του Πέτρου Θεοδωρίδη
Η ιδιότητα του πολίτη , ως δυαδική έννοια ,σημαίνει τη συμμετοχή στη δική σου κοινότητα αλλά και την ανοχή των άλλων κοινοτήτων. Και αυτό το δεύτερο ,η ανοχή ,γίνεται σχεδόν αβάσταχτη στις συνθήκες της ύστερης νεωτερικότητας, της παγκοσμιοποίησης και των μεγάλων κρατικών μορφωμάτων..
Γιατί οι κοινότητες πολλαπλασιάζονται διαρκώς ,έρχονται σε στενή συνάφεια και σύγκρουση ,εγείρουν διαφορετικές και συχνά αντιφατικές απαιτήσεις πίστης .Έτσι, συχνά το άτομο μπροστά στη διαρκή κατάσταση αμφιθυμίας ,βρίσκει καταφύγιο στην ''κατασκευασμένη, ενεργητική ,συνειδητή εγκατάλειψη της αμφιβολίας''
Εγκαταλείπει την ανοχή, πού σε συνθήκες διαρκούς αβεβαιότητας μοιάζει να μετατρέπεται σε κινούμενη άμμο, και βυθίζεται στη θαλπωρή της εθνικής ταυτότητας και του εθνικισμού, για να ανακουφισθεί κατά κάποιο τρόπο ή ένταση των διλημμάτων που αντιμετωπίζει.
2 σχόλια:
Καλή χρονιά ορέ
ένας "συγχωρεμένος" Φίλος
kalh xronia
Δημοσίευση σχολίου