Τα Μπλογκς είναι '' η ηλεκτρονική αντανάκλαση του εαυτού'' μας ;*
Κι αν είναι έτσι τι απέμεινε απο τον ''Εαυτό'' στις μέρες μας ..Ο εαυτός ήταν κάποτε ένα Μυστικό . Κάτι μύχιο. Σκέψεις και συναισθήματα που τα κρατούσαμε κρυφά η τουλαχιστον επιλέγαμε ποια θα Εκ -σωτερικευσουμε ...
Και αυτό( Η διάκριση του εαυτού από τονΔημόσιο χωρο - συνέπλεε με την Διάκριση Ιδιωτικού και Δημόσιου χώρου..Διάκριση που γίνεται στις μέρες μας όλο και ποιο ασαφής..)
Και σήμερα Εκ-σωτερικευμε τα πάντα ..σε μια Δημόσια εξομολόγηση που από μόνη της είναι σχήμα οξύμωρο..καιΑ-νοητη ..
Γιατί αν τα πάντα εξομολογούνται σε έναν Ανώνυμο Εξομολογητή ( την ιδια την Μπλογκοσφαιρα) τότε τι απομένει για το εαυτό; Τι απομένει Μύχιο , εσωτερικό, πέρα από τα ίδια τα ωμά σου σπλάχνα ;
Μπλογκοσφαιρα : Ένα ανώνυμο ποτάμι όπου ενώνονται χιλιάδες εξομολογήσεις ''εαυτών '' που όμως δεν έχουν τίποτε να εξομολογησουν περα από την εσωτερική τους αδειοσυνη ..
Η αντανάκλαση ενός ανωνυμου Κενού...
* Με αφορμή μια συζητηση εδώ:
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
και η συζητηση
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Νόσφυ νομίζω ότι αυτή η θέση πάει να θεραπεύσει το σύμπτωμα αντί για την αιτία, αν και αυτό καλό είναι. Όπως είναι τα πράγματα έτσι κι αλλιώς πού είναι η δημόσια ζωή; Εγώ δεν την βλέπω. Και τι δυνατότητες έχει κανείς να επικοινωνήσει με τους δικούς του ή και με τους ξένους σε επίπεδο εσωτερικότητας ή κοινών πραγμάτων;το πρόβλημα δηλαδή δεν είναι ότι δεν υπάρχουν μύχια πράγματα ή ότι εκφράζονται δημόσια και καταστρέφονται αλλά το ότι δεν υπάρχουν κοινά πράγματα,το ότι δεν μπορούν να σχηματιστούν.Το να εκφράζει κανείς τα αισθήματά του στο διαδίκτυο λειτουργεί καμιά φορά όπως η βαλβίδα ασφαλείας στην χύτρα ταχύτητας, σαν να λέει κανείς "ξέρετε,υπάρχω και δεν είμαι μηχάνημα" γιατί δεν μπορεί να το εκφράσει στην καθημερινότητα. Αυτό τώρα μπορεί να είναι γελοίο και ναρκισσιστικό και να μην βοηθάει σε τίποτα, να λειτουργεί δηλαδή ως άλλοθι για την ανημποριά της πραγματικότητας, και σαν ναρκωτικό κάπως. Ωστόσο φαντάσου να μην ήθελε να εκφραστεί ο κόσμος, ή να μην ήθελε να επικοινωνήσει.Επειδή π.χ. δεν έρχεται αποτέλεσμα με το να εκφράζει κανείς τα αισθήματά του για τις πυρκαγιές το 2007 δεν θα έπρεπε να το κάνει;ή μήπως αυτό δεν αποτελεί εσωτερικό θέμα όταν εκφράζει συναισθήματα και γίνεται με επιδεικτικό τρόπο; δεν νομίζω ότι εκεί είναι το πρόβλημα. Η ανωριμότητα στο διάλογο και στις πράξεις και η δυσανεξία προς τους άλλους είναι έτσι κι αλλιώς το δεδομένο,κι αφού η ζωή είναι αλλού γενικά δεν θα βρισκόταν στο διαδίκτυο.
Και όπως έλεγε κι ο Όσκαρ Γουάιλντ "ανοίγεις την καρδιά σου στους ξένους και την αγγίζουν με βρώμικα δάχτυλα".
Το πρόβλημα όμως νομίζω δεν είναι ότι δεν κρατάμε τίποτα ιδιωτικό και διηγούμαστε τι φάγαμε το μεσημέρι στο διαδικτύο και πόσο φωτεινοί παντογνώστες ή βλάκες είμαστε, αλλά το ότι δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε γενικά και ότι όταν πάμε να το κάνουμε δεν κρατάμε μια απόσταση από τους άλλους κι από τον εαυτό μας,είτε τους μισούμε,είτε τους αγαπάμε, είτε έχουν προτερήματα, είτε έχουν ελαττώματα.
Εξ ου και η δυσανεξία και η αδυναμία να σχηματιστεί το κοινό και η έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους άλλους. Αλλά θα μπορούσε ακόμα και η έκφραση των μύχιων πραγμάτων να λειτουργήσει σαν άσκηση ώστε να μάθει κανείς να εκφράζεται και να επικοινωνεί και μπορεί να βγει και κανένα συμπέρασμα. Για σας αυτό ίσως να μην σημαίνει τίποτα γιατί έχετε ζήσει με συλλογικότητες, παρέες κτλ κτλ. Για άλλους μπορεί και να σημαίνει,ας είναι όμως, δεν επιμένω άλλο. Χαίρε κι ευχαριστώ,
coerdia
09 Νοεμβρίου 2008 5:18 μ.μ.
Ο/Η Γιάννης είπε...
Ε, νομίζω τα παραλές. κανένας εαυτός δεν αντανακλάται ακριβώς στο γραπτό. δεν μπορεί. ακόμη και η κάθε στιγμή και η κάθε σκέψη της (όχι οι σημαντικές μόνο) είναι αδύνατο να καταγραφεί, ωστόσο επιδρά στον εαυτό. πάντα ο εαυτός είναι κάτι παραπάνω από την περιγραφή του και μάλιστα την καταγραφή των απόψεων ή π.χ. των σεξουαλικών βίτσιων του.
άρα δεν κινδυνεύουμε από έλλειψη κρυφών γωνιών και αμέτρητων βαθών.
η αντανάκλαση είναι πάντοτε θαμπή - υπάρχουν και περιοχές του καθρέφτη γυαλιστερές.
10 Νοεμβρίου 2008 11:58 π.μ.
Ο/Η Νοσφεράτος είπε...
Γιαννη Νομιζω πως ειναι προφανές το οτι Υπερβαλλω προσπαθώντας να προκαλέσω συζητηση.
Πραγματι ο Εαυτός ειναι κατι τεραστιο .
Ειναι το Εγώ ; Μα ο εγώ ειναι μια πολύ μικρή κουκκιδα του Εαυτου ..
Συνηθιζω να λεω πως ο εαυτος ειναι σαν ενα Παγοβουνο ..Εξεχει μόνο ή μυτη (5-6 μετρα ) Ενώ το βαθος μπορει να φτανει και τα πεντακοσια ..
Και το Βαθος ειναι το Ασυνείδητο ..
Ο εαυτός μας ειναι Ξενος ακομα και σε μας τους ιδιους ..
Αλλο αυτό ομως και αλλο ο Εαυτός στην Μπλογκοσφαιρα ..Δεν ειμαι εγώ που ειπα οτι τα ''Μπλογκς ειναι η ..αντανακλαση του εαυτουμας '' Αλλου το ειδα ..
Ομως ποιανου εαυτου ειναι -αν ειναι αντανακλαση -
Ενός εαυτού - νομίζω - Πλαστου . Συμβατου με τον Ανωνυμο Ατομικισμο ενός Μοναχικου πληθους ..
10 Νοεμβρίου 2008 10:16 μ.μ.
Ο/Η Γιάννης είπε...
σωστά, δεν το είπες εσύ, έβαλες και το ερωτηματικό, που δεν το πρόσεξα.
εγώ θα έλεγα ότι το ασυνείδητο και άγνωστο είναι οι ρίζες του φυτού, το άνθος και ο κορμός είναι το συνειδητό.
ή πάλι είναι η λάβα που έρχεται από ανεξερεύνητα βάθη.
οι άνθρωποι είναι ίσοι και ίδιοι ως προς ορισμένα κριτήρια και καταστάσεις αλλά διαφορετικοί και μοναδικοί ως προς άλλα κριτήρια και καταστάσεις.
ως προς την σχολική εκπαίδευση, την τηλεόραση, το κράτος και τους νόμους του, τη μαζικότητα της διασκέδασης κ.λπ., οι άνθρωποι είναι ανώνυμα άτομα.
ως προς τη βιοψυχική δομή τους, τις ιδιαίτερες καταστάσεις που βίωσαν και όλα όσα διαμορφώνουν το
ατομικό "γούστο" εκλεπτυσμένο και εξορθολογισμένο σε διαφορετικούς βαθμούς, δεν μπορούμε να μιλάμε
για ομοιότητα.
γι'αυτόκαι ο καθένας πάντα βγάζει κάτι διαφορετικό, παρά το κοινό υπόστρωμα. το αν αυτό είναι χαμηλής ποιότητας ή όχι, είναι άλλο θέμα. αλλά η αυθεντικότητα υπάρχει και στην συμβατικότητα και στο πλαστό, ως ξεχωριστή αναλογία πλαστού/αυθεντικού το οποίο πάντα είναι τμήμα και όχι όλον του εγώ ή του εαυτού. δεν πιστεύω στην αναυθεντικότητα ή στην θεωρία της αλλοτρίωσης των ατόμων από τα έξω - ή αν αυτή υπάρχει, υπήρχε από την στιγμή της ανθρωπογένεσης.
11 Νοεμβρίου 2008 12:11 μ.μ.
Ο/Η Νοσφεράτος είπε...
ξαναβλεποντας αυτή τη συζητηση:
ε ναι πραγματι τα Μπλογκς ειναι αντανακλαση των εαυτών :
Οπως τα πολύ ρηχά νερά αντανακλουν τήν ρηχοτητα των εκαστοτε Ναρκίσσων .
(που επιπλεον τους ειναι αδυνατον να πνιγουν μεσ την ρηχή αντανακλαση του εαυτου τους ..Ετσι ..επιπλεουν )
5 σχόλια:
Νόσφυ νομίζω ότι αυτή η θέση πάει να θεραπεύσει το σύμπτωμα αντί για την αιτία, αν και αυτό καλό είναι. Όπως είναι τα πράγματα έτσι κι αλλιώς πού είναι η δημόσια ζωή; Εγώ δεν την βλέπω. Και τι δυνατότητες έχει κανείς να επικοινωνήσει με τους δικούς του ή και με τους ξένους σε επίπεδο εσωτερικότητας ή κοινών πραγμάτων;το πρόβλημα δηλαδή δεν είναι ότι δεν υπάρχουν μύχια πράγματα ή ότι εκφράζονται δημόσια και καταστρέφονται αλλά το ότι δεν υπάρχουν κοινά πράγματα,το ότι δεν μπορούν να σχηματιστούν.Το να εκφράζει κανείς τα αισθήματά του στο διαδίκτυο λειτουργεί καμιά φορά όπως η βαλβίδα ασφαλείας στην χύτρα ταχύτητας, σαν να λέει κανείς "ξέρετε,υπάρχω και δεν είμαι μηχάνημα" γιατί δεν μπορεί να το εκφράσει στην καθημερινότητα. Αυτό τώρα μπορεί να είναι γελοίο και ναρκισσιστικό και να μην βοηθάει σε τίποτα, να λειτουργεί δηλαδή ως άλλοθι για την ανημποριά της πραγματικότητας, και σαν ναρκωτικό κάπως. Ωστόσο φαντάσου να μην ήθελε να εκφραστεί ο κόσμος, ή να μην ήθελε να επικοινωνήσει.Επειδή π.χ. δεν έρχεται αποτέλεσμα με το να εκφράζει κανείς τα αισθήματά του για τις πυρκαγιές το 2007 δεν θα έπρεπε να το κάνει;ή μήπως αυτό δεν αποτελεί εσωτερικό θέμα όταν εκφράζει συναισθήματα και γίνεται με επιδεικτικό τρόπο; δεν νομίζω ότι εκεί είναι το πρόβλημα. Η ανωριμότητα στο διάλογο και στις πράξεις και η δυσανεξία προς τους άλλους είναι έτσι κι αλλιώς το δεδομένο,κι αφού η ζωή είναι αλλού γενικά δεν θα βρισκόταν στο διαδίκτυο. Και όπως έλεγε κι ο Όσκαρ Γουάιλντ "ανοίγεις την καρδιά σου στους ξένους και την αγγίζουν με βρώμικα δάχτυλα". Το πρόβλημα όμως νομίζω δεν είναι ότι δεν κρατάμε τίποτα ιδιωτικό και διηγούμαστε τι φάγαμε το μεσημέρι στο διαδικτύο και πόσο φωτεινοί παντογνώστες ή βλάκες είμαστε, αλλά το ότι δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε γενικά και ότι όταν πάμε να το κάνουμε δεν κρατάμε μια απόσταση από τους άλλους κι από τον εαυτό μας,είτε τους μισούμε,είτε τους αγαπάμε, είτε έχουν προτερήματα, είτε έχουν ελαττώματα. Εξ ου και η δυσανεξία και η αδυναμία να σχηματιστεί το κοινό και η έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους άλλους. Αλλά θα μπορούσε ακόμα και η έκφραση των μύχιων πραγμάτων να λειτουργήσει σαν άσκηση ώστε να μάθει κανείς να εκφράζεται και να επικοινωνεί και μπορεί να βγει και κανένα συμπέρασμα. Για σας αυτό ίσως να μην σημαίνει τίποτα γιατί έχετε ζήσει με συλλογικότητες, παρέες κτλ κτλ. Για άλλους μπορεί και να σημαίνει,ας είναι όμως, δεν επιμένω άλλο. Χαίρε κι ευχαριστώ,
coerdia
Ε, νομίζω τα παραλές. κανένας εαυτός δεν αντανακλάται ακριβώς στο γραπτό. δεν μπορεί. ακόμη και η κάθε στιγμή και η κάθε σκέψη της (όχι οι σημαντικές μόνο) είναι αδύνατο να καταγραφεί, ωστόσο επιδρά στον εαυτό. πάντα ο εαυτός είναι κάτι παραπάνω από την περιγραφή του και μάλιστα την καταγραφή των απόψεων ή π.χ. των σεξουαλικών βίτσιων του.
άρα δεν κινδυνεύουμε από έλλειψη κρυφών γωνιών και αμέτρητων βαθών.
η αντανάκλαση είναι πάντοτε θαμπή - υπάρχουν και περιοχές του καθρέφτη γυαλιστερές.
Γιαννη Νομιζω πως ειναι προφανές το οτι Υπερβαλλω προσπαθώντας να προκαλέσω συζητηση.
Πραγματι ο Εαυτός ειναι κατι τεραστιο .
Ειναι το Εγώ ; Μα ο εγώ ειναι μια πολύ μικρή κουκκιδα του Εαυτου ..
Συνηθιζω να λεω πως ο εαυτος ειναι σαν ενα Παγοβουνο ..Εξεχει μόνο ή μυτη (5-6 μετρα ) Ενώ το βαθος μπορει να φτανει και τα πεντακοσια ..
Και το Βαθος ειναι το Ασυνείδητο ..
Ο εαυτός μας ειναι Ξενος ακομα και σε μας τους ιδιους ..
Αλλο αυτό ομως και αλλο ο Εαυτός στην Μπλογκοσφαιρα ..Δεν ειμαι εγώ που ειπα οτι τα ''Μπλογκς ειναι η ..αντανακλαση του εαυτουμας '' Αλλου το ειδα ..
Ομως ποιανου εαυτου ειναι -αν ειναι αντανακλαση -
Ενός εαυτού - νομίζω - Πλαστου . Συμβατου με τον Ανωνυμο Ατομικισμο ενός Μοναχικου πληθους ..
σωστά, δεν το είπες εσύ, έβαλες και το ερωτηματικό, που δεν το πρόσεξα.
εγώ θα έλεγα ότι το ασυνείδητο και άγνωστο είναι οι ρίζες του φυτού, το άνθος και ο κορμός είναι το συνειδητό.
ή πάλι είναι η λάβα που έρχεται από ανεξερεύνητα βάθη.
οι άνθρωποι είναι ίσοι και ίδιοι ως προς ορισμένα κριτήρια και καταστάσεις αλλά διαφορετικοί και μοναδικοί ως προς άλλα κριτήρια και καταστάσεις.
ως προς την σχολική εκπαίδευση, την τηλεόραση, το κράτος και τους νόμους του, τη μαζικότητα της διασκέδασης κ.λπ., οι άνθρωποι είναι ανώνυμα άτομα.
ως προς τη βιοψυχική δομή τους, τις ιδιαίτερες καταστάσεις που βίωσαν και όλα όσα διαμορφώνουν το
ατομικό "γούστο" εκλεπτυσμένο και εξορθολογισμένο σε διαφορετικούς βαθμούς, δεν μπορούμε να μιλάμε
για ομοιότητα.
γι'αυτόκαι ο καθένας πάντα βγάζει κάτι διαφορετικό, παρά το κοινό υπόστρωμα. το αν αυτό είναι χαμηλής ποιότητας ή όχι, είναι άλλο θέμα. αλλά η αυθεντικότητα υπάρχει και στην συμβατικότητα και στο πλαστό, ως ξεχωριστή αναλογία πλαστού/αυθεντικού το οποίο πάντα είναι τμήμα και όχι όλον του εγώ ή του εαυτού. δεν πιστεύω στην αναυθεντικότητα ή στην θεωρία της αλλοτρίωσης των ατόμων από τα έξω - ή αν αυτή υπάρχει, υπήρχε από την στιγμή της ανθρωπογένεσης.
ξαναβλεποντας αυτή τη συζητηση:
ε ναι πραγματι τα Μπλογκς ειναι αντανακλαση των εαυτών :
Οπως τα πολύ ρηχά νερά αντανακλουν τήν ρηχοτητα των εκαστοτε Ναρκίσσων .
(που επιπλεον τους ειναι αδυνατον να πνιγουν μεσ την ρηχή αντανακλαση του εαυτου τους ..Ετσι ..επιπλεουν )
Δημοσίευση σχολίου