ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 13/05/2012, 05:45
Αυτές τις ημέρες, με αφορμή τα
αποτελέσματα των εκλογών της 6ης Μαΐου, ο καθένας επικαλείται τον λαό
για λογαριασμό του. Αίφνης, η κυρία Αλέκα Παπαρρήγα, αφού τον είχε
αποθεώσει πριν από τις εκλογές, τώρα μας λέει ότι ο λαός μπορεί να κάνει
και λάθη και τον «κάλεσε να διορθώσει την ψήφο του». Τι είναι
τελικά ο λαός; Είναι μια στερεή κατηγορία συνδεμένη με γλώσσα, παράδοση,
πνεύμα ή είναι μια κατηγορία συνδεδεμένη με το συναίσθημα, έτσι ώστε ο
καθένας να μπορεί να τον επικαλείται; Προφανώς συμβαίνει το δεύτερο.
Επειδή ο λαός - ρομαντική κατασκευή και ρομαντική δύναμη, να μην το
ξεχνάμε - είναι ασαφές υποκείμενο ή αντικείμενο, δεν έχει καθορισμένα
όρια, λειτουργεί κυρίως σε συναισθηματικό πλαίσιο, με ποικίλα
αποτελέσματα, ποικίλες χρήσεις και... ιδιοποιήσεις. Ο φιλόσοφος και
νομικός Καρλ Σμιτ στο έργο του Πολιτικός ρομαντισμός (Politische romantik) παρουσιάζει την κατηγορία του λαού ως ένα ρεζερβουάρ, μια δεξαμενή κάθε ανορθολογικότητας.
Είναι κακός ο λαός; Είναι καλός; Είναι ηθικός; Είναι ανήθικος;
Είναι ακέραιος; Είναι διεφθαρμένος; Στην ιστορία των ιδεών υπάρχουν δύο
γενικές κατευθύνσεις. Η μία μας λέει ότι ο λαός είναι καλός αλλά
διαφθείρεται από τους θεσμούς. Η άλλη ότι ο λαός είναι κακός, λόγω
προπατορικού, και χρειάζονται οι θεσμοί (όπως η Εκκλησία) για να γίνει
καλός. Αυτή τη χονδροειδή διάσταση την ασπάζονται και τα ελληνικά
κόμματα, ανάλογα με τις διαθέσεις τους και τη βολή τους. Ο Παττακός,
ένας εκ των δικτατόρων της 21ης Απριλίου, έλεγε ότι όλοι οι λαοί έχουν
τις ιδιαιτερότητές τους, αλλά ο ελληνικός έχει μια ιδιαίτερη
ιδιαιτερότητα, πιστεύει εις την άκρατον ελευθερίαν. Πολλές δηλώσεις των
ημερών, σε όλους τους πολιτικούς χώρους, μου θύμισαν δηλώσεις Παττακού.
Στη «Βιριδιάνα» του Μπουνιουέλ η ηρωίδα αποφασίζει να συντηρήσει μια
ομάδα φτωχών - «φτωχολαϊκά στρώματα» θα λέγαμε σήμερα ακολουθώντας τους
ακροβατικούς ορισμούς των πολιτικών -, που στο τέλος την κακοποιούν και
τη βιάζουν. Εδώ ο λαός έχει χαμηλά ένστικτα, είναι δεξαμενή
ανορθολογικότητας και κινδύνων. Στο συναισθηματικό πλαίσιο λοιπόν ο λαός
οδηγεί παντού, ακόμη και στο «εγέρθητι».
2 σχόλια:
H Aριστερά παραδοσιακά κολακεύει το λαό σε προκλητικό βαθμό.
Τώρα που θα ξαναγίνουν εκλογές ο λαός της κας Παπαρήγα, θα τις κόψει τρεις μονάδες από το ποσοστό της, μπορεί και τέσσερεις.
Αυτό βέβαι δεν θα συνετίσει το Κ.Κ.Β.Κορέας (υποκατάστημα Περισσού)
Λασκ.
Αγαπητέ Νοσφεράτε, γεια σου
Δεν ξέρω τι εννοει ο καθένας οτι ειναι ο λαος. Αλλοι λένε οτι ειναι ο φτωχος κοσμάκης, αλλοι οτι ειναι το εκλογικο σώμα (στις δημοκρατίες),αλλοι οτι ειναι το "κομματικο του ακροατήριο", αλλοι οτι ειναι ο,τι λέει το Σύνταγμα κοκ.
Σήμερα στην Ελλαδα ο "λαος" (ολοι οι παραπάνω) ειναι ενα παραζαλισμένο συνολο που ο,τι και να αποφασίζει σε εκλογές, οι αλλοι (οι πολιτικοι), ο καθένας την απόφαση αυτή την ερμηνεύει οπως ....τον συμφέρει.
Ετσι του λέει: "κοίτα να διορθώσει την ψήφο σου" η " να με ενισχύσεις περισσότερο" η άλλοι "δεν με εκπροσώπησε ολο το εκλογικό μου ακροατήριο", η "θα γίνουμε περισσότεροι στο χώρο μας", με συνέπεια να
πάει γαιτανάκι το θέμα, ομως
στο μεταξυ, αντί μια χώρα με μια οικονομία που πνεέι τα λοισθια, για πολλους λόγους οι οποιοι εχουν αναλυθει επι τρία χρόνια, μετα την κρίση, απο ολους τους ειδήμονες ολων των τάσεων,
αυτή η οικονομία λοιπόν που καθορίζει και την καθημερινη ζωή αυτου του λαου, βρίσκεται σε πληρη "απραξια" επειδή οι πολιτικές δυνα΄μεις μετρουν τα ....εκλογικά ποσοστα τους.....
Τι να πει και ο "λαός", που τον στέλνουν πάλι στις κάλπες να τους πει ισως πάλι τα ιδια και να αρχίσει πάλι το γαιτανάκι, τόσα εγω τόσα εσύ δεν μας βγαινουν τα κουκιά κλπ. κλπ κλπ. :roll:
Βέβαια καλλιεργουνται διάφορες "λύσεις" π.χ. οτι οπου νάναι να, ο σοσιαλισμος η οπου νάναι βγαινουμε απο το ευρώ κλπ. κλπ. κλπ.
Δημοσίευση σχολίου