Έτσι σιγά σιγά το συνηθίσαμε
κι ανεπαισθήτως μας απαγορεύσανε
κουκούλες, φούτερ ,μεηκ απ ,την μεταμφίεση,το πτύειν ,
το κάθε ξέσπασμα οργής και ακατάλληλα συνθήματα
την αγανάκτηση και την οδύνη ,την αγάπη (όταν δεν μοιάζει με μελό) ,την αμαρτία
και την συγχώρεση μαζί , τη σκέψη
σιγά σιγά και το χαρήκαμε : γίναμε πιο λευκοί τώρα
χάσαμε τη σκιά μας βέβαια μα Φωταγωγημένοι
οδεύουμε προς τον χαμό με πρόσωπα διάφανα.Καμία σάρκα πια ,μόνο οστά
Κρανίου τόπος ....
κι ανεπαισθήτως μας απαγορεύσανε
κουκούλες, φούτερ ,μεηκ απ ,την μεταμφίεση,το πτύειν ,
το κάθε ξέσπασμα οργής και ακατάλληλα συνθήματα
την αγανάκτηση και την οδύνη ,την αγάπη (όταν δεν μοιάζει με μελό) ,την αμαρτία
και την συγχώρεση μαζί , τη σκέψη
σιγά σιγά και το χαρήκαμε : γίναμε πιο λευκοί τώρα
χάσαμε τη σκιά μας βέβαια μα Φωταγωγημένοι
οδεύουμε προς τον χαμό με πρόσωπα διάφανα.Καμία σάρκα πια ,μόνο οστά
Κρανίου τόπος ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου