Το Όνειρο του Τζοναθαν Χαρκερ

Το Όνειρο του Τζοναθαν Χαρκερ(''Δράκουλας' του Στοκερ):«Φαντάζομαι ότι θα είχα αποκοιμηθεί …δεν ήμουν μόνος . Το δωμάτιο ήταν το ίδιο απαράλλακτο από τότε που μπήκα μέσα… Στο φως του φεγγαριού απέναντι μου ήταν τρεις κοπέλες ,πού από το ντύσιμο και την εμφάνιση μου φαινόταν αρχόντισσες Εκείνη τη ώρα σκέφτηκα μήπως ονειρεύομαι , γιατί παρόλο που το φεγγάρι ήταν πίσω τους,δεν υπήρχε καμία σκιά στο πάτωμα . Πλησίασαν και με κοίταξαν λίγο και μετά ψιθύρισαν κάτι μεταξύ τους . Οι δύο ήταν μελαχρινές με μακριά γαμψή μύτη σαν του Κόμη και μεγάλα σκοτεινά και διαπεραστικά μάτια που σε αντίθεση με το χλωμό κίτρινο σεληνόφως έμοιαζαν κόκκινα. Η άλαλη ήταν ξανθιά , κατάξανθη με πυκνά κυματιστά Χρύσα μαλλιά και μάτια σαν χλομά ζαφείρια. Ένιωθα σα να γνώριζα το πρόσωπο της , σαν να το ήξερα σε σχέση με κάποιο αόριστο φόβο, αλλά δεν μπορούσα εκείνη τη στιγμή να θυμηθώ πώς και που. Και οι τρεις είχαν ασπρα αστραφτερά δόντια που γυάλιζαν σαν μαργαριτάρια πάνω στα κόκκινα σαν ρουμπίνια αισθησιακά τους χείλι. Υπήρχε κάτι πάνω τους που μ¨εκανε να νιώθω αμήχανα΄κάποιο πόθο και συγχρόνως έναν θανάσιμο φόβο . Ένιωθα στην καρδιά μου την αμαρτωλή, φλογερή επιθυμία να με φιλήσουν με αυτά τα κόκκινα χείλη»

Τα ερωτικά όνειρα ή εφιάλτες (incubus και succubae) αφθονούσαν και κατά τον Μεσαίωνα και – σύμφωνα με τον Wilhelm Heinrich Roscher- μπορούν να ταξινομηθούν σε δύο τύπους σύμφωνα το φύλο του ερωτικού δαίμονα. Ετσι η γερμανική μεσαιωνική δεισιδαιμονία έκανε διάκριση μεταξύ του θηλυκού ερωτικού φαντάσματος (mare) και του αρσενικού(Mar) Υπάρχουν πάρα πολλές και, από μια πλευρά ιδιαίτερα ρομαντικές ιστορίες και θρύλοι ,σύμφωνα με τους οποίους οι ονειρευόμενοι ερωτεύονται το φάντασμα ο Roscher αναφέρει το παράδειγμα μιας γυναίκας που πρόβαλε με απόλυτη σοβαρότητα τον ισχυρισμό ότι εδώ και χίλια χρόνια ήταν σύζυγος του Διαβόλου , κοιμόταν μαζί του κάθε βράδυ και είχε κάνει μαζί του δεκαπέντε παιδιά.αλλά και πώς ο Σολομών Μαιμονίδης ,πού ασχολούνταν επί μακρόν με την Καμπάλα, έτυχε σε κάποιο Όνειρο του να απολαύσει τον καταδεχτικό εναγκαλισμό του αγγελικού δαίμονα Σεχίνα