Για την ταινία " Τζοκερ" .Μια απόπειρα ερμηνείας

 Για την ταινία " Τζοκερ" .Μια απόπειρα  ερμηνείας

Ο τζοκερ στην Γκοθαμ σιτι..                              Γεμάτη σκουπίδια και μεταλλαγμένα ποντίκια..Πόλη μέσα στη βρώμα και την υποβάθμιση σαν ολες πια τις πόλεις μας .. Ο Τζοκερ ζει και αγαπάει την μητέρα του..Είναι Αθωος, αγνός. Δουλεύει κλόουν. θέλει να γίνει κωμικός . Λατρεύει έναν διάσημο κωμικό της τηλεόρασης....Δεν θέλω να γίνω σποιλερ...Δείτε το..Όμως η όλη ταινία μιλάει για το Ψευτικο χαμόγελο του Σήμερα..Για το Μεταλλαγμένο κλάμα του κόσμου που γίνεται ξέσπασμα άγριου Γέλωτα.. Για την υπογεια Βια και τα επικείμενα Ξεσπάσματα της βίας. Για την περιφρόνηση που δείχνουν προς τους ταπεινωμένους  ανθρώπους οι νικητές αυτού του κόσμο Νομίζω οτι το κλου της ταινίας ήταν ο Χορός του Τζόκερ: ο τρόπος με τον οποίο προσπαθούσε να δώσει νόημα σε έναν κόσμο όλο και πιο Ανόητο και Άξενο...Ο Κλόουν στο Χόλιγουντ είναι μια φιγούρα Τρομαχτική γιατί είναι Ανοίκεια..Ο Φρόυντ ( στο Ανοικειο) έλεγε ότι το Ανοίκειο είναι το απωθημένο μας Οικείο , ο απωθημένο ς εαυτός μας
Το Ανοίκειο του Τζόκερ είναι η τρελή η ξέφρενη, η ξετρελαμένη επιθυμία για αγάπη που έχουν οι άνθρωποι σήμερα..Η Νοσταλγία της αγάπης..)