Εκείνο που νομίζω για την Παγκόσμια Οικονομική κρίση: Δεν μου φαίνεται απλά μια Κρίση των Χρηματιστηρίων ..Ουτε απλά μια κρίση του Νεοφιλελευθερισμού Ούτε του καπιταλισμού απλώς -εν γένει.
Κατι βαθύτερο μάλλον συμβαίνει μ'αυτήτη κρίση : Έχει να κάνει με το Υπερδανεισμό ε; Αλλά γιατί δανείζεται σήμερα ο κόσμος ; Μήπως για να οικοδομήσει ένα σπιτικό; Μήπως για να σπουδάσει τα παιδιά του;
Η μήπως -εν μέσω μιας 'επανάστασης προσδοκιών'' δανείζονται όλοι, δισεκατομμύρια άνθρωποι στον Πλανήτη, για να καταβροχθίσουν -φαντασιακά - το ίδιο το καταναλωτικό τους όνειρο :Αυτοκίνητο , διακοπές σε ξενοδοχεία με πισίνες, ακριβά ρούχα , καταπίνοντας το μέλλον των παιδιών τους( όπως ο Κρόνος έτρωγε τα παιδιά του; )
Και μήπως αυτό το τελικό Βραχυκλωμα όλων των συμπυκνωμένων προσδοκιων-αυτή η κατάρρευση του Χάρτινου τίγρη των φαντασιώσεων όλων μας - οδηγήσει σε κάτι καλύτερο πιο απλό , πιο ιεραρχημένο , στην καθημερινοτητα μας , στην Ιεράρχηση των αναγκών μας ;
Είναι νωρίς ακόμη ..Θα δείξει.
άσε που δεν είμαι και τόσο αισιόδοξος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου