Μετονομασία της οδού « Περ.Βιζουκίδου» σε «Αγωνιστών Πανεπιστημίου»

                         

Θεσσαλονίκη 21/11/2012

Μετονομασία της οδού « Περ.Βιζουκίδου»

σε «Αγωνιστών Πανεπιστημίου»

Με πρωτοβουλία τριών αυτοδιοικητικών κινήσεων και των επικεφαλής τους Τρ. Μηταφίδη, Γ. Θεοδωρόπουλου και Μιχ. Τρεμόπουλου, θα γίνει μετονομασία της οδού του φιλοχιτλερικού καθηγητή Π. Βιζουκίδη σε οδό «Αγωνιστών Πανεπιστημίου», σε εφαρμογή της από 25/8/2012 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης.

Η μετονομασία θα γίνει την Κυριακή 25 Νοεμβρίου, στις 11.30 π.μ. στο «πάρκο Βιζουκίδου» των 40 Εκκλησιών, επέτειο της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοπόταμου το 1942. Είναι η μέρα που η Βουλή των Ελλήνων το 1982 καθιέρωσε ως επίσημη γιορτή της «Εθνικής-αντιφασιστικής αντίστασης».

Γοργοπόταμος 25 Νοεμβρίου 1942:

Σύμβολο αντίστασης στο Φασισμό και τους νοσταλγούς του!

25.11.1942. Δυνάμεις του ΕΛΑΣ (150 άνδρες υπό τον Άρη Βελουχιώτη), του ΕΔΕΣ (60 άνδρες υπό τον Ν. Ζέρβα) και μια 14μελής ομάδα Άγγλων σαμποτέρ μ’ επικεφαλής τους Έντυ Μάγιερ και Κρις Γουντχάουζ, πραγματοποιούν το μεγαλύτερο σαμποτάζ στην κατεχόμενη από τον Άξονα Ευρώπη: ανατινάζουν τη γέφυρα του Γοργοπόταμου έξω από τη Λαμία και διακόπτουν για μήνες τον ανεφοδιασμό των γερμανικών δυνάμεων στη Β. Αφρική. Στη σύντομη μάχη που δόθηκε με την ιταλική φρουρά της γέφυρας, σκοτώθηκαν 25 στρατιώτες. Οι Ιταλοί σε αντίποινα συνέλαβαν και εκτέλεσαν 16 πολίτες από την Υπάτη.

29.11.1964. Η κυβέρνηση της Ενώσεως Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου, που είχε κερδίσει τις εκλογές της 16ης Φεβρουαρίου 1964 με 52,72% και 171 έδρες, αποφασίζει να γιορτάσει με επισημότητα την επέτειο της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοπόταμου. Η γιορταστική εκδήλωση, στην οποία συμμετείχαν 20.000 άνθρωποι, εξελίχθηκε σε τραγωδία: εξερράγη νάρκη που σκόρπισε το θάνατο - 13 νεκροί (μεταξύ τους κι ένα 12χρονο κορίτσι!) και πάνω από 80 τραυματίες! Η έκρηξη σημειώθηκε στη 1.30 το μεσημέρι, όταν ξέσπασαν επεισόδια, καθώς η Χωροφυλακή εμπόδισε να καταθέσουν στεφάνια αντιστασιακοί που δεν περιλαμβάνονταν στο επίσημο πρόγραμμα.

Για τη νάρκη που προκάλεσε την αιματοχυσία το πόρισμα της 8μελούς επιτροπής αξιωματικών συμπεραίνει: «Να θεωρηθεί το γεγονός της εκρήξεως της νάρκης ως τυχαίον συμβάν, μη συνδεόμενον με πράξεις ή ενεργείας σκοπίμους και λαβούσας χώραν κατά το πρόσφατον παρελθόν»!

Οι αξιωματικοί και οι άνδρες της Χωροφυλακής έμειναν στην ουσία ατιμώρητοι, αφού επιβλήθηκαν μόνο πειθαρχικές ποινές(!)

Οι πολίτες που συμμετείχαν στο γιορτασμό πλήρωσαν το έγκλημα άλλων: το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λαμίας (26/5-17/1965) καταδίκασε 18 αντιστασιακούς με βαρύτατες κατηγορίες («Στάσις», «Αντίστασις», «Σωματικαί βλάβαι», κ.ά.) σε φυλάκιση ακόμη και τριών ετών για όσα προηγήθηκαν της έκρηξης και για όσα ακολούθησαν μέσα στον πανικό. Ανάμεσά στους καταδικασθέντες ο στρατηγός Γ. Αυγερόπουλος και ο Σπύρος Μπέκιος (ΕΛΑΣ), που συμμετείχαν στην ανατίναξη της γέφυρας το 1942.

Το τεράστιο θέμα της φονικής νάρκης δεν ερευνήθηκε δικαστικά και τα ερωτήματα παρέμειναν αναπάντητα: Πώς οι 4 νάρκες ήταν από «παλιά εκεί» εξερράγησαν στην επέτειο του Γοργοπόταμου και δεν συνέβη αυτό όταν περνούσαν χωρικοί με τα ζώα τους σχεδόν καθημερινά από το σημείο εκείνο;

Μια «απάντηση» ήρθε εντελώς απρόσμενα από την αμερικανική πρεσβεία: το βράδυ της 4^ης Αυγούστου 1965 - επέτειος της δικτατορίας του Μεταξά αλλά και μέρα που έπεσε στη Βουλή η πρώτη υπό τον Γ. Νόβα «βασιλική κυβέρνηση των αποστατών» - έφτασε στα γραφεία των εφημερίδων «Έθνος» και «Αθηναϊκή» ένα έγγραφο - βόμβα με ημερομηνία 18.6.65 - την επομένη της δίκης της Λαμίας. Ο συνταγματάρχης Ο. Κ. Μάρσαλ, στρατιωτικός ακόλουθος της πρεσβείας, ενημέρωνε την Ουάσιγκτον (υπουργείο Στρατιωτικών) για τα γεγονότα του Γοργοπόταμου, τη δίκη, και για μια «Επιχείρηση ARROW-1» («BEΛΟΣ -1»), η οποία…μπορούσε να συνεχισθεί κανονικά!

Τα «γεγονότα» του Γοργοπόταμου ήταν δουλειά της CIA: «Εκείνοι οι οποίοι ανεμείχθησαν, ενημερώθησαν πλήρως και ενήργησαν υπό τον αυστηρόν έλεγχον των αξιωματικών της CIA»! Οι δράστες ήρθαν από τη Γερμανία και ήταν Έλληνες (ή και Έλληνες), αφού «ουδεμίαν είχον επαφήν με τον τοπικόν πληθυσμόν ή μετά των συγγενών των και μετεφέρθησαν αμέσως εις βάσιν, εις Γερμανίαν»!

Και το πιο σημαντικό: «Αναμφιβόλως η επιχείρησις θα ήτο πολύ περισσότερον αποτελεσματική, εάν οι φίλοι μας [αυτοί που οροαναφέρθηκαν: «εις τον Στρατόν και το Ναυτικόν»] εξεμεταλεύοντο καταλλήλως την κατάστασιν η οποία εδημιουργήθη εις την χώραν»!

Ήταν, λοιπόν, μια προβοκάτσια της CIA με στόχο την ομαλή πορεία της χώρας σ’ ένα δημοκρατικότερο δρόμο που διακόπηκε, αρχικά με το βασιλικό πραξικόπημα (15 Ιουλίου 1965) και μετά με τη δικτατορία στις 21 Απριλίου 1967.

25.11.2012. Εβδομήντα χρόνια μετά «η γέφυρα που ένωσε τους Έλληνες απέναντι στο φασισμό», τους χωρίζει ως «κόκκινη γραμμή» τόσο απέναντι στους Χρυσαυγίτες Νέο-ναζί, όσο και σε όσους, όπως η Επιτροπή Έγκρισης Ονοματοθεσιών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κ. Μακεδονίας, εξακολουθούν να δίνουν συγχωροχάρτι σε δωσίλογους ή Χιτλερόφρονες, όπως ο καθηγητής «φον» Π. Βιζουκίδης, που το διορισμένο από τη χούντα Δ.Σ. του Δήμου Θεσσαλονίκης στις 28/5/1969 τον τίμησε με δρόμο στις 40 Εκκλησιές!

Έτσι οι λίαν επιεικώς ανιστόρητοι της παραπάνω Επιτροπής απέρριψαν στις 19/10/2012 ως «ανεπαρκή και μη πειστική» (sic!) την από 25/8/2012 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης να μετονομαστεί η «οδός Π. Βιζουκίδου» σε «Αγωνιστών Πανεπιστημίου», προς τιμήν των εκπαιδευτικών - φοιτητών που αγωνίστηκαν εναντίον κάθε μορφής τυραννίας κατά την ογδοντάχρονη διαδρομή του ΑΠΘ.

Γι’ αυτό οι αυτοδιοικητικές μας κινήσεις καλούν τους δημοκρατικούς συμπολίτες/σες μας την Κυριακή 25 Νοεμβρίου, στις 11.30 π.μ. στο «πάρκο Βιζουκίδου» των 40 Εκκλησιών, τη μέρα δηλ. που η Βουλή των Ελλήνων με το Ν. 1285/1982 καθιέρωσε ως επίσημη γιορτή της «Εθνικής-αντιφασιστικής αντίστασης», να μετονομάσουμε την «οδό Π. Βιζουκίδου» σε «Αγωνιστών Πανεπιστημίου». εφαρμόζοντας την απόφαση του Δ.Σ. Θεσσαλονίκης.

Επέστη η ώρα να γκρεμιστεί το φράγμα της σιωπής που επί δεκαετίες έχτισαν σ’ αυτή την πόλη εκείνοι που είχαν και εξακολουθούν να έχουν συμφέρον από τη συσκότιση της ιστορίας της. Ήρθε η ώρα να γράψουμε την αληθινή Ιστορία της πόλης μας, ιδιαίτερα της «μαρτυρικής Θεσσαλονίκης 1941-44».

Μηταφίδης Τριαντάφυλλος, δημοτικός σύμβουλος

Θεοδωρόπουλος Γιώργος, περιφερειακός σύμβουλος 

Τρεμόπουλος Μιχάλης, περιφερειακός σύμβουλος