Θαλάσσιο ταξίδι

Θαλάσσιο ταξίδι
Μένα καράβι που το γδέρνει ο αέρας
να ανταμώσω το θαλάσσιο μου τέρας
΄πού -Σα τον φόβο-κατεβαίνει απ΄τον βορρά
μες της καρδιάς μου τα βαθύτατα νερά

να πολεμήσω στού ωκεανού τη μάχη
σκαρφαλωμένος σε μιας φάλαινας τη ράχη
λογχίζω με τα μάτια μου το βλέμμα
-πού μου πληγώνει τη καρδιά σαν ένα ψέμα-

όαση μες το πουθενά-να η αλήθεια
καθώς φυτρώνει στου ουρανού τα στήθια
και με λυτρώνει απ' τη μίζερη συνήθεια

Σαν το νερό που διαρκώς γλιστρά ,η αυταπάτη
Καθώς μου φεύγει το βαθυτερο  μου κάτι,
Σα μια πληγή στο στόμα ,σα φαρμάκι


Σαν όαση στην έρημο μοιάζεις αγάπη
Σαν το νερό που διαρκώς γλιστρά ,σαν αυταπάτη
Καθώς μας φεύγει το γλυκόπικρο μας κάτι,
Σα μια πληγή στο στόμα ,σα φαρμάκι....

Π.Θ