ετσι κιαλλιως πεθαιναμε κι εν μέσω της αγαπης σε κυλιομενες σκαλες , στα πολυκαταστηματα , τις μελό ιστοριες ,στην καταναλωση τις καλοκαιρινές αποδρασεις , τις σεξυ ιστοριες ,τα λαβ στορυ που μυριζαν φθηνο κραγιον και θανατο τις γυναικες που λατρευανε να μιλάν για ερωτα τα χιλιοειπωμενα ανεκδοτα , τις πιστωτικές καρτες , τις αμμουδιες , τις καρτ ποσταλ την Σαντορινη , τα Ηλιοβασιλεματα και ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΝΑ ΚΥΛΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΓΡΑΣΙΔΙ ( η μελωδια της ευτυχίας) τουλαχιστον τωρα δεν εμεινε τιποτε απο το σκηνικο της αυταπάτης.. Τουλαχιστον τωρα πεθαινουμε αξιοπρεπως : Χωρις την επιβεβλημένη
ευτυχία ,μονοι μεσα στην αβυσσο, πεθαινουμε επιτελους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου