Πικρία Μνησικακία Διάψευση. Η εποχή μας υποφέρει από Μνησικακία και Πικρια

Πικρία Μνησικακία Διάψευση. Η εποχή μας υποφερει απο Μνησικακία και Πικρια ακριβως γιατι διαδέχτηκε την δεκαετία του 90 που ήταν η δεκαετία των μεγάλων Προσδοκιών , Μάθαμε στη Δυση να περιμένουμε πολλά από την Δημοκρατία. Αλλά ποιά Δημοκρατία ; Την δημοκρατία των υποσχέσεων , των επιθυμιών και της Κατανάλωσης , οπου τα δικαιώματα πασαλείβονταν με το σιρόπι της απόλαυσης : δικαίωμα σήμαινε το δικαίωμα στην κατανάλωση . Η δεκαετία του 90 εξαφάνισε τον αλλον , κυρίως τον εναλλακτικό στον καπιταλισμό αλλον τις σοσιαλιστικές χωρες και μαζί τις αξίες που συνδέονταν με τα Δημοσια αγαθά . Καλο πια σήμαινε το ιδιωτικό καλό και το δικαιούνταν ο καδένας από μας . Όμως μιλάμε για εκατοντάδες εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια ιδιωτες ανα τον κοσμο με απελευθερωμένες επ άπειρον επιθυμίες και προσδοκίες . Επ απειρον . Στις δεκαετίες που ακολούθησαν οι διασταυρούμενες αυτές προσδοκίες και επιθυμίες αρχίσαν να αλληλο ακυρωνονται και τα αναδυόμενα εθνικά , κοινωνικά η και σεξουαλικά υποκείμενα και ταυτότητες αρχισαν να υφίστανται τα δεινά της διάψευσης ,.. Και όχι μόνο αυτό: Αναδύθηκε και παλι το ΚΑΚΌ ως επιθυμία διάψευσης των επιθυμών του αλλου ,το να κανω Κακό στον αλλον να Πικάρω τον αλλον το να πικράνω τον αλλον. Ζουμ πια σε μια εποχή οπου την γενικευμένη ευφορία διαδέχτηκε η γενικευμένη δυσφορία , οπου αναδύεται μια νεα απόλαυση σε αντικατάσταση της προηγουμένης : όχι η απόλαυση των προσδοκιών αλλά η απόλαυση του ψαλιδίσματος της απόλαυσης των αλλων : '' να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα ''. Έτσι η πικρία εξελίσσεται γοργά σε μνησικακία και η μνησικακία ξεχειλίζει ως Χολή....