ο πόθος ειναι λύπη

Για τον Σπινοζα ο πόθος ειναι λύπη «Αυτή η λύπη, εφ ¨όσον σχετίζεται με την απουσία εκείνου που αγαπάμε είναι : Πόθος γι αυτό που λείπει (Desiderium)»

Γιατί : Οποίος θυμάται ένα πράγμα που κάποτε του προκάλεσε ηδονή , επιθυμεί να το ξαναποκτήσει υπό τις ίδιες συνθήκες, όπως και την πρώτη φορά που το απόλαυσε»

Γιατί «όσα ο άνθρωπος είδε ταυτόχρονα με το πράγμα που το απόλαυσε , θα είναι κατά σύμπτωση αιτία χαράς ....Θα επιθυμεί να το απολαύσει υπό τις ίδιες συνθήκες όπως την πρώτη φορά που του προξένησε ηδονή »

Αν λοιπόν «αντιληφθεί πως ένα από τα περιστατικά αυτά λείπει ο εραστής θα θλίβεί»

Τι μπορούμε να διακρίνουμε εδώ στην έννοια του πόθου: Ο πόθος σχετίζεται με μην μνήμη , ο πόθος θυμάται:την πρώτη φορά την απόλαυση ,εκείνη την αίσθηση της πληρότητας που συνδέεται με την ανα-μνηση(που δεν γνωρίζουμε αν συνέβη πράγματι) αλλά που αναπλάθεται φαντασιακά , αναδρομικά, σαν Όνειρο –η φαντασίωση .

Ακόμα και σαν έλλειψη κενού. ποθούμε να ξαναβάλουμε στη θέση του αυτό που λείπει: δηλαδή εκείνου που ο Λακάν αποκαλεί Objet Petit a,ένα καθαρό κενό που λειτουργεί ως αντικείμενο –αίτιο της επιθυμίας