- αυτών που γλιστρούν ως πλάνητες στην επιφάνεια του Μόνιτορ σου
γυμνοί ξεκολλημένοι κομήτες
–δήθεν όλο φωτιά-
– ενώ καλύπτονται από αιώνες πάγων
Σε ένα αχανές διάστημα
ενώ
Συμμορίες ολόκληρες από Μοναχικούς αστεροειδείς γυρνούν σαν πεινασμένα ψάρια- Πιράνχας
Αχόρταγοι…
Κι αυτό που διασχίζει για λίγο τον ουρανό αφήνοντας μια φωτεινή τροχιά :το Πεφταστέρι
- Σαν αστερίας ξηραίνεται στην αμμουδιά –την ατελείωτη
Αυτό το Παγωμένο διάστημα δεν είναι παρά ο μαύρος μανδύας ενός άλλου σύμπαντος ακόμη πιο Ψυχρού από αυτόν που μας καλύπτει
- Και έτσι
Κάτω από την παγωμένη κρούστα αυτών εδώ των λέξεων
Κρύβεται η επίσης άκαμπτη πραγματικότης των σωμάτων
Που
- ωσάν μαρμαρωμένα λέπια ενός ιχθύος που κολυμπά μόνο στα πιο αφανή βάθη της αβύσσου του-
– ενώ
Κάτω από τα λέπια η καρδιά του πάλλει και Υγραμένη μια σπηλιά τους περιμένει
- Μες από τις σχισμές που δεν διευρύνονται από μόνες τους γιατί κανείς μας δεν τολμά ν’ αποκαλύψει τον κατάδικο του Πόθο…
- Σχόλιο από Νοσφεράτος Απρίλιος 6, 2008 )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου