Εκεινος κι εκεινη σ'ενα δωματιο,μόνοι ....

εκει, σενα δωματιο γεματο καθρεφτες η μάλλον γυμνο απο επιπλο και αδειους τοιχους,γεματο φαντασιωσεις αλλά ,παρολα αυτά πάντα απελπισμένα αδειο ,εκεινοι συναντηθηκαν , αυτος και αυτή, και αρχισαν να γυμνωνονται αργά , χωρις να μιλάνε ,ελπίζοντας να κανουν ερωτα αλλά και συναμα να βρουνε τη ψυχή τους που , αδιαφοροι ,καπου αλλου πετάξανε χωρις να ξερουν οτι αργοτερα-ΝΑ !τωρα- θα τους φαινονταν τοσο πολυτιμη , ομως αυτά τα σωματα προχωρησαν αργά στο πλησιασμα , σαν ανδρεικελα , σε ενα κοσμο κατασκοτεινο που Ψηλαφητα ανιχνεύανε , στο αγγιγμα , καθε φορά που τη χαιδευε σ' εκεινο το σημειο λίγο πιο κατω απο το λαιμό, λίγο πιο πάνω απο το στηθος εκεινη ανατριχιαζε ολο προσμονη κι εκανε ..ΑΧ! κι υστερα θαμπωνε η μνημη του σαν την εικονα στον καθρεφτη ,υστερα , ..δεν θυμαμαι

α ναι ! υστερα Φιλαγε το στηθος της κι η Ρόγα της ορθωνονταν και ...

κι υστερα (ομως που πηγαν οι καθρεφτες ;και γιατι

αυτό το δωματιο να Λυωνει σαν το κερί , δωματιο γυμνο , και μόνο εκεινη βλεπω να με κοιτά -Μη με βλεπεις , μη κοιτάς ,Δεν θελω να βλεπω τα μάτια σου να με κοιτουν , Γυρνα ,

θελω να βλεπω τη βαση του λαιμου σου και την σπονδυλική σου στηλη να διαγραφεται κατω απο την τοσο απαλή και λεια επιδερμίδα . Αγάπη. Αγάπη,κι εκεινη γυρισε και του προσεφερε τη Βαση του λαιμου της και την Πλάτη,τι αραγε να ενιωθε ,τι να σκεφτοταν οταν εκεινος αγκομαχουσε μεσα της -αχ θελω τα τρια στοματα της - κι εκεινη ελυωνε - και βλεπανε τα σωματα τους στους καθρεφτες αναδιπλασιασμενα , σε μια ατελειωτη σειρά σαν την Αιωνιοτητα να κάνει Ερωτα ,με σπαραγμό , ενώ εκατομμυρια Θεοτητες γυρω τους λάμπανε σαν φωτα ενός Παραδεισου που Χανεται για πάντα , κι υστερα

ενς Λυγμός

μια εκσπερμάτωση

κι αυτο που ολοι αναζητουμε -το ελιξηριο , το μυθικό ποτηρι , και η απολαυση που ειναι για μια στιγμή αιωνιοτητα συμπυκνωμένη κι υστερα ξαναρχεται ο χρόνος

Αμειλικτος