H ιπποποταμίνα

H ιπποποταμίνα

Ήτανε μια φορά μια ιπποποταμίνα

Σε λίμνη Αφρικανική κι ήτανε πολύ Φίνα

Στη Λίμνη εκατουραγε στη Λίμνη ελουζόταν

Κι ήταν πολλοί ιπποπόταμοι που την ερωτευόταν

Στην λίμνη εκχυλίζονταν ο ποταμός ο Νείλος

Κι έμοιαζε ο βιότοπος, του Παραδείσου ,Χείλος

Είχε πολλούς ερωδιούς κι είχε και κορμοράνους

Και τρομερά νερόφιδα , είχε και πελεκάνους

Η λίμνη είχε κροκόδειλους και είχε και πιράνχας

Και- ταραντούλες λέγονταν – τεράστιας αράχνας

Και έρχονταν και κυνηγοί τους έφερνε ένα πλοίο

Μά η ιπποταμίνα μας τους έγραφε στο αιδοίο

Ήταν πολύ περήφανη. η ιπποποταμινα

Και ντελικάτη , κι όλα, πάνω της ήταν φίνα,

Είχε γυαλιστερή υφή και ήτανε σικάτη

Με ύφος και πολύ μπλαζέ και ήταν και μουράτη

Κι ήρθαν να την βατέψουνε ιπποποτάμοι δυο

Μα η ιπποποταμίνα μας ,τους έγραψε .στο αιδοίο

Ώσπου κι αυτή την πάτησε με ιπποποταμάκο

κι ερωτευτήκαν τρυφερά , σε παραποταμάκο

και μπανιστήρι κάνανε, κάτι άξεστοι πιθήκοι

Κι ενας γερο κροκόδειλος πουταν πολύ καθίκι

και τους εκοροιδευανε, κάνοντας χορωδία

μα οι δυο μας ιπποπόταμοι, τους έγραφαν στα αιδοία .........