υπάρχει κάτι παθιασμένα ερωτικό στη Τέχνη όπως και στην επιστήμη και στον ίδιο τον Έρωτα , μια Εκ - στάση

Μιλάμε συχνά για την Τέχνη σα να ήταν κάτι διαχρονικά συμπαγές και συνεχές , όμως υπάρχουν τρομερές διάφορες τόσο στο το θεωρείται σε κάθε διαφορετική εποχή Τέχνη και τι όχι όσο και στη κοινωνική θέση του καλλιτέχνη..Πάντως ένα σημείο που μπορούμε να διακρίνουμε διαχρονικά και που αφορά την Κάθε τεχνη είναι το Μετά Φυσικό : Είτε η τέχνη ήταν θεραπαινίδα της θρησκείας , είτε ήταν αθρησκη και ρηξικέλευθη η Τεχνη αποσκοπούσε στον πέρα κόσμο , στο μη Πραγματικό η μάλλον στο (Λακανικό) Πραγματικό .Η Τέχνη δείχνει αυτό που δεν λέγεται , το άρρητο και τι άλλο είναι το κατά Λακάν Πραγματικό παρά αυτό που " δεν μπορεί καν να συμβολοποιηθει " και το. Καταλαβαίνουμε από τις επιπτώσεις του. Και , επιπλέον, υπάρχει κάτι παθιασμένα ερωτικό στη Τέχνη όπως και στην επιστήμη και στον ίδιο τον Έρωτα , μια Εκ - στάση Μια. Ex - instance μια Υπ - αρξη ....Όταν ζωγραφίζεις έναν πίνακα , η γράφεις ένα ποίημα Σμιλευεις, σαν τον γλύπτη , την ίδια την Ύπαρξη την Έκ- σωτερικευεις το εσωτερικό σου βάθος συναντά τον εξωτερικό κόσμο Πετρος Θεοδ.