ακηδία
—————
Είναι στιγμές της άνοιξης που τα αστέρια πέφτουν
Από τον θόλο του ουρανού ,φεγγάρι ξεκολλά
Μια οκνηρία τριγυρνά , και τα πηγάδια ζέχνουν
Καθώς εντός , απέμειναν ,λασπώδη τα νερά
Είναι στιγμές που σε απορροφούν, εντός σου,
μαύρες τρύπες
Του κόσμου σου το νόημα α-νόητα γλιστρά
Ζωύφια παιδεύονται εις ,των πορτών σου ,σίτες
Και νιώθεις να σε τυραννούν φαντάσματα οικτρά .
Κάποιες στιγμές μελαγχολώ και νιώθω ακηδία
Σαν να μ’ αδειάζει η ψυχή από κάθε δροσιά
Σαν να κυλιέμαι σ έρημο ,και κάτι σαν ναυτία
Σε λάσπη να βυθίζομαι ,σε βούρκου τα νερά …Σχόλιο από Νοσφεράτος | Δεκέμβριος 7, 2007
Αναγνώστες
Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου