ο χρόνος δεν ειναι -υπαρχει,,,Δηλαδή ο χρόνος προυποθετει ανα-στοχασμό ,το να σκεφτεις πανω στη ζωή ,και μαλιστα να σκεφτεις απο μεσα,δηλαδή ζωντας.…
Γι αυτό λεμε οτι μόνο στον ανθρωπο και για τον ανθρωπο ,υπαρχει η εννοηση του χρόνου(ως χρόνου που περνα ,που μας διασχιζει)…
Γιατί ,μονο ο ανθρωπος μπορεί και αναστοχαζεται τη ζωή του.
.. Και γιαυτό επίσης ,μονο στον ανθρωπο, υπάρχει η ελπίδα ,η προσπαθεια της αθανασιας…ως (φαντασιακής πάντα)ακινητοποιησης του παρόντος ( για αυτό και οι θρησκειες ….)
Ο χρόνος παραγεται οσο συνειδητοποιουμε το αναπόδραστο του θανατου
…Το μηδέν ,το κενό ,ο θάνατος ,είναι συστατική διάρθρωση του υπάρχοντος
Ο θάνατος ,όπως και η γέννηση , συμβαίνουν μόνο μια φορά
δεν υπάρχει τρόπος να μάθει κανείς «να το κάνει σωστά την επόμενη φορά» από ένα συμβάν που δεν πρόκειται να το ξαναζήσει
Ζούμε μόνο μια φορά.
Το όριο το μηδενός ,(ή του θανάτου) , περιορίζει και ορίζει την πεπερασμένη, μοναδική ζωή μας:όπως το κενό στο κέντρο ενός δακτυλιδιού ,συγκροτεί και το ίδιο το δαχτυλίδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου