Εκεί στο Ασυνείδητο βρίσκεται ένας Άλλος
Κι συ που τώρα τα αγνοείς και νιώθεις και Μεγάλος
και που Νομίζεις λογικά μπορείς να βγάλεις άκρη
Απ’ της ψυχής το πιο βαθύ , το Μύχιο σου Δάκρυ
αυτό που κρύβεις μέσα σου , βαθιά μες στον Καθρέφτη
(και βλέπεις ένα Είδωλο στα σκοτεινά να πέφτει)
Μες στες αβύσσους των παθών , εν μέσω αισθημάτων
(εσύ που όλο βυθίζεσαι εν μέσω των σωμάτων )
που ξαγρυπνάς μέσα στα Μπλογκς για να βρεις την Ουσία
Μιας κάποιας άυλης Θεάς την Θεία Συνουσία
Εσύ που όλο λιγώνεσαι , στο δάσος με τις λέξεις
Σαν Νάρκισσος που εξερευνάς τη Λίμνη για να παίξεις
Εσύ που είσαι ελεύθερος, εσύ που είσαι αθώος
Κι ελπίζεις πως ,στα σκοτεινά, θα επιζήσεις σώος
που ψαχουλεύεις τις καρδιές και τις αναπνοές μας
και στ’ όνειρα μας χώνεσαι και μέσα στις ζωές μας
(και τριγυρνάς στα όνειρα και χώνεσαι στον ύπνο
κι’ είσαι ο Δωδέκατος Παρών στον Μυστικό μας δείπνο)
Εσύ που είσαι ανάμεσα στο μέσα και στο έξω
(δεν ξέρω τι να γράψω εδώ ,κοντεύω να τα παίξω)
Τι άραγε διέξοδο θα εύρω στα στιχάκια;
Μπορώ να στείλω μοναχά , απ’ τον Προκρούστη Μάκια
Σχόλιο από Νοσφεράτος | Μάιος 18, 2008
Αναγνώστες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου