.
Fritzsche, Peter, Ζωή και θάνατος στο
Τρίτο Ράιχ, Εκδόσεις ΘΥΡΑΘΕΝ, Θεσσαλονίκη 2013
.'' Η δημοφιλία του
Ναζιστικου καθεστώτος οφειλόταν σε ένα βαθύ αίσθημα ότι η Γερμανία είχε
ξανακερδίσει το μέλλον της .Αυτό που καταναλωνόταν κυρίως δεν ήταν τόσο τα
διαρκή καταναλωτικά αγαθά όσο η υπόσχεση της ευημερίας η εμπειρία των διακοπών
,ο ελεύθερος χρόνος : ήταν δικαίωμα του κάθε(φυλετικά καθαρού) Γερμανού να κάνει ταξίδια αναψυχής.
Υποδείκνυε το πώς
θα έπρεπε να μπορούν να ζουν οι Γερμανοί| “Απολαύστε τη Ζωή σας” ήταν το
σύνθημα το 1936.Το “Δύναμη μέσω της
Χαράς”, πρόσφερε με έκπτωση επισκέψεις σε θέατρα και κονσέρτα, , κρουαζιέρες
στην Ιταλία, την Ισπανία και τη Νορβηγία, ταξίδια με τραίνο, και τα φτηνά
γεύματα σε ξενοδοχεία δεύτερης κατηγορίας που
πρόσφεραν σε εκατομμύρια Γερμανούς την δυνατότητα να ταξιδέψουν,.
Διαφημιστικές ιδέες όπως λευκώματα από τα ταξίδια ή αναμνηστικές φωτογραφίες
έδειχναν πόση σημασία έδιναν οι Ναζί στην εμπειρία.
Η κατανάλωση του Erlebnis, της εμπειρίας, προωθούσε μια αίσθηση
κοινωνικής ισότητας. Το ραδιόφωνο και ο κινηματογράφος μετέτρεπαν τον
ναζισμό σε θέαμα και ακρόαμα, ανεβάζοντας την ένταση της εθνικής επιδοκιμασίας
.Με πανό, σημαίες, πορείες, παρελάσεις και “Χάιλ Χίτλερ!” οι Ναζί παρήγαν τη
δημόσια χορογραφία και το αντίστοιχο σάουντρακ, που επιβεβαίωναν την ομοψυχία
της λαϊκής κοινότητας. «Φαίνεται παραξένο, αλλά κάθε Γερμανός στρατιώτης
κουβαλάει μια φωτογραφική μηχανή».εγραφε ο ο Wiliam Shirer, πολεμικός
ανταποκριτής στα πεδία μαχών της Γαλλίας την άνοιξη του 1940, που πρόσεξε την οπτικοποίηση του πολέμου. Οι Γερμανοί
πήγαιναν στον πόλεμο ακόμη και με ημερολόγια προεκτυπωμένα έτσι ώστε να υπάρχει
χώρος για φωτογραφίες. Ο Siegfried Kracauer ισχυρίστηκε μάλιστα ότι το Τρίτο
Ράιχ παρουσιαζόταν με τρόπο ώστε να μοιάζει με ταινία για να μπορεί το καθεστώς
«να μπερδεύει τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας».
Το Τρίτο Ράιχ ήταν
«ταινία γυρισμένη» στα μέτρα των Ναζί, που ήθελαν τον γερμανικό λαό να
αντιλαμβάνεται τα γεγονότα ως κοσμοϊστορικά, ακούγοντας ραδιοφωνικές
μεταδόσεις, ξαναβλέποντας τις παρελάσεις στον κινηματογράφο και τραβώντας
φωτογραφίες που αποτύπωναν τη δική του συμμετοχή στην δημιουργία της λαϊκής
κοινότητας . Η ναζιστική προπαγάνδα δεν στόχευε να πλασάρει την φαντασία ως
πραγματικότητα, αλλά να κάνει τους Γερμανούς να αντιλαμβάνονται την
πραγματικότητα ως ιστορία προς φωτογράφιση.Ηοπτική ευχαρίστηση δεν ήταν απλώς
το αποτέλεσμα πλούσιων θεαμάτων που στήνονταν από έξυπνους προπαγανδιστές στο
Βερολίνο. Ήταν επίσης το αποτέλεσμα της ατομικής συμμετοχής στην γερμανική
ιστορία «τη στιγμή που αυτή γραφόταν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου