απόσπασμα απο το βιβλιο ''ΜΑΡΤΥΡΙΑ ''του Μιχάλη Κωνστατζίκη
''Το 1936 αρχίσαμε να χτίζουμε το υπόλοιπο σπίτι. Το τελειώσαμε σε δυο χρόνια και το νοικιάσαμε σε έναν οδοντίατρο με την γυναίκα του και τα δυο παιδιά τους. Εμείς μείναμε στο υπόλοιπο. Πάντα νοικιάζαμε ένα-δυο δωμάτια. Δεν υπήρχε η πολυτέλεια να έχει ο καθένας την κουζίνα και τη λάτρα του. Δεν υπήρχαν μπάνια, ο κόσμος πλενόταν στη λεκάνη και οι περισσότεροι όταν έβρεχε. Δεν συνήθιζαν να πλένονται για να μη φύγει, όπως φαίνεται, το μύρο που τους είχαν αλείψει στη βάφτιση. ΄Εμπαινες σε ένα σπίτι και το καταλάβαινες από την τσίκνα που μύριζαν''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου