κάποιες φορές ο ίσκιος μας σαν να μας αποφεύγει

 κάποιες φορές ο ίσκιος μας σαν να μας αποφεύγει

και ξάφνου βάζει όπισθεν κι αρχίζει να μας φεύγει
σαν τον καπνό που χάνεται από την καμινάδα
για δες πως καταντήσαμε την δόλια μας Ελλάδα!!!!!!!!!!

κάποιες φορές ο ίσκιος γλιστρά μέσα απ'τους τοίχους
κι αρχίζει από μόνος του να απαγγέλει στίχους
κι οι στίχοι γίνονται σκιές , και οι σκιές μιλάνε
παρόντα και μελλούμενα σαν να χασκογελάνε

κάποιο απομεσήμερο,χάσαμε τη σκιά μας
κι όλο ματαίως ψάχνουμε αυτό που ναι σιμά μας
εκεί που 'ταν ο ίσκιος μας βρίσκεται ένας Άλλος
και απομένει ο Καημος , αβάσταχτα Μεγάλος

Έτσι π' αυτονομήθηκαν Ισίδωρε , οι Ίσκιοι
Μου φαίνεται , Ιπτάμενοι, θα καταντήσουν Δίσκοι
και θα χαθούν στον ουρανό και θα γυρνάν σα σβούρες
και όταν θα μας ξαναβρούν θα μας κρατάνε Μούρες

τι θα απογινεις αραγε της Μνήμης Φυσαλίδα; Μές της Πανδωρας το κουτι δεν εμεινε ελπίδα