Σκέψεις για την λείανση και την αποτρίχωση των γυναικείων αλλά και των αντρικών σωμάτων

Σκέψεις για την λείανση και την αποτρίχωση των γυναικείων αλλά και των αντρικών σωμάτων :,. .Επειδή τελευταία έχω πάθει κάτι με αυτόν τον Κορεατη φιλόσοφο τον Μπιουλ Τσουλ Χαν .. Μιλάει για την Κοινωνία της Διαφάνειας που δεν ανέχεται το Αρνητικό και τις γωνίες κλπ. και - το λέω με δικά μου λογια - : το ιδανικό του είναι η Λεία επιφάνεια του σμαρτφον ,που δεν ανέχεται την παραμικρή γρατζουνιά η ατέλεια .. Ε λοιπόν αυτή η Λείανση , δεν παρατηρείται πια και στην μανία με την αποτρίχωση; Το σώμα των Γυναικών πρέπει να μην έχει την παραμικρή ,,,τρίχα , τη παραμικρή ατέλεια να είναι Λείο σαν τις Οθόνες των κινητών και των Λαπτοπ... Και , να βλέπεται αλλά να μην αγγίζεται καθώς ζούμε στον πρώτο απολύτως Οπτικό πολιτισμό της ιστορίας . Έτσι η γυναικα πρέπει να αφομοιωθεί Πλήρως στην Εικόνα που έχει κατασκευάσει η διαφήμιση .. : Χαμογελαστή , λεία, βλέπε αλλά μην αγγίζεις .. Στην Κοινωνία του Στριπτήζ η λείανση κάνει τις γυναίκες δισδιάστατες , κατάλληλες για την Οθόνη .. Και εναλλάξιμες , ανταλλάξιμες ολόιδιες ... Στην ταινία κινουμένων σχεδίων ή μάλλον κούκλων Ανομαλιζα ( υπάρχει στο Youtube , - ένας Μπουχτισμένος από τα ιδια και τα ίδια επιχειρηματίας ερωτεύεται μια γυναικά - όχι όμορφη αλλά αυθεντική και διαφορετική - . Για ενα βράδυ .. Μετα ανακαλύπτει ότι και αυτή είναι Ιδιά , πανομοιότυπη ., ... Στις κοινωνίες που ζούμε γινόμαστε όλοι δισδιάστατα καρτούν ,.,.. ,ο Μπιουλ Τσουλ Χαν επιμενει ότι στην εποχή μας έχουμε μια υπερβάλλουσα Θετικότητα.. Τι σημαίνει αυτό .; Κάτι ανάλογο με την Ευτυχιοκρατια που λέει η Εύα Ιλλουζ και ο Cabanas ... Αποφυγή κάθε τι αρνητικού είτε ως σκέψη είτε ως ...Ρυτίδα ... Λείανση ... γυάλισμα κάθε επιφάνειας ... Ο Χαν φέρνει ως παράδειγμα Γλυπτά της μόδας της σύγχρονης εποχής οπού λείπει κάθε εξόγκωμα , κάθε ανωμαλία ,,. . Όμως , ας πούμε στα νέα κορίτσια (και αγόρια γιατί και εκεί εξαπλώνεται η τάση λείανσης - και δεν αναφέρομαι μόνο στην αποτρίχωση που είναι σύμπτωμα ) ότι ενα λείο , πανέμορφο , τέλειο σώμα και πρόσωπο μπορεί να είναι μεν Τέλειο και επιθυμητό αλλά δεν είναι ερωτευσιμο . Γιατί; Γιατί ο έρωτας είναι μια βουτιά στα βάθη της ύπαρξης και ο ερων αποζητά όχι την τελειότητα , αλλά τη ρωγμή στην επιφάνεια του δέρματος , την δίοδο προς τα μέσα , το ελάττωμα ... Αυτό το σημαδάκι στο δέρμα του αλλού /ης δεν είναι εκείνο που παραβλέπουμε όταν ερωτευόμαστε αλλά αυτό εξαιτίας του οποίου ερωτευόμαστε ... Τις τέλειες γυναίκες ,τις κούκλες στις βιτρίνες τις θαυμάζουμε αλλά σπάνια ερωτευόμαστε .. ..Τι είναι αυτό που μας κάνει να ερωτευόμαστε ; είναι η Έλλειψη του άλλου..