ΜΗ ΞΕΧΝΆΤΕ ΤΟΥΣ ΑΡΡΩΣΤΟΥΣ

Το καλοκαίρι είχα μια δυσκολη περιπέτεια υγείας κι έμεινα καμμιά εικοσαρια μέρες στο νοσοκομείο ... και έχω βρεθεί και μερικές ακόμα φορές .Ξέρω το ποσο δύσκολο είναι... Γιατί σας το λέω; Γιατί , ενώ για όλους μας υπάρχει αυτή η μοναξιά , όσοι υποφέρουν στα νοσοκομεία υποφέρουν δίπλα και τριπλά από μοναξιά . Ιδίως τώρα , με την Πανδημία . Διότι δεν επιτρέπονται οι συνοδοί και οι επισκέψεις.Καθολου .Εντελώς .Το καλοκαίρι που ήμουν μέσα , αυτό ήταν αβάσταχτο . Η μοναξιά.... Και επιπλέον στα νοσοκομεία είναι που ζητάς ένα χέρι βοηθείας . Για να γυρίσεις από το ένα πλευρό στο άλλο , να πας - αν μπορείς να σηκωθείς - στην τουαλέτα . Να αντέξεις τους ατερμονους εσωτερικούς μονολόγους τα βράδυα. Και τώρα ; Με όλη αυτή την φρίκη , με την πιο αδιανόητα και εγκληματικα Χοντροπετση κυβέρνηση της Δεξιάς που πέρασε από τον Τόπο ; Που αφήνει τους νεκρούς να συσσωρεύονται και σπρώχνει προς τις Ιδιωτικες κλινικές με την σούπερ εκμετάλλευση ; Με γεμάτα τα νοσοκομεία; Με δεκάδες χιλιάδες θανάτους ; Με την αγωνια; Φανταστείτε , νιώσετε τον πόνο αυτών των ανθρώπων που βρίσκονται εκεί μέσα . Αν μπορείτε πάρτε τους τηλέφωνο.Μιληστε τους γλυκά , συμπονετικά . ... Πάρτε επίσης τηλέφωνο και δείξτε συμπόνια και αγάπη στους στενούς συγγενείς τους . Πονάνε κι αυτοί πολυ. Και πονάνε γιατί δεν είναι εκεί , μέσα στο νοσοκομείο ,κοντά στους ανθρώπους τους , τους τρώει το μαράζι. . Το καλοκαίρι στο νοσοκομείο περίμενα πως και πως , κάθε μέρα κι από ένα τηλέφωνο από φίλους και γνωστούς . Τώρα που είμαι έξω , δεν ξεχνώ ... Είμαστε Μέσα η έξω απο τα Νοσοκομεία , σήμερα εγώ αύριο εσύ , όλοι στην ίδια μοίρα : Χρειαζόμαστε ένα γερό , υγιές σύστημα υγείας ,Δωρεάν , Δημόσιο όχι ιδιωτικό , με καθαριότητα ,γιατρούς Νοσοκόμους , ΜΕΘ , Θαλάμους , φροντίδα και Ανθρωπιά , κυρίως Ανθρωπιά , Συμπόνοια , Αγάπη. Ας μη ξεχνάμε τους άρρωστους μας. Π. Θ