Σχόλια για την Ερωτική επιθυμία (ή την επινόηση της. )
Η Μοναξιά
Εκείνο που είναι απόλυτα βέβαιο είναι ότι όχι μόνο δεν θα ταυτιστούμε ποτέ με τον Άλλο, αλλά ούτε καν θα τον γνωρίσουμε με βεβαιότητα. Πάντοτε καραδοκεί« η ανεξιχνίαστη άβυσσος της ριζικής Ετερότητας, ενός τερατώδους Πράγματος που δεν μπορεί να «εξευγενιστεί»
Όπως λέει ο Λακάν (στο σεμινάριο ΙΙΙ.) «Είσαι η σύζυγος μου- τελικώς τι ξέρεις γι αυτό; Είσαι ο κύριος μου στην πραγματικότητα, είσαι τόσο σίγουρος γι αυτό;».Ο Slavoj Zizek, συμπληρώνει αυτές τις φράσεις γράφοντας «Αυτό που δημιουργεί την θεμελιωτική αξία τούτων των λέξεων είναι ότι (…)ο άλλος είναι εκεί ως απόλυτος Άλλος:Απόλυτος ,δηλαδή αναγνωρίζεται αλλά δεν γνωρίζεται».
Απόλυτη μοναξιά. Αυτό είναι το (μη )νόημα που βρίσκει ο Μπατάιγ ,στην ανθρώπινη κατάσταση Κάθε όν διαφέρει από όλα τα άλλα.
Η γέννηση του, ο θάνατος του και τα γεγονότα της ζωής του, μπορεί να έχουν ενδιαφέρον για τα άλλα όντα, αλλά αυτό είναι το μόνο άμεσα ενδιαφερόμενο. Μόνο αυτό γεννιέται. Μόνο αυτό πεθαίνει.
Μεταξύ ενός όντος και ενός άλλου υπάρχει μια διακοπή ,υπάρχει μια άβυσσος. «Αυτή η άβυσσος βρίσκεται για παράδειγμα ανάμεσα σε σας πού με ακούτε και σε μένα που σας μιλώ. Προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε, αλλά καμία επικοινωνία μεταξύ μας δεν θα μπορέσει να εξαλείψει μια πρωταρχική διαφορά. Αν πεθάνετε εσείς δεν είμαι εγώ που πεθαίνω. Είμαστε, εσείς κι εγώ όντα διακεκομμένα.»
Η γέννηση του, ο θάνατος του και τα γεγονότα της ζωής του, μπορεί να έχουν ενδιαφέρον για τα άλλα όντα, αλλά αυτό είναι το μόνο άμεσα ενδιαφερόμενο. Μόνο αυτό γεννιέται. Μόνο αυτό πεθαίνει.
Μεταξύ ενός όντος και ενός άλλου υπάρχει μια διακοπή ,υπάρχει μια άβυσσος. «Αυτή η άβυσσος βρίσκεται για παράδειγμα ανάμεσα σε σας πού με ακούτε και σε μένα που σας μιλώ. Προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε, αλλά καμία επικοινωνία μεταξύ μας δεν θα μπορέσει να εξαλείψει μια πρωταρχική διαφορά. Αν πεθάνετε εσείς δεν είμαι εγώ που πεθαίνω. Είμαστε, εσείς κι εγώ όντα διακεκομμένα.»
.Η συνειδητοποίηση της μοναξιάς του εαυτού ,μέσα από την αυτοπαρατήρηση, συχνά γίνεται αφόρητη:Γιατί αυτό που παρατηρούμε μέσα μας δεν είναι κάτι οικείο αλλά ένας ξένος, γιατί «παραδόξως ο ξένος μας κατοικεί, είναι η κρυμμένη πλευρά της ταυτότητας μας, ο τόπος όπου ερημώνεται η κατοικία μας, ο χρόνος κατά τον οποίο ναυαγούν η συναίνεση και η συμπάθεια»
Η ''επινοηση του ερωτα''
του Πέτρου Θεοδωρίδη
περιλαμβανεται στο
Η ΑΠΑΤΗΛΗ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
βλ και σαυτό το ιστολογιο :
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου