ενα μου σχόλιο για την ρητορική της μετρησιμης Ελπίδας ως εξηγησης για την δημοσκοπική εκρηξη του Συριζα ( με αφορμή ενα προσφατο αρθρο του Νικόλα Σεβαστάκη)

στο αρθρο  του

 Οι δυο ρεαλισμοί και η πιθανότητα του ΣΥΡΙΖΑ. Του Νικόλα Σεβαστάκη

γραφει ο φιλτατος Σεβαστακης,ενας απο τους πιο σοβαρους  διαννοουμενους *του  Χωρου του Συριζα  :

'''Αμφισβητώ αυτές τις εύκολες προσεγγίσεις, μένοντας απλώς σε ένα και μόνο δεδομένο της κατάστασης: στο ότι οι άνθρωποι που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 6ης Μαΐου προέρχονται κατά κανόνα από τις λεγόμενες παραγωγικές ηλικίες και τις μεγάλες πόλεις. Τι σημαίνει αυτό; Ότι πρόκειται ακριβώς για κόσμο ο οποίος ένιωσε και νιώθει πάντα στο σαρκίο του τις δραματικές μεταβολές στην εργασία, τις ανατροπές της καθημερινότητας, την μετάλλαξη των συνθηκών ζωής. Κάτι δηλαδή τελείως διαφορετικό από την αργόσχολη τάξη, την οποία κατακεραυνώνουν ο Πάγκαλος και άλλοι. Αυτό το κομμάτι της κοινωνίας βρίσκεται, αντίθετα, στην κόψη του πικρού ενήλικου ρεαλισμού. Έχει ζήσει και την άνοδο και πτώση των παραμυθητικών εξάρσεων των προηγούμενων τριών δεκαετιών....Στον ΣΥΡΙΖΑ προβάλλουν περισσότερο μια συγκεκριμένη και μετρημένη ελπίδα. Μια κοινωνική ελπίδα, για να χρησιμοποιήσω την έκφραση που άρεσε στον Τζων Ντιούι..

 Η αντιρηση μου ειναι η εξής ..-

- Το δεδομένο : οι παραγωγικές Ηλικιες ,μεγαλες πολεις  κλπ 

ε απο αυτό μοιαζει να συμπεραίνει ο  Νικολας  Σ. οτι ... ''Αυτό το κομμάτι της κοινωνίας βρίσκεται, αντίθετα, στην κόψη του πικρού ενήλικου ρεαλισμού.και οτι Στον ΣΥΡΙΖΑ προβάλλουν περισσότερο μια συγκεκριμένη και μετρημένη ελπίδα. Μια κοινωνική ελπίδα, για να χρησιμοποιήσω την έκφραση που άρεσε στον Τζων Ντιούι..'' 

Μοιάζει λοιπόν σαν να μας λέγει  ο Σεβαστακης ''Ο  Τζων Ντιουι ειναι πραγματιστής οι άνθρωποι  που ακολουθούν τον Συριζα βρίσκονται σε παραγωγική ηλικία αρα βρισκονται στην κόψη του πικρού ενήλικου ρεαλισμού και ( υπορρητα ) είναι και .πραγματιστές  σαν τον Τζων Ντιουι ''

 Αντίθετα  έχω την εντύπωση οτι 

 α)   από ενα ..δεδομένο  και μάλιστα τόσο απλουστευμένο  δεν θα επρεπε να  βγάλουμε τόσο ...πραγματιστικά και μετρήσιμα συμπεράσματα 

β) οι άνθρωποι που ανήκουν σε  παραγωγικές ηλικίες δεν είναι απαραίτητα και ..πραγματιστές και ..πικρά ρεαλιστές 

και οτι 

γ) στην συγκεκριμένη περίπτωση

ακριβώς αυτοί που βρίσκονται σε παραγωγικές  - μέσες  ηλικίες, και ανδρώθηκαν ( η γυναικώθηκαν -θυμήθηκα εδώ το Βιντεακι των Μοντυ Παυθον )   έχοντας  αφομοιώσει ως τμήμα της προσωπικής τους ταυτότητάς την αφήγησή της Μεταπολίτευσης , επιθυμούν και την φαντασιακή έστω  συνέχιση της   Βιογραφίας τους  : Όταν το ξυπνητήρι του πραγματικού  χτυπά, αυτοί θέλουν  να παρατείνουν  τον ύπνο τους .κάνοντας όνειρα ..  ..Και τα όνειρα είναι εξ ορισμού Μη μετρήσιμα.. : Στα όνειρα ισχύει η  μετάθεση, η συμπύκνωση  και η απουσία χρόνου .. Μόνο που το Ξυπνητήρι συνεχίζει να χτυπά . ( και ίσως και    το ξυπνητήρι ναναι Ωρολογιακή Βόμβα) 

Η Γάτα στα Κόμικς  περνά πάνω από τον Γκρεμό , νομίζει ότι ακόμα  πατά σε σταθερό έδαφος και συνεχίζει να τρέχει ..Μόνο όταν κοιτάει κάτω τότε Ζαλίζεται και πέφτει