αίφνης αντιληφθήκαμε το πόσο είμαστε Μόνοι

Έτσι κι αλλιώς το ξέρουμε ότι αναστηθούμε
η σάρκα μας θ 'επουλωθει και πάλι θα τη βγούμε
στην Μοίρα μας και σ'ολα αυτά που μας περιγελούνε
--------------------------------------
ετσι κιαλλιως το ξέρουμε πως ο Θεός μας σώζει
κουνιέται η αγάπη μας σαν να τανε μιμόζη

μαραίνεται η νιότη μας ,ανθός του Μη μου άπτου
έτσι που αφεθήκαμε στα χέρια αυτού του Ράπτου
--------------
σαν το ταγέρ που

ράφτηκε σε ατελιέ Μοδίστρας
και σε μια σκάφη πλύθηκε από τα χέρια Πλύστρας
σαν Ύφασμα που πορφυρό βάφτηκε στη Φοινίκη
κυλά το αίμα σαν Νερό στο Δρόμο προς τη Νίκη
---------------------------------------------------
Τώρα που πέθανε ο Θεός -που ο Ζαρατούστρας έφη
και που λευτερωθηκαμε σε κάθε μας το κέφι
αίφνης αντιληφθήκαμε το πόσο είμαστε Μόνοι
Καράβια ακυβέρνητα κι ο Χάρος στο Τιμόνι