Αγάπα το πλησίον σου ως εαυτόν;

Αγάπη, αγάπη αδελφική , αγάπη πανανθρώπινη:

Αγάπα το πλησίον σου ως εαυτόν; , Αγάπα τον εχθρό σου;

«Γιατι να το κάνουμε αυτό;» αναρωτιέται ο κοινός νους που επικαλείται ο Φρουντ.

«Σε τι θα μας βοηθήσει; Και κυρίως πώς να το κάνουμε; Πως μας είναι δυνατόν ; Η αγάπη μου είναι κάτι πολύτιμο για μένα , που δεν μπορώ να το σκορπάω….

Αν όμως τον αγαπήσω με εκείνη την γενική αγάπη, απλώς επειδή είναι και αυτός ένα πλάσμα αυτής της γης όπως το έντομο φοβούμαι πως τότε θα του πέσει μικρό μερίδιο αγάπης .Γιατί να το κάνουμε αυτό ;«Τώρα καταλαβαίνω-πιστεύω επειδή είναι παράλογο : Credo quia absurdum»

.....ο Φρουντ υπέθεσε(με αρκετή δυσπιστία προς την ίδια του την υπόθεση που « την καλύπτει η ομίχλη»της βρεφικής ηλικίας ) ;ότι « το σημερινό μας αίσθημα του Εγώ είναι μόνο το περιορισμένο υπόλοιπο ενός γενικού αισθήματος που ανταποκρινόταν στη στενή σύνδεση του Εγώ με το περιβάλλον………….. της σύνδεσης με το σύμπαν που ερμηνεύονται ως «ωκεάνιο» αίσθημα ».

Το βιολογικό πρότυπο αυτού του υποτιθέμενου Ωκεάνιου αισθήματος μάλλον έλκει την καταγωγή του- λέει ο Εριχ Φρόμ- από εκείνη τη συμβιωτική ένωση που ενέχει« η σχέση μεταξύ εγκύου μητέρας και εμβρύου . Το έμβρυο είναι μέρος , κομμάτι της μητέρας, κι ,ότι χρειάζεται το παίρνει από αυτήν. Η μητέρα είναι ο κόσμος του όλος. Το τρέφει , το προστατεύει, αλλά και η δική της ζωή δυναμώνει από την ύπαρξη του. Στην περίπτωση της ψυχικής συμβιωτικής ένωσης, τα δυο σώματα είναι ανεξάρτητα αλλά το ίδιο είδος σύνδεσης υπάρχει στον ψυχολογικό τομέα» . Όμως το συμβιωτικό πρότυπο δεν οδηγεί στην γνήσια αγάπη: Η παθητική μορφή της συμβιωτικής ένωσης είναι η υποταγή ή , ο μαζοχισμός .

Το μαζοχιστικό άτομο ξεφεύγει από το ανυπόφορο συναίσθημα της απομόνωσης και του χωρισμού με το να γίνει μέρος και αντικείμενο ενός άλλου προσώπου που το κατευθύνει ,το καθοδηγεί , το προστατεύει , που είναι η ζωή του .

Η ενεργητική μορφή της συμβιωτικής ένωσης είναι η κυριαρχία ή , ο σαδισμός. Τα σαδιστικό άτομο θέλει να ξεφύγει από τη μοναξιά του και το συναίσθημα της φυλάκισης του κάνοντας ένα άλλο πρόσωπο μέρος και κομμάτι του εαυτού του Το σαδιστικό άτομο είναι τόσο εξαρτημένο από το υποταγμένο , όσο και το τελευταίο από το πρώτο. Κανένα δε μπορεί να ζήσει χωρίς το άλλο.''