του Πέτρου Θεοδωρίδη
Στα μετανεωτερικά στερεότυπα ο‘ ’υπεύθυνος ‘’πολίτης απέχει από τη δράση, αυτοπεριορίζεται:Ο κίνδυνος για το χειρότερο και όχι η προσδοκία για μια καλύτερη ζωή κλείνει και τον ορίζοντα του.- Αυτός ο φοβικά υπεύθυνος, μελαγχολικός πολίτης, μπορεί να μέμφεται την εξουσία και να μεμψιμοιρεί για την κατάντια της κοινωνίας. Μπορεί ακόμα και να διαθέτει τον ‘’εχθρό’’ του σε ένα σχήμα πού δεν είναι πια ιδεολογικό αλλά ‘’πραγματικό’’:Ο εχθρός δεν κινείται πια στους γνωστούς ιδεολογικούς-πολιτικούς άξονες, της δεξιάς -αριστεράς ή της προόδου -συντήρησης αλλά στον νεφελώδη χώρο της ‘’ανευθυνότητας’’ ,χώρο πού περιέχει όσους δεν μπορούν να προσαρμοσθούν και με τη δράση τους διαταράσσουν το νέο ,πολύπλοκο και γεμάτο κίνδυνους κοινωνικό-πολιτικό περιβάλλον.
- Σ’ αυτόν τον ανεύθυνο χώρο προβάλλουν και τεμαχισμένες διεκδικήσεις κοινωνικών ομάδων πού δεν αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στη νέα εποχή ,που μοιάζουν να επιπλέουν σα νούφαρα στο βαλτό της ‘’ προσαρμογής’’
- Τα περιττά ή περιθωριοποιημένα άτομα ,η «οργανωμένη κοινωνία» τα αντιμετωπίζει ως «παράσιτα και παρείσακτους, τους ψέγει στην καλύτερη περίπτωση, για αδικαιολόγητες προφάσεις ή οκνηρία συχνά μάλιστα τους καταλογίζει κάθε είδους κακοήθειες, όπως σκευωρία ή απάτες ή ότι ζουν στα όρια της εγκληματικότητας, αλλά πάντα τους κατηγορεί ότι παρασιτούν στο κοινωνικό σώμα» .*
- Γιατί ο μετανεωτερικός υπεύθυνος πολίτης είναι πάνω απ¨όλα ενας καταναλωτής και καθώς οι «καταναλωτές αποτελούν το σημαντικότερο ενεργητικό κεφάλαιο της καταναλωτικής κοινωνίας-οι «ελαττωματικοί καταναλωτες»το ενοχλητικότερο και δαπανηρότερο παθητικό της»1
--------------------------------------------------------------
- 1 Zygmunt Bauman , Σπαταλημενες Ζωές,Οι απόβλητοι της νεωτερικότητας Μτφ Μαρκος Καρασαρινης , εκδ Καταρτι 2005
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου