Η απειλή του «εσωτερικού εχθρού» του Μηταφίδη Τριαντάφυλλου,

Η απειλή του «εσωτερικού εχθρού»

του Μηταφίδη Τριαντάφυλλου, εκπαιδευτικού

Ενώ η κοινοβουλευτική μας δημοκρατία γιόρταζε στους κήπους του προεδρικού μεγάρου τα 32^α γενέθλιά της, με τιμητικά προσκεκλημένους αντιστασιακούς και  οικογένειες θυμάτων της Χούντας, με ανατριχίλα διάβαζε κανείς στην ιστοσελίδα του υπουργείου Εθνικής Άμυνας ότι ο στρατός ξαναβγαίνει από τους στρατώνες για να μας «σώσει» αυτή τη φορά από τη νέα, «μεταμοντέρνα» έκδοση του «εσωτερικού εχθρού»: τις «ομάδες συμφερόντων ή τρομοκρατών που απειλούν να ανατρέψουν τις υφιστάμενες κοινωνικές και οικονομικές δομές», κατά τη διατύπωση του ν. 3251/04-διάδοχου του αλήστου μνήμης ΑΝ 509/47- και του νέου made in USA αμυντικού δόγματος της χώρας για την αντιμετώπιση «ασύμμετρων απειλών κατά του οργανωμένου κράτους».

Μάλιστα, σύμφωνα με το «Μνημόνιο Διμοιρίας Καταστολής Πλήθους» που αποκάλυψε το «Δίκτυο στρατευμένων Σπάρτακος», συγκροτούνται στρατιωτικά- μηχανοκίνητα ΜΑΤ, με αμερικανικά τρίτης γενιάς «λιγότερο φονικά όπλα»(!), όπως ο καρκινογόνος κολλώδης αφρός από βουταδιένιο, οι λαστιχένιες σφαίρες, οι ακτίνες λέιζερ, οι πομποί μικροκυμάτων και  απαγορευμένα από διεθνείς συμβάσεις χημικά.

Δεν πρόκειται για εφιαλτικά σενάρια του απώτερου μέλλοντος. Αλλά για την «εκμετάλλευση της αποκτηθείσας εμπειρίας από στελέχη μας κατά τη διάρκεια αποστολών της ΚFOR για την καταστολή οχλοκρατικών εκδηλώσεων στο Κοσσυφοπέδιο», και προπαντός από τις «ειρηνευτικές επεμβάσεις» των ΗΠΑ(!) και την καταστολή των διαδηλώσεων κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Έχουμε μάλιστα και πρακτική εφαρμογή της «διεθνούς αυτής εμπειρίας». Πρόσφατο παράδειγμα η άσκηση κατά «αντιΝΑΤΟϊκών διαδηλωτών» στο 951 Τάγμα Στρατονομίας.

«Πρέπει να φοβόμαστε επάνοδο, με τη μια ή άλλη μορφή, των Καθεστώτων Εκτάκτου Ανάγκης; Ο κίνδυνος αυτός δεν έχει αποκλειστεί. Οι δικτατορίες που ανατράπηκαν άφησαν βαθύτατα ίχνη και τα υπάρχοντα όρια του εκδημοκρατισμού επιτρέπουν ακόμα – και μάλλον θα επιτρέπουν για καιρό - την ύπαρξη ισχυρών αντιδραστικών δυνάμεων «εφεδρείας» της αστικής τάξης, δυνάμεων που δεν είναι διόλου εφεδρεία της «Δημοκρατίας», έγραφε προφητικά ο Ν. Πουλαντζάς το 1974-75 στο δοκίμιό του «Η κρίση των δικτατοριών», ένα έργο ιστορικής αυτογνωσίας, που επανακυκλοφόρησε μετά 30 χρόνια.

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ, «Επωνύμως», Δευτέρα 31/7/06

(δημοσιεύθηκε με τον τίτλο «Εφιαλτικά Σενάρια»)