Η εφηβεία είναι....

Όταν ήμουν έφηβος ,γύρω στα16 -17 ανακάλυψα έκπληκτος και καταγοητευμενος τον κόσμο των γκρουπουσκουλων της αριστεράς. Ήταν σαν λουναπαρκ : Περάστε κόσμε .. Χρόνια ; 74 , 75 ...Χρόνια Μεταπολίτευσης. Πολύ γρήγορα η γοητεία έγινε απογοήτευση . Ήμουν, από τότε ,εκτός γραμμής. Αποσυναγωγος. Από την άλλη δεν μπορούσα να γυρίσω πίσω , στο άπλυτο σκοτάδι της Δεξιάς , τον εθνικισμό , τον ρατσισμό , τις πιο μαύρες προκαταλήψεις............... Εξάλλου η Εφηβεία είναι μια ηλικιακή κατάσταση στην οποία μπαίνεις ,αλλά δεν βγαίνεις. Και η πολιτικοποιημένη Εφηβεία σε ακολουθεί για πάντα : Σαν στίγμα , σαν κατάρα.Την κατάρα του Οιδίποδα Λέω του Οιδίποδα γιατί στη χώρα μας το Οιδιπόδειο γίνεται πολιτικό .Δεν έχουμε ατομικό - οικογενειακό οιδιπόδειο αλλά Πολιτικοποιημένο. : Από τον εμφύλιο , από το τραύμα του Εμφυλίου.......... Ο εμφύλιος είναι και ένα διαπολιτισμικό τραύμα : περνά από γενιά σε γενιά ,διαθλασμενα παράγει επισυνεπειες ......... Έτσι λοιπόν περνάει η ζωή μας , η ζωή μου , σαν εκκρεμές ανάμεσα στις συμπληγάδες όλο και προσεγγίζω την Αριστερά και πάλι απομακρύνομαι σαν τον σκατζόχοιρο που πλησιάζει τους άλλους σκατζόχοιρος για να ζεσταθεί και πάλι απομακρύνεται ....