Περί Γλώσσας - Έθνους και συστήματος Μιλιετ της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ( σχόλια μου σε συζήτηση )

 

Η ανάδειξη της γλώσσας ως κυρίου σημαίνοντος του έθνους ήταν νεωτερικό σύμπτωμα του Εθνικισμού.

 

Ωστόσο επίσημες γλώσσες στην Οθωμανική Αυτοκρατορια  δεν ήταν καποιες ομιλούμενες  εκεί προφορικές γλώσσες όπως θα λέγαμε σήμερα αλλά κάποιες γραπτές γλώσσες που είχαν Κυρος ως Ιερές γλώσσες .

 

Ιερή γλώσσες π.Χ. ήταν στην Μεσαιωνική Δύση τα Λατινικά , παρόλο ή μάλλον ακριβώς επειδή ήταν νεκρή γλώσσα και ακατάληπτη από την πλειοψηφία των πληθυσμών : η αξία της ήταν τελετουργική..

Μεσολαβούσε μεταξύ Ουρανού και γης κατά Άντερσον ) .

 

Ιερές γλώσσες ή γλωσσες κύρους ήταν η Αραβική - Κοράνι , Περσικά λόγω ...ποίησης Ελληνικά ως γλώσσα της λειτουργίας του Ορθοδόξου μιλλετ ( ιερή γλωσσα ) κ.α. Φυσικά και δεν υπήρχε γλωσσικός εξαναγκασμός και απαγορεύσεις . Παρεμπιπτόντως η Τυποποίηση και ανάδειξη των Εθνικών γλωσσάς και στη Δύση προέκυψε και από την ανάδειξη της Τυπογραφίας που επέτρεψε την μετάφραση και εκτύπωση της Βίβλου Πιο πριν η ιερή γλώσσα ήταν και στη Δύση τα Λατινικά . Τώρα κατά τον 19ο αιώνα προέκυψε ένας Μπουρδουκλεμες : .

Στο Σύστημα των Μιλλετ της Ο.Α η όποια εκπαίδευση ήταν κι αυτη θρησκευτική κι αυτό έδωσε στο Ελληνικό στοιχείο του Ορθόδοξου μιλετ  ενα τεράστιο πλεονέκτημα το οποίο εκμεταλλεύτηκε πλήρως ο Ελληνικός εθνικισμός ταυτίζοντας την γλώσσα με το ελληνικό Έθνος ενώ τα ελληνικά ήταν απλώς η γλώσσα των Ορθοδόξων Σχολείων..

Η βουλγαρική Εξαρχία δημιούργησε ενα ρήγμα ζητώντας η λειτουργία να γίνεται στη γλώσσα τους και αυτό με τη σειρά του επιτάχυνε τις εξελίξεις ως καραμπόλα καθώς και οι Έλληνες του Ελλαδικού βασιλείου εκμεταλλευτήκαν το Ρήγμα παρουσιάζοντας τους σλαβοφωνους χριστιανούς του ορθόδοξου μιλλετ που παρέμεναν πιστοί στο Πατριαρχείο και την παράδοση της λειτουργίας στην Ελληνική ιερή γλώσσα ως. Έλληνες εθνικά..

 Οι Οθωμανοί που δεν καταλάβαιναν ...Χριστό από αυτά τραβούσαν τα μαλλιά τους ( και τα τουφεκιά τους) μέχρι που αναδύθηκε τελευταίος και καταϊδρωμένος και ο τουρκικός εθνικισμός που ανέδειξε την τουρκική γλώσσα ως στοιχείο του έθνους τους

Και σε δυτικές αυτοκρατορικές Αυλές του 18ου αιώνα η γλώσσα Κυρους( για να μη την πω επίσημη ) Δεν ήταν η" Εθνική " αλλά π.Χ. η Γαλλική για την Αυλή των Αψβούργων και όχι η π.Χ. Γερμανική ( αν θυμάμαι καλά από τον Άντερσον)

..Αλλά κατά τον 19ο αιώνα με την δυαδική μοναρχία της Αυστροουγγαρίας μπερδεύονται τα πράγματα ..

. Ας ξεφύγουμε λίγο από την νεωτερική ιδέα ότι η Γλώσσα είναι η " ψυχή " του έθνους ( ή του Λαού - Δημώδης ) και ας σκεφτούμε πως υπήρξε μια όχι πολύ πολύ μακρινή εποχή όπου όχι μόνο η γλώσσα των εγγράφων ή η Θρησκευτική γλώσσα ήταν ακατανόητη από τους υπηκόους ή πιστούς αλλά αυτό ήταν και Προϋπόθεση της Πίστης η της Υπακοής..

 

Διότι ενώ η νεωτερικότητα βασίζεται σε μια γενικευμένη απαίτηση ισότητας - άρα και απαίτηση κατανόησης των Νομικών ή θρησκευτικών κείμενων - στις προ νεωτερικές κοινωνίες κυριαρχεί η Νομική ανισότητα .. Δεν στηρίζονται στην ισότητα αλλά στην υποτελεια

.Και στη Μεσαιωνική δύση δεν υπήρχε κανένας λόγος για να καταλάβει ένας π.Χ. Γερμανός ενα κείμενο στα Λατινικά

..Ήταν ο α) Προτεσταντισμός β) η Τυπογραφία και εντέλει γ ) ο Ρομαντισμός ( Χέρντερ ) που ανέδειξαν τι εθνικές γλώσσες ως Ψυχή του Λαού... στη Κίνα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κ.α. η γλώσσα των Νομών δεν έχει ......σχέση με την κυριαρχούσα ομιλούμενη

Το να ψάχνουμε δηλαδή να βρούμε ποια γλώσσα μιλούσαν στο σεράγι του Σουλτάνου συμπεραίνοντας από τα

.. Γραπτά κείμενα είναι πλήρης Αναχρονισμός...

 

Μόνο στη νεωτερική εθνικιστική εποχή είχαμε- πρώτα στην Ευρώπη-

 ένα ενιαίο τυποποιημένο σύστημα καθολικής Εγγραμματοσυνης στηριγμένης στην α) καθολική εκπαίδευση β) στις εφημερίδες και γενικά στον έντυπο λόγο γ) σε μια " εθνική " έντυπη λογοτεχνία ...

Ούτε καν στις αρχές του 19ου αιώνα αλλά στα τέλη του .

Και σήμερα  περνάμε οριστικά σε μια άλλη εποχή

Πέτρος  Θεοδωρ.