“Αυτό είναι ένα μικρό βήμα για μένα, είναι όμως ένα μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα”.
Οι λέξεις αυτές, μεταδόθηκαν μέσω τηλεόρασης στη Γη και τις λέξεις αυτές άκουσαν εκατομμύρια κόσμου. Μπαίνοντας, όμως, πάλι στη σεληνάκατο, είπε: “Καλή τύχη κύριε Gorsky”.
Πολλοί από τη NASA θεώρησαν ότι ήταν ένας χαιρετισμός που απευθυνόταν, ίσως, σε κάποιο Ρώσο κοσμοναύτη. Όμως, μετά από έλεγχο που έκαναν, δε βρήκαν κανέναν Gorsky ούτε στα Ρωσικά ούτε στα Αμερικάνικα διαστημικά προγράμματα.
Όπως πέρναγαν τα χρόνια, όλο και περισσότεροι απορούσαν για το νόημα της φράσης. Όποτε τον ρωτούσαν, ο Armstrong δεν απαντούσε ποτέ, μόνο χαμογελούσε…
Στις 5 Ιουλίου του 1995, στο Tamba Bay της Florida, κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης τύπου, ένας δημοσιογράφος του ξανάκανε την ίδια εκείνη ερώτηση, που 26 χρόνια ως τότε βασάνιζε τον κόσμο. Και ο Neil Armstrong, είπε ότι θα απαντούσε, μια και ο κύριος Gorsky είχε πεθάνει πια, οπότε πλέον δεν υπήρχε πρόβλημα. Η απάντηση:
To 1938, όταν ήμουν παιδί στο χωριό μου, έπαιζα μπάσκετ με ένα φιλαράκι στην αυλή. Ο φίλος μου χτύπησε με δύναμη τη μπάλα, και η μπάλα προσγειώθηκε στην αυλή του γείτονα δίπλα στο παράθυρο της κρεβατοκάμαρας. Οι γείτονες ήταν ο κύριος και η κυρία Gorsky.
Όπως πήγαμε να μαζέψουμε τη μπάλα, άκουσα την κυρία Gorsky να φωνάζει στον κύριο Gorsky:
- Αυτό που ζητάς (στο ανέκδοτο αναφέρεται ένας τρόπος σεξουαλικής συνεύρεσης) θα στο κάνω όταν το κωλόπαιδο από το διπλανό σπίτι θα πάει στο φεγγάρι!...
το σχολιο εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου