22 Δεκεμβρίου 2020 ·
Σκόρπιες σκέψεις για τις ... Σκέψεις στην εποχή της Πανδημίας
1.
μαζευτήκαμε " ή " Πω πω ! Βγάζει την μύτη του έξω από τη μάσκα "
επικίνδυνος " . .
2.
από σκνίπες και ζουζουνίζουν.
Σκέφτομαι "τι ωραία θα ήταν να είχαμε ανιχνευτείς
πιθανοτήτων να κολλήσουμε ανάλογα με το πρόσωπο που συζητάμε" .
2ον Επειδή έχουμε μείνει μόνοι για πολύ καιρό έχουμε
έρθει σε επαφή με τον εαυτό μας
.Όμως ο εαυτός αποτελείται από διάφορα στρώματα και
ηλικίες που δεν οδηγούν αναγκαστικά το ένα στο αλλού. Ο Εαυτός δεν μοιάζει με
νεωτερική πόλη με ορθολογισμέ πολεοδομία και φαρδιές λεωφόρους και λογική συνέπεια
αλλά μάλλον Μεσαιωνική ή Οθωμανική πόλη με πολλές , ανεξάρτητα ανεπτυγμένες
συνοικίες , εσωστρεφείς που χωρίζονται από τείχη και συνδέονται με γέφυρες.
Έτσι αυτή η εξερεύνηση του εαυτού - όταν συναντιόμαστε
in vivo με άλλους ρίχνει ένα διαφορετικό φως στις συναντήσεις. Φαινομενικά είμαστε
ίδιοι όμως στον καθένα έχουν αναδυθεί σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή οι
παλιοί απωθημένου εαυτοί
3ον Για πρώτη φορά
στην ανθρώπινη ιστορία - Λόγω πανδημίας αλλά και Ίντερνετ - νιώθουμε
αναπόσπαστα τμήματα μιας ανθρωπότητας σε Απόγνωση. YΓ
Αχ! Εδώ που κάθομαι τώρα κοιτάζω τα περιστέρια .
Χτες είδα ένα περιστέρι νεκρό. Όλα αυτά τα είδη ζωής
που μας περιβάλλουν έχουν συνηθίσει να τα θερίζει ο Θάνατος . Και τώρα αρχίζει
να το συνηθίζουμε κι εμείς.
Πέτρος Θεοδωρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου