και για την Μονα Πιτσα

και για την
Mόνα Πίτσα

Εκεί που ήσουν σοβαρή και λίγο μαζεμένη

κι είχες τα χέρια σταυρωτά κι έμοιαζες μετρημένη

όπως καθόσουνα σεμνή και ήσουνα Κυρία

διέκρινα στην άκρη των χειλιών σου Μαεστρία

Σαν κάτι στο χαμόγελο να πήγαινε πιο πέρα

Απο του Κόσμου τη Βουή,

σαν νασουν στον αέρα

Σαν σχοινοβάτης νασουνα , σε μια ανεμοσκάλα

Που ανέβαινε στ’ ουράνια μυστήρια τα μεγάλα

Σα νασουνα Αιώνια , σαν προσωπογραφία

Η σαν-χωρίς πρωτότυπο –κάποια φωτογραφία

Εκεί στην ακρη των χειλιών που κάνει ένα λακκάκι

Κι οι οδοιπόροι στεκονται να πιούν λίγο νεράκι

Εκεί στην Άκρη των χειλιών είναι η Μόνα Λίτσα

Και στου μυαλού μου την Γωνιά κρύβεται η Κικίτσα

Comment by Νοσφεράτος December 2, 2007