Αναγνώστες

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

ποιηματακια με παιχνιδιαρικη διαθεση (οταν ημουν στις καλές μου)

ή τελος παντων οχι εντελώς στις μαυρες μου...











2 σχόλια:

tamistas είπε...

της ιστορίας ο αποσπερίτης παρωδεί
μεσα στης τερατόχωρας τις φράξεις
και το καλοκαιράκι σαν πορδή
μας βγαίνει, δεν μας μπαίνει να τ' αδράξεις

η μόνα λίτσα κάνει ό,τι θες
η ουπίτσα με το θείο τηνε στρίβει
κι οι άλλες όλες όλο στο μαθές
όντα περιστροφής γύρω από την ήβη

με κούκου η μόνα πίτσα κι οι λοιπές
του χάιδου, του ζεκύλου και των άλλων
κορόιδευαν, αιδοίες, τον γιλγαμές
τον κνούτιζαν, τού πάταγαν τον κάλον

τα ποιηματάκια, παιχνιδιάρικα, λοιπόν
μέσα στα λέπια, βουτηγμένα στα σαλέπια
εν είδει ίππων ποταμών μετά ριπών
λύουν εις γέλωτας τα σφαλερά σικλέτια

Νοσφεράτος είπε...

πολύ σωστα!

Από το Μοντέρνο στο Μεταμοντερνο -Στη τέχνη και στη Κοινωνία. Πέτρος Θεοδωρίδης

  Πέτρος Θεοδωρίδης (τμήμα κινηματογράφου Α.Π.Θ ) Από το Μοντέρνο στο Μεταμοντερνο Στη τέχνη και στη Κοινωνία   Α. :Μοντερνισμός   ...