Ταγκιέφ κατά Νταν Μπράουν
Η συνωμοσιολογία και η
συνωμοσιολαγνεία δεν είναι σημερινή υπόθεση, όμως συνδέονται άμεσα με
προκαταλήψεις βαθιά ριζωμένες στο συλλογικό ασυνείδητο, γι' αυτό είναι
διαχρονικές.
Πιερ-Αντρέ Ταγκιέφ
Σ' αυτό το συμπέρασμα φθάνει ο 64χρονος Πιερ - Αντρέ Ταγκιέφ,
Γάλλος πολιτικός, επιστήμονας και κοινωνιολόγος, ο οποίος αρέσκεται να
ερευνά τη γένεση και τη μεταμόρφωση των συνωμοσιολογικών μύθων, στην
εποχή της νεωτερικότητας.
Συγκεκριμένα, στο νέο, ογκώδες βιβλίο του, «Θεωρίες συνωμοσίας. Εσωτερισμός, εξτρεμισμός» (μτφρ.: Αναστασία Καραστάθη, «Πόλις»), που κυκλοφορεί και στα ελληνικά, αναζητεί τα μοτίβα τα οποία έπλασε η Ακρα Δεξιά, θρεμμένη με την κατασκευή ενός μεγάλου πολιτικού μύθου, τον οποίον χρωστάμε στους αντεπαναστάτες στοχαστές του 18ου αιώνα. Σ' αυτή βρίσκουμε διατυπωμένο τον μύθο της διεθνούς συνωμοσίας ενάντια στον χριστιανικό πολιτισμό. Οι ρίζες αυτού του πολιτικού μύθου εντοπίζονται στον θρύλο των «Ιλουμινάτι» της Βαυαρίας, τους οποίους ίδρυσε ο Αντάμ Βαϊσχάουπτ. Το τάγμα αυτό, το οποίο έδρασε από το 1776 έως το 1785 και, σύμφωνα με την «Συνωμοσία των Illuminati», αντιμετωπίστηκε ως επιχείρηση ανατροπής με στόχο την εγκαθίδρυση μίας «μοναδικής παγκόσμιας κυβέρνησης» - αυτοί βρίσκονταν στα παρασκήνια της Αμερικανικής και Γαλλικής Επανάστασης!
Ο Πιερ - Αντρέ Ταγκιέφ καταρρίπτει αυτή τη θεωρία, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται «για σκευωρία φανταστική, όπου οι εισηγητές, οι ηγέτες και οι φορείς της παρουσιάζονται ως τα μέλη μιας ισχυρής "μυστικής εταιρείας", ενώ στην πραγματικότητα είναι πλάσματα της φαντασίας και, πιο συγκεκριμένα, πλάσματα εκείνης της μυθοποιητικής ικανότητας που κλίνει προς την παραληρηματική ερμηνεία και την παρανοϊκή θέαση του κόσμου».
Συνεχίζοντας την ανάγνωση του βιβλίου, στεκόμαστε στην παρατήρηση ότι η αποδυνάμωση του χριστιανισμού που, μπολιασμένος με τις αξίες της Δύσης, κρατούσε τα σκήπτρα της θρησκευτικότητας στην πλειονότητα του πληθυσμού, άνοιξε τον δρόμο για άλλες μορφές αυτής της θρησκευτικότητας. Το νέο φαινόμενο αναδύθηκε στις δύο τελευταίες δεκαετίες του εικοστού αιώνα, με τη δημιουργία κοινοτήτων, που υποστηρίζουν το αίσθημα του ιερού, χωρίς θρησκευτικούς θεσμούς. «Σ' αυτά τα αναδυόμενα μορφώματα», παρατηρεί ο Γάλλος στοχαστής, «η σχέση με το ιερό συνδυάζεται με την καταφυγή σε πίστεις που χαρακτηρίζονται "εσωτεριστικές" και σε πρακτικές που μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως "μαγικές" ή "απόκρυφες"».
Ενα άλλο «παιχνίδι» με τις θεωρίες συνωμοσίας έχει «εσωτεριστικά» χαρακτηριστικά, πάνω στα οποία «πατάει» και πάλι η Ακρα Δεξιά, για να ενεργοποιηθούν εκ νέου οι αντισημιτικοί μύθοι και διαδόσεις, με ιδιαίτερη προτίμηση στην καταγγελία της παντοδυναμίας των Ρότσιλντ ανά την υφήλιο. Σ' αυτά δεν είναι δύσκολο, όπως εκτιμά ο Ταγκιέφ, να ανιχνεύσουμε έναν δογματικό ρατσισμό, «κρυμμένο» πίσω από εσωτεριστικά ή αποκρυφιστικά στοιχεία.
Οι πρόγονοι αυτού του νέου ρατσισμού είναι προναζιστικοί και συγκεντρώθηκαν γύρω από την επιθεώρηση «Ostara» του αριοσοφιστή Γκέοργκ Λαντς φον Λίμπενφελντς. Περιστασιακός αναγνώστης αυτού του βιεννέζικου εντύπου, με παγγερμανικό προσανατολισμό, μετά την ήττα της Γερμανίας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, υπήρξε ο Αδόλφος Χίτλερ. Εν τούτοις, ο δικτάτορας, όταν έγραφε το πολιτικό credo του, «Ο Αγών μου», εξέφραζε την περιφρόνησή του για τους συνωμοσιολογικούς κύκλους και τις αποκρυφορατσιστικές μελέτες, γιατί ο Φίρερ πρωτίστως ήταν λάτρης του ακτιβισμού.
Η κορύφωση στη μελέτη του Πιερ - Αντρέ Ταγκιέφ έρχεται προς τις τελευταίες σελίδες, οπότε και το υλικό γίνεται πιο διαβαστερό, διότι τα παραδείγματα προέρχονται από τα βιβλία του Νταν Μπράουν, του Πάολο Κοέλιο και την τηλεοπτική σειρά «Χ-Files», με πρωταγωνιστή τον πράκτορα Φοξ Μόλντερ.
«Ο Νταν Μπράουν, λοιπόν, έστησε το μυθιστόρημά του στηριζόμενος σε ορισμένες "επινοήσεις" και ιστορικά ψεύδη», αποκαθηλώνει τον ευπώλητο Αμερικανό συγγραφέα τού «Κώδικα Ντα Βίντσι». Ενός κακού μύρια έπονται, και ενός εμπορικού βιβλίου μύριοι οδηγοί έπονται. Αυτοί, λοιπόν, οι «οδηγοί» κριτικής ανάγνωσης δεν ξεφεύγουν από τις «ντανμπραουνικές» παρανοήσεις. «Τρέφουν το εσωτεριστικό - συνωμοσιολογικό φαντασιακό, νομιμοποιούν την πίστη σε ψευδοϊστορικές αφηγήσεις και ενισχύουν την ψευδαίσθηση του αναγνώστη ότι είναι και ο ίδιος μυημένος στα "μεγάλα μυστικά", όπως κάνουν και πολλά έργα για τις "μυστικές εταιρείες" και τις "αόρατες κυβερνήσεις", τα οποία παρουσιάζονται με τη μορφή ακαδημαϊκών συγγραμμάτων», βάζει ο Ταγκιέφ την «ταφόπλακα» στο φαινόμενο «Νταν Μπράουν».
INFO: Κυκλοφορούν στα ελληνικά: «Ο μύθος των "σοφών της Σιών"», «Jew. Η νέα εβραιοφοβία. Στο όνομα του άλλου» («Πόλις»), «Παγκοσμιοποίηση και δημοκρατία» («Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου»), Ο ρατσισμός («Τραυλός»). *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου