Αντώνης Λιάκος: αρθρα στο ΒΗΜΑ .

Λιάκος Αντώνης 

Μαρίες Αντουανέτες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 06/11/2011, 05:45 • Σχολίασε

Ανασκοπώντας ιστορικά τις κρίσεις, οι χειρότερες και καταστρεπτικότερες συνέπειες δεν προέρχονται από τις αρχικές αιτίες που τις προκάλεσαν, αλλά από τις απρόβλεπτες διαδικασίες που αποδεσµεύουν και από τον επισφαλή τρόπο χειρισµού τους. Για αυτό και οι συνέπειες µιας κρίσης, ακόµη κι αν είναι γενικευµένη, διαφέρουν από τη µια κοινωνία στην άλλη. Σήµερα στην Ελλάδα ζούµε την παράγωγη αυτή κρίση. Οι πολιτικές ηγεσίες των δύο κοµµάτων εξουσίας συµπεριφέρονται ως Μαρίες Αντουανέτες.

Η κινητοποίηση του δήµου των πολιτών

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 09/10/2011, 05:45 • Σχολίασε

Ως τώρα µιλούσαµε για κρίση που προκαλείται από δύο µεγάλες ανακατατάξεις. Η πρώτη αφορά τη µετάβαση από µια οικονοµία που κέντρο της ήταν ο δυτικός κόσµος σε µια οικονοµία µε πολλά ανταγωνιστικά κέντρα, µερικά από τα οποία µε εξαιρετικά χαµηλό βιοτικό επίπεδο, ανοχύρωτη εργασία, απουσία κράτους πρόνοιας και δηµοκρατικών διαδικασιών. Η άλλη είναι µια µετάβαση από έναν τύπο κοινωνίας, εκείνης που εγγυόταν το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος µε τα αστικά, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώµατα, σε έναν άλλο, στον οποίο ο ρόλος της πολιτικής διαβούλευσης στη θέσµιση της κοινωνίας, καθώς και ο δηµόσιος χώρος περιορίζονται δραστικά.

Μια αλλαγή µε απρόβλεπτες συνέπειες

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 18/09/2011, 05:45 • Σχολίασε

Η σηµερινή κρίση είναι άκρως ενδιαφέρουσα αν την παρατηρείς ως ιστορικός. Αρκεί να µην τη ζεις ως πολίτης. Ως πολίτης είσαι πιασµένος στο δόκανο όχι µόνο της πραγµατικότητας αλλά και των αυταπατών της. Σ’ αυτές ανήκει η αντίληψη ότι η κρίση είναι κατά βάση µια ηθική αρρώστια που οφείλεται στις λανθασµένες νοοτροπίες και συµπεριφορές µας, και ότι θα την ξεπεράσουµε µε τη µεταµέλεια και την αλλαγή. Από αυτή την άποψη η απάντηση στο ερώτηµα αν το παρόν πολιτικό σύστηµα µπορεί να µας οδηγήσει στην έξοδο είναι αυτονόητη.

Η κρίση και το έθνος

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 02/07/2011, 05:45 • Σχολίασε

Το βάθος και η έκταση της σηµερινής κρίσης δεν µπορεί να αφήσoυν το έθνος ανεπηρέαστο. Το έθνος είναι συνειδησιακό φαινόµενο και η εθνική συνείδηση δεν αποτυπώνει απλώς την ιστορία αλλά αναπαράγεται στο σηµείο όπου οι εµπειρίες, βιωµένες ή µαθηµένες, συναντούν τις συλλογικές προσδοκίες, µέσα στις οποίες εγγράφονται και οι ατοµικές. Εκεί οφείλεται η δυναµική της. Οταν οι προσδοκίες αντιστοιχούν και στηρίζονται στις εµπειρίες, η εθνική συνείδηση είναι δυναµική. Οταν υπολείπονται ή αποσυσχετίζονται, είναι αδύναµη.

Τι θα συµβουλεύατε τον Σίσυφο;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 29/05/2011, 05:45 • Σχολίασε

Τι θα συµβούλευαν οι πολιτικές ηγεσίες τονΣίσυφο; Ο µύθοςείναιγνωστός, δεν υπάρχει φοβερότερο µαρτύριο από την ανώφελη θυσία.Ετσι και η Ελλάδα, ένα χρόνο µετά το µνηµόνιο και πάλι από την αρχή. ∆υστυχώς ούτε τώρα δεν έχει κατανοηθεί ότι το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιµο. Και όµως, έχει επισηµανθεί ότι για να µειώσει η Ελλάδα το χρέος της στο ανώτατο επιτρεπτό όριο της ΟΝΕ, θα έπρεπε το πρωτογενές πλεόνασµανα είναι επί 20 χρόνια τόσο υψηλό όσο δεν έχει πετύχει ποτέ καµία χώρα του ΟΟΣΑ.

Ο αραβικός κόσμος γυρίζει σελίδα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 13/02/2011, 10:20

Μια μαρτυρία από την πλατεία Ταχρίρ

Πολιτική αδιαφορία: Τυχαίο; Δεν νομίζω

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 30/01/2011, 05:45

Δεν θα έπρεπε να είναι πηγή ανησυχίας το δημοσκοπικό εύρημα ότι οι πολίτες στην πλειονοψηφία τους αδιαφορούν ποιος θα τους κυβερνήσει. Αυτή η αδιαφορία θα μπορούσε να διαβαστεί ως ένδειξη εμπιστοσύνης: ανεξαρτήτως προσώπων, οι υπηρεσίες θα συνεχίσουν να λειτουργούν απρόσκοπτα, οι υποθέσεις και οι δουλειές τους θα πηγαίνουν καλά χωρίς την ανάγκη πολιτικών παρεμβάσεων. Οι πολιτικές αποφάσεις έχουν πλέον αντικατασταθεί από κανόνες και κριτήρια που εφαρμόζονται αυτόματα, τα μικρά ζητήματα διαχείρισης που μένουν είναι στα χέρια τεχνοκρατών που προσλαμβάνονται με πάγιες αξιοκρατικές διαδικασίες.

Η κατεδάφιση των εργασιακών θεσμών

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 12/12/2010, 05:45

Η πολιτική του ΔΝΤ συνιστά μια κοινωνική μηχανική (social engineering) για την Ελλάδα, με βάση μια φιλοσοφία. Ας σκεφτούμε την υπόθεση της αλλαγής των εργασιακών σχέσεων μέσα από μια ιστορική οπτική. Ας δούμε την εποχή που σχηματίζονταν οι σύγχρονες βιομηχανικές κοινωνίες· δεν υπήρχε τότε θέση για τους πληθυσμούς που γίνονταν εργάτες στην πόλη. Δεν είχαν δικαιώματα, ούτε υπόσταση. Αντιμετωπίζονταν ως «επικίνδυνες τάξεις», με ένα πλέγμα απέχθειας, φόβου, καταστολής και ελεημοσύνης.

Το Πανεπιστήμιο-αντίδοτο

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 05/12/2010, 05:45

Η μεταρρύθμιση στα πανεπιστήμια αφορά μείζον διακύβευμα: τον ρόλο της γνώσης στη νέα διευθέτηση της ελληνικής κοινωνίας. Η οικονομική κατάρρευση θα αφήσει δυσεπούλωτες πληγές στο σώμα της. Θα μειώσει δραματικά και άνισα το βιοτικό επίπεδο και τις αμοιβές, έχει ήδη διαλύσει το θεσμικό πλαίσιο της εργασίας, και θα σκοτώσει το κράτος πρόνοιας. Η κοινωνία μέσα στα επόμενα χρόνια θα καταλήξει περισσότερο διχασμένη και άνιση. Το ερώτημα είναι: τι μπορεί να γίνει και τι θέλουμε να γίνει ...

Περισσότερη ελευθερία, λιγότερη ανισότητα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 24/10/2010, 06:45

Πρέπει να υπερβούμε την πολυπολιτισμικότη- τα, αλλά είναι μύθος ότι απέτυχε. Σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες που δέχτηκαν μετανάστες, και μάλιστα μετανάστες από την Τουρκία και τις άλλες ισλαμικές χώρες, ο προσεκτικός παρατηρητής θα διαπιστώσει ότι αυξάνονται όχι μόνο οι φοιτητές και οι φοιτήτριες στα πανεπιστήμια, αλλά επίσης ερευνητές και καθηγητές που προέρχονται από αυτές τις μεταναστευτικές κοινότητες. Βραβεία λογοτεχνίας, αλλά και επιχειρηματικότητας, απονέμονται σε άνδρες και γυναίκες από τις ίδιες ομάδες, ενώ αναδεικνύονται επίσης πολιτικοί οι οποίοι δεν αντιπροσωπεύουν μόνο τις μικρές τους κοινότητες αλλά μερίδες συνολικά του πληθυσμού.

1-10 από 176

1|2|3|4|5|6|7|...17