενικές για τι λάτρευαν τον Όφι τον απεσταλμένο του αληθινού θεού εναντία στην απολυταρχική τάξη του πλαστού Θεού, του Ιεχωβά, αυτό που παρέδωσε στον άνθρωπο τα μυστικά της γέννησης του και του πεπρωμένου


Για τους χριστιανούς το φίδι ήταν το κατεξοχήν καταραμένο ζώο . Για τους γνωστικούς ήταν το εκλεκτό. Για τους Οφιτες η ιστορία του κόσμοι αρχίζει και τελειώνει με το φίδι που δαγκώνει την ουρά του συμβολίζει το γίγνεσθαι του σύμπαντος, τον συνεχόμενο κύκλο που πηγαίνει από το Ένα στο Πάν και ξαναγυρίζει στο Ένα φαντάζονταν πώς το φίδι«απελευθέρωσε» τον Αδάμ και την Εύα με ένα πολύ περίεργο τρόπο«Σαγηνεύοντας»δηλαδή την Εύα, με απλά λόγια διακορεύοντας την. Οι Περατικοί είχανε πάρει το όνομα τους από την λέξη «πέρα» δηλαδή ξεπέρασμα, διάβαση. «Αυτό το ξεπέρασμα η διάβαση θα το πετύχαινα με τις ίδιες εκείνες ερωτικές τεχνικές αναπαριστάνοντας την πρώτη πράξη του φιδιου» Όσο για τους Σηθιανούς( που είχαν πάρει όνομα τους από τον τον Σήθ τρίτο γιο του Αδάμ, -όχι από την Εύα αλλά από την δαιμόνισσα Λιλιθ -),το φίδι είχε «σαγηνέψει » διακορεύοντας και τον Αδάμ .προσφέροντας στους δυο προγονούς της ανθρωπότητας την διπλή αποκάλυψη της ηδονής και της γνώσης . Δεν υπάρχει -αμφιβολία- λεει ο Laarriere πώς ορισμένοι γνωστικοί κατέφευγαν , εν ονόματι της στην σοδομία σαν μια επανάληψη της πρώτης πράξης του Φιδιού, ανοίγοντας ετσι τις «οδούς της γνώσης και τα τυφλά μάτια της σάρκας

Σε όλες τις σεξουαλικές θρησκευτικές τελετουργίες –λεει ο Octavio Paz- η αναπαραγωγή παίζει μόνο αρνητικό ρόλο.

Οι γνωστικοί έπρεπε να καταπιούν το σπέρμα και το εμμηνορροϊκό αίμα ώστε να το επανεντάξουν στο «Όλον», δεδομένο ότι πίστευαν ότι ο κόσμος είναι δημιούργημα ενός διεστραμμένου δημιουργού. Στους ταντρικους και τους ταοιστες , γι αντίθετους ωστόσο λόγους, επιβαλλόταν η συγκράτηση του σπέρματος. Στον ινδουιστικό ταντρισμό το σπέρμα χυνόταν ως προσφορά.Το coituς interruptus αποτελούσε σχεδόν πάντοτε αναπόσπαστο μέρος αυτών των τελετουργιών. Συνεπώς, στο «θρησκευτικό ερωτισμό αντιστρέφεται ριζικά η σεξουαλική διαδικασία . Απαλλοτρίωση της απεριόριστης εξουσίας του σεξ προς όφελος σκοπών διαφορετικών ή αντίθετων με την αναπαραγωγήΣχόλιο από Νοσφεράτος Φεβρουάριος 18, 2008


ΟΙ Γνωστικοι Σηθιανοι για την Γυναικα

Οι Σηθιανοι ευνοούσαν ιδιαίτερα το γυναικείο φύλο -κυρίως λόγω της σπουδαιότητας που απέδιδαν στο μάτι , ανταύγεια του θειου πνεύματος , χώρο συνουσίας του σκότος και του φωτός , μήτρα στην οποία εναποτίθεται σαν ένα σπέρμα από ψηλά , το φωτεινό επίχρισμα του αληθινού Θεού….

Αυτή την υπεροχή που παραχωρούσαν στο γυναικείο φύλλο την ξαναβρίσκουμε στην κοσμική εικόνα πουείχαν σχηματίσει σύμφωνα με την οποία αντιλαμβανόταν ολόκληρο το σύμπαν σαν μια μήτρα που έφερε μέσα της, υπό μορφή αποτυπωμάτων τις δυνατότητες όλων των πλασμάτων με τον ίδιο ακριβώς τρόπο έλεγαν όπως μπορούσε να δει κανείς στις ρυτίδες που χαράζουν τη κοιλιά μιας γυναίκας τα¨αποτυπωματα της μέλλουσας ζωής . Αυτή την εικόνα της μητέρας κοιλιάς την ξανάβρισκαν στις εικόνες του oyρανού και της γης , στη θολωτή μορφή του πρώτου στη σφαιρικότητα της δεύτερης . Κοιτάζοντας την κοιλια μιας εγκύου ήταν σαν να κοιτούσε μια μικρογραφία του σύμπαντος

Jacques Lacarriere ,
Ο Άγιος επιφανιος μας περιγράφει μια οφική τελετή
Φέρνανε στο κέντρο της μύησης ψωμιά και τα στρώνανε σε ένα τραπέζι . Ύστερα έφερναν ένα κοφίνι που είχε μέσα ένα ημερωμένο φίδι Το ανοίγανε περνάν το ζώο και τα¨απιθωνανε απάνω στα ψωμιά απαγγέλλοντας τις συνηθισμένες ευχές , Το ερπετό ξεδιπλώνονταν απάνω στα ψωμιά , άλλαζε θέσεις και αυτή η απλή επαφή σε συνδυασμό με τηναποτελεσματικότητα της προσευχής , ήταν αρκετή για να αγιάσει τα ψωμιά . Τα περνάν και κοινωνούσαν , τρώγοντας ο καθένας από ένα κομμάτι , αφού πρώτα φιλούσαν το φίδι στο στόμα ….”
Jacques Lacarriere