Το παράδοξο με τα στερεότυπα - θετικά και αρνητικά
είναι ότι τα Έθνη στη Νεωτερικοτητα διαμορφώνονται σύμφωνα με αυτά : Ο Φιλελληνισμός
της περιόδου του Ρομαντισμού μας αιχμαλώτισε σε στερεότυπα του τύπου : Οι
Έλληνες είμαστε των ...άκρων και του πάθους και νομίζουμε ότι όντως ..
είμαστε
ενώ η ελληνική πολιτική κουλούρα χαρακτηρίζεται από
πλήρη μετριότητά και κοινοτοπία.
Ανάλογα , όταν βρισκόμαστε στο εξωτερικό πασκίζουμε να
αποδείξουμε το στερεότυπο του καταφερτζή Έλληνα - έτσι παγιδευόμαστε σε μια Αυτό
εκπληρούμενη προφητεία . ....
.Αναφέρομαι στην εθνοδομηση με βάση τις προσδοκίες που
συναντώνται με το κλίμα της Εποχής :
Ο Φιλελληνισμός συνδεόταν με την εποχή του Ρομαντισμού
γι αυτό και τα θετικά στερεότυπα για τους Έλληνες ήταν Ρομαντικού τύπου: "
Υπέροχες ακρότητες"
Αντίθετα στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα η Δόμηση του
Βουλγαρικού έθνους συναντήθηκε με ένα περιβάλλον θαυμασμού για τους Γερμανούς
που ήταν
.." Ο Ίδιος ο Οριενταλισμός για τα Βαλκάνια
εσωτερικεύεται και Ενδοβαλλεται .
Φαντασιώνουμε ότι είμαστε όντως ότι θώρησαν ότι
είμαστε οι Ευρωπαίοι ..
Αλλά και η αντίθεση με τα αρνητικά στερεότυπα - πχ
Παπαρρηγόπουλος ενάντια στον Φαλμεραυερ - πάλι ετερο -καθορισμός δεν είναι ;
Πετρος Θεοδωρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου