Πώς ο Μουσολίνι κέρδισε τον πόλεμο
«Στο βιβλίο που κρατάτε στα χέρια
σας θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε τη συμβίωση λαϊκού κράτους και εγκλήματος. […] Το 1933 ο Χίτλερ απαγόρευσε τη
δημοσίευση του κρατικού προϋπολογισμού για το έτος 1934. Κι έτσι έγινε. Η
πανουργία της δικτατορικής μυστικοπάθειας συνίστατο στην απλή αλλά δραστήρια
προσφορά προς την γερμανική πλειοψηφία: “Αυτό που εσείς, αγαπητοί σύντροφοι και
συντρόφισσες, δεν επιτρέπεται να γνωρίζετε, δεν
πρέπει να το γνωρίζετε!”. Με αυτό τον τρόπο μπορούσαν οι πολλοί επικαρπωτές
και επικαρπώτριες του εθνικοσοσιαλιστικού λαϊκού κράτους, αντί της προσωπικής
ευθύνης, να μην ενδιαφέρονται καθόλου για το από πού έρχονταν όλα αυτά τα πολλά
μικρά ωφελήματα, τα οποία έπαιρναν χάρη στην πολιτική του εγκλήματος, και να
έρχονται σε μια μη ομολογούμενη, παθητική συνενοχή με τους δραστήριους
δολοφόνους. Έτσι απλά αφέθηκε να ναρκωθεί μόνιμα η συνείδηση, το “θέλω να ξέρω”
και αργότερα η μνήμη τόσο πολλών Γερμανών. […]».
Γκετζ Άλυ, Το λαϊκό κράτος του Χίτλερ (2005),
μετάφραση Νίκος
Δεληβοριάς, εκδ. ΚΕΔΡΟΣ (2009)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου